publicatiedatum:
22-3-2001
Plakkerige mensen
Er
zijn soms mensen die ik in een opwelling van hartelijkheid
hebt uitgenodigd voor een avondje kletsen, maar één
keer binnen met geen stok de deur uit krijg. Het begint
met een kopje koffie en wat lekkers, al gauw gevolgd
door een glaasje wijn of een pilsje aangekleed met nootjes,
blokjes kaas en toastjes met tonijnsalade. Het gesprek
is vlak, ongeinspireerd en alleen maar aan de gang te
houden als ik de gasten over vanalles ondervraag: 'wat
voor werk doe je', 'hoe is het met de kinderen' of 'wat
gaan jullie doen met de zomervakantie'.
Als de stiltes die vallen
wat pijnlijk worden, is het tijd om met muziek de gaten
te vullen. Onderwijl stijgt mijn verbazing over het
feit dat er van wederkerigheid in het contact geen sprake
is: geen vragen over mijn werk, geen belangstelling
voor mijn kinderen en niet eens het initiatief om zelf
even de glazen bij te vullen.
Als
noodsprong ga ik dan luidruchtig de tafel afruimen,
maar dat signaal is voor dovemansoren. Erger nog, beide
gasten steken een sigaar op. Wel een eigen iniatief,
maar de verkeerde kant op. Wanneer zij eindelijk om
middernacht, als in de traagste slow-motion-beelden,
hun jas aantrekken, denk ik: 'sociale intelligentie
heeft niet alleen te maken met goed contact maken, maar
ook kunnen aanvoelen wanneer je niet meer welkom bent'.
UW
REACTIES
Ik
heb niet het idee dat vrouwen beter kunnen overleven
dan mannen of andersom. Ik denk dat het aan de eigen
instelling van elk willekeurig persoon ligt of zaken
voor hem of haar al dan niet succesvol verlopen. Daarnaast
bepaalt de opvoeding, de cultuur en de leeftijd van
iemand of hij/zij en hoe hij/zij zich kan redden in
een gegeven situatie. Kun je een generaliserend oordeel
geven over de juistheid van het corrigerende gedrag
van vrouwen, als dit tenminste corrigerend is? Of is
er slechts sprake van een meningsverschil tussen man
en vrouw over een specifieke kwestie?"
Merlijn
van Veen
Met
vallen en opstaan heb ik geleerd duidelijk te zijn in
contacten en intermenselijke relaties. In het begin
liet ik niets aan duidelijkheid over. Tegen een vriend
die op bezoek kwam en begon over de toch wel lange rit
terug naar huis zei ik dat ik wel een logeerbed had,
maar dat er niet geneukt werd, waarop hij boos vertrok.
Als ik nu bezoek heb die over mijn grenzen heengaan
qua tijd of gespreksinhoud zeg ik dat, leuk of niet.
Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat het nu nauwelijks
meer voorkomt.
Coby
van de Koppel
Bruchem
Daar
is een oud gezegde voor, Jeffrey. 'Gasten brengen altijd
vreugde aan, is het niet bij het komen, dan wel bij
het gaan.' Naast mensen met een laag IQ en EQ heb je
ook veel mensen die niet veel in huis hebben (te melden)
ze willen alleen geëntertaind worden en vinden
alleen hun eigen dingen belangrijk. De EQ is bij deze
mensen ver te zoeken.
Ruud
Vermeij
Capelle a/d IJssel
Als
gastheer moet je de moed op kunnen brengen de genodigden
de deur uit te krijgen. Desnoods met een excuus als:
'Ik wil nu gaan slapen, want ik moet vroeg op morgenochtend.'
Wat kan het je schelen als je gasten je er scheef op
aan kijken.
Robert
Hendrix
Greyton, Z-Afrika
©
1996-2002 Dagblad De Telegraaf en Jeffrey Wijnberg
Alle rechten voorbehouden
|
UW
REACTIES
Persoonlijk
doe ik daar niet meer aan mee! Afschuwelijk vind ik
zulke bezoeken! Verjaardagen en dergelijken, ik kom
er eerlijk voor uit dat ik daar niet aan doe, omdat
ik daar niet van hou en steek dat niet onder stoelen
of banken. Een uurtje over en weer kletsen, liefst als
je nog wat om handen hebt, is meer dan genoeg!Je krijgt
wel commentaar, maar dat moet je er voor over hebben.
Door vooraf al duidelijk te zijn over je asociale gedrag
voorkom je veel 'problemen'. Het uurtje wat dan over
blijft om bij te kletsen, is meestal heel waardevol!
Mariëtte
van Dongen
Rijswijk
Ik
lag in een deuk toen ik dit las... Beide zijn mij ook
overkomen, moet ik eerlijk toegeven. Ik heb hiervan
geleerd. A. kom ik voor het eerst bij mensen thuis,
dan ga ik om 23 uur weg. B. vraag ik mensen voor het
eerst, zeg ik gewoon, kom lekker op tijd, op de koffie
en borrel, dan hoeft het geen nachtwerk te worden. Met
dit recept maak ik best nieuwe vrienden en kennissen.
De tijd kan vriendschappen maken of breken. Dus al is
honing zoet, teveel ervan wordt plakkerig.
Nicolette
Franken
Hilversum
Zo
iemand moet je onverbloemd duidelijk maken dat zijn
aanwezigheid op deze manier niet is gewenst en dat het,
gezien de ontwikkelingen, een vergissing was om deze
persoon uit te nodigen. Trouwens, voordat ik iemand
uitnodig op een avondje kletsen moet ik hem van tevoren
al hebben 'getaxeerd'. Bevalt zij/hij niet is het snel
over.
Jaap
de Vogel
Heerlen
Provocatief
betekent in mijn ogen je uitdagend opstellen. Op het
moment dat zij, terwijl u luidruchtig aan het afruimen
was een sigaar opstaken, had u moeten zeggen dat u graag
had meegedaan, maar een gezelligheidsroker bent, dus
van deelname afziet.
Iris
Zuidwolde
Wat
is er mis met duidelijk zijn? Niet alleen non-verbaal
maar gewoon man en paard noemen. Echte vrienden zijn
nooit teveel of niet welkom.
Inge
Drukstra
Zwolle
|