Aangrijpend testament van
D-Day
'Saving Private Ryan'
door Eric Koch
Drie zoons heeft weduwe Ryan op een fatale
dag tijdens de Tweede Wereldoorlog verloren. Een van hem kwam om op een
ver strand in Azië, beide anderen sneuvelden tezelfdertijd in
Italië. Een vierde zoon is als parachutist gedropt achter de
Duitse linies aan de kust van Normandië. Die jongen moet veilig
bij zijn moeder terugkeren, beslist een Amerikaanse generaal. Een groep
soldaten krijgt de opdracht om hem te zoeken en in veiligheid te
brengen. Hun tocht door de hel van Normandië wordt door Steven
Spielberg onvergetelijk in beeld gebracht
in 'Saving Private Ryan'.
Tom Hanks moet een strategische brug tegen de oprukkende vijand verdedigen in 'Saving Private Ryan'.
Angstwekkend realistisch is voordien de invasie op Omaha Beach. We zijn
er bij, varen mee door de branding, op weg naar de kogelregens van de
Duitse troepen in hun onneembare vesting op de duinen. Met de
trillende, wit weggetrokken, naamloze jonge Amerikanen spring we in de
golven. Om ons heen verdwijnen getroffen soldaten onder het bloedrode
wateroppervlak, linies tegelijk. Oorverdovend zijn de explosies,
misselijkmakend is het onophoudelijke gieren van de kogelregens. Met de
meedogenloos registrerende camera's van Spielberg duiken we onder
water, waar geluid van de inslagen van het metaal vervormd als in een
nachtmerrie even spookachtig veraf klinkt.
We zien de slachting vanaf de andere kant, van achter de brakende
machinegeweren van de Duitsers, bijna bovenop op de menselijke
vloedgolf. Dat er iemand overeind bleef is een wonder en al helemaal
dat een aantal geallieerde soldaten er daadwerkelijk in slaagde om een
bres te slaan in het beton van de nazi-linies. Tom
Hanks is de aanvoerder van dat groepje en
hij zal later de opdracht krijgen om soldaat Ryan op te sporen en in
veiligheid te brengen.
Tastbaar is de dreiging van de nabije vijand, als Hanks' pelotonnetje
door het Franse platteland trekt. Soms komen ze andere groepjes
Amerikaanse soldaten tegen, bij wie vergeefs wordt geïnformeerd
naar de jonge Ryan. Momenten van rust last Spielberg bij zulke
gelegenheden in, ook om zijn personages menselijker dimensies te geven.
Hoe noodzakelijk ook, die gedeelten vormen de zwakste elementen van
Spielbergs epos. Niemand zal de ervaring van oorlogvoeren indringender
in beeld kunnen brengen dan Hollywoods meest begaafde visuele stilist,
maar als het op volwassen menselijke emoties aankomst, blijft hij een
groot kind. Weinig tegenwicht krijgt Spielberg van zijn briljante
hofcomponist John Williams, die de sentimenten muzikaal nog eens aanzet.
Aan het hoofd van zijn pelotonnetje trekt
Tom Hanks door vijandelijk gebied in 'Saving Private Ryan'.
De oorlog laat (in dit geval gelukkig) echter weinig ruimte voor
emotionele overwegingen. Voort gaat het weer, op weg naar een
explosieve finale, waarin Hanks en zijn uitgedunde groep, aangevuld met
de opgespoorde Ryan (Matt Damon) en een aantal andere overlevenden, een
strategische brug bij een in puin geschoten dorpje moet zien te
verdedigen tegen een naderend Duits peloton. Ook hier zet Spielberg ons
persoonlijk in een schuttersputje om het aanrollen van de Duitse tanks
(het geluid van hun nadering roept herinneringen op aan de
angstwekkende voetstappen van de Tyranossaurus Rex in 'Jurassic Park')
te ervaren, om dood en verderf aan den lijve te ondervinden.
Bijna gruwelijker nog in dat slagveld zijn de momenten van man
tegenover man gevechten. "Maak het jezelf gemakkelijker",
horen we een Duitse soldaat bijna meevoelend zeggen tegen een
Amerikaanse soldaat, die vergeeft probeert om het mes tegen te houden
dat zijn lijf binnendringt. Hoe cynisch bijna het lot beschikt over
dood en leven blijkt even later als dezelfde Duitse militair op de trap
een van angst verlamde Amerikaan in de ogen kijkt en ongemoeid laat.
Dergelijke gebeurtenissen dragen bij tot de caleidoscoop van
oorlogservaringen, die 'Saving Private Ryan' is. Spielberg schiet in
zijn definitieve portret van de invasie de holle heroïek van het
oorlogsgenre aan flarden om te tonen hoe het wérkelijk was. Een
film derhalve om af en toe in afschuw de handen bij voor de ogen te
slaan, maar een ervaring om nooit te vergeten.
Cast: |
Tom Hanks,
Edward Burns, Matt Damon |
Publicatie 17 september 1998 |