Drukte om niets

Wellust, misdaad en geweld: dit zijn geliefde thema's voor filmproducenten, televisiemakers en andere media die een groot publiek willen bereiken. En elke keer als wellust, misdaad en geweld groteske vormen aanneemt, zoals in de pas verschenen film Hannibal, dan is er wel iemand die zich zorgen maakt over het verloederend effect op de kijkers.

De discussie luidt dan: 'Maakt het zien van agressieve, misdadige of wellustige beelden de mens ook agressiever, misdadiger of wellustiger?' Antwoord op deze vraag zal nooit worden gevonden om de doodeenvoudige reden dat er (wetenschappelijk) geen oorzakelijk verband aan te tonen is. Simpeler nog: er is zelfs nooit iemand opgestaan die bekend heeft een moord te hebben gepleegd omdat hij door het zien van een film op het idee was gebracht. Zo van: "Ja, eh... ik zag een spannende moordfilm en dacht... goh, laat ik dat ook eens doen."

Misschien is het weleens gebeurd, maar mensen weigeren om toe te geven dat zij zo simplistisch in elkaar zitten. En zo gek vind ik dat niet: niemand wil voor 'debiel' versleten worden. Wat ik wel gek vind is dat niemand zich afvraagt of mediaproducties van liefde, vriendschap of natuur ook mensen romantischer, vriendschappelijker of milieubewuster maakt. Zo zou ik me kunnen voorstellen dat een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden mensen in ieder geval relationeel intelligenter maakt. Maar goed, ook dat valt niet te bewijzen. En was het wel te bewijzen, dan zou daar niemand zich druk over maken.

UW REACTIES

Hier in Miami is pas een 14-jarige jongen veroordeeld tot levenslang omdat hij een 6-jarig speelgenootje gedood heeft. Zijn advocaten voerden als argument aan dat hij worstelgrepen op haar had toegepast die hij op de tv gezien had. De jongen had in het verleden ook veel problemen getoond te hebben met het in controle houden van zijn agressie. Het kijken naar worstelwedstrijden was een van zijn favoriete bezigheden. De rechter heeft uiteindelijk bepaald dat het onmogelijk het nadoen van deze tv-uitzendingen kon zijn omdat de verwondingen waar het meisje aan overleed te ernstig waren en bovendien door langdurig gepleegd geweld veroorzaakt werden. Media-beïnvloeding is in de VS geregeld in het nieuws met name als er weer een schoolshooting is geweest. Dan zoekt men naar allerlei oorzaken en het uitvoerig in het nieuws behandelen, zoals gebruikelijk hier in de VS, wordt dan ook genoemd. Er wordt hier veel aandacht besteed aan slecht nieuws, maar dat is ook een lokkertje: sensatie trekt kijkers. Mensen zullen ook wel beinvloed worden door mooie beelden maar daar kraait inderdaad geen haan naar.

Elly Kemper
Miami (Florida)

Voor mij is het een kwestie van smaak... ik ben als kind ook niet agressief geworden van Tom en Jerry, terwijl zelfs hierover menig mens discussieert of het wel of niet kan. Mensen willen uitersten, of je eraan mee wil doen is wat anders. Kijk je alleen naar moord en doodslag, of naar sex, of natuurfilms, wil ik als buitenstaander best kunnen zeggen: "die is wat eenzijdig." Maar een beetje van dit en een beetje van dat brengt jus in het leven. Het is gewoon zo, zolang de mens wordt gezegd dat iets niet deugd of eng is, wordt de nieuwsgierigheid alleen maar meer opgewekt, en willen ze het juist zien. Een beetje gezond verstand heeft iedereen toch? En met kinderen zeg ik... begeleid hen, kijk met hen naar iets (wel op hun niveau natuurlijk) en praat er gewoon over, want ook zij gaan de" boze wereld "een keer in als hopelijk verstandige volwassenen. Houd de teugels van je kinderen en van jezelf in handen, en bij beiden moet je ze af en toe laten vieren en ook weer soms moeten intrekken.

Nicolette Franken
Hilversum

Ach, blijkbaar willen we als maatschappij gechoqueerd worden want we kijken uit vrije wil naar die 'bagger'. Het moet jou trouwens aanspreken want jouw manier van therapie is daar (mede) op gebaseerd. Gek dat we moeten constateren dat we dit als individu vaak afkeuren; als groep accepteren we dit blijkbaar maar al te graag...

Peter Veltman
Amersfoort

© 1996-2002 Dagblad De Telegraaf en Jeffrey Wijnberg
Alle rechten voorbehouden