AMSTERDAM - De revolutionaire startschaats vindt in het olympische seizoen voorlopig nog geen aftrek. Erben Wennemars en Jakko Jan Leeuwangh fungeerden eerder al als testrijder voor de ijzers, waarin een chip is ingebouwd.

Havekotte toont de nieuwste generatie klapschaats met een chip onder de hak. (Foto: Bob Friedlander)

Aanvankelijk reageerden zij enthousiast op de nieuwe vinding, die de voordelen van de conventionele schaats combineert met die van de 'klapper'. Maar door het grote aantal kinderziekten kozen zij uiteindelijk toch voor hun vertrouwde ijzers onderweg naar Salt Lake City 2002, waar de olympische vlam op 8 februari wordt ontstoken.

Havekotte investeerde 350.000 gulden in het ingenieuze computertje, dat volgens hem op de sprintafstanden tot een aanzienlijke tijdwinst (twee- tot drietiende van een seconde) kan leiden. Hij ontwikkelde het 50 gram wegende apparaatje in samenwerking met de afdeling bewegingswetenschappen van het AMC in Amsterdam. "De sprinter die het lef heeft twee weken te testen, kan straks wel eens als winnaar te voorschijn komenaldus Havekotte, die inmiddels ook Gerard van Velde, het Russische sprintkanon Sergej Klevtsjenia en de Duitse wereldkampioene Monique Garbrecht van de revolutionaire schaatsen heeft voorzien. Enthousiaste reacties blijven echter uit omdat de sterren van het ijs voorlopig voor zekerheid kiezen.

In het klapmechanisme is een computertje ingebouwd. De schaatser kan van tevoren zelf bepalen wanneer hij het klapsysteem in werking laat treden. Erhard Keller, een kleine dertig jaar geleden olympisch kampioen op de 500 meter in Sapporo, wist van de vinding niets af. De Duitse snelheidsduivel van weleer verklaarde onlangs evenwel met grote stelligheid dat de klapschaats weliswaar tot betere tijden leidt, maar dat de sprinters tijdwinst laten liggen op de eerste 10 meter.

Havekotte: "Met de conventionele schaats zag je de rijder vlak na de start bijna rennen op de punten. Dat kan met de klapschaats niet meer. Op deze startschaats, die slechts een fractie meer weegt, kun je die start wel weer maken en vervolgens de voordelen van de klapper optimaal uitbuiten. Het ei van Columbus voor de rappe jongens en meiden, maar niemand durft het aan."

De zelfdenkende ijzers, die door een valse start niet van slag raken, lijken geknipt voor de huidige generatie schaatstoppers, die op conventioneel materiaal hun opleiding hebben gekregen en vervolgens zijn overgestapt naar de klapschaats. Zij beheersen dus beide technieken maar de elektronica lijkt hen vooralsnog, in de aanloop naar Salt Lake City, huiverig te maken.

"Het is een kwestie van tijd. Wie het aandurft en serieus gaat testen, zal een voorsprong hebben op de concurrentie. Na de aanvangsproblemen werkt het systeem inmiddels vlekkeloos. En ik ben er eigenlijk ook best een beetje trots op. De sprinters hebben het voor het zeggen. Alleen moeten ze dan wel op mijn merk rijden", aldus Havekotte.

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 23 november 2001