ROTTERDAM - De zenuwen werden danig op de proef gesteld. Bijna tachtig minuten lang zat het Feyenoord-legioen zich te verbijten. De eerste wedstrijd in de derde ronde van de UEFA Cup tegen SC Freiburg leek gisteravond als de spreekwoordelijke nachtkaars uit te gaan. Het zwaar gehandicapte Feyenoord leek in De Kuip genoegen te moeten nemen met een niet te pruimen brilstand. Maar opeens was daar de kleine Shinji Ono die de Duitse middenmoter alsnog een loer draaide. Een hoogtepunt voor de Japanner, die zijn eerste EC-goal scoorde. En natuurlijk voor heel Feyenoord.

Shinji Ono springt in de armen van Paul Bosvelt, nadat hij Feyenoord op voorsprong heeft geschoten en toch nog een goede uitgangspositie voor de return in Duitsland heeft bezorgd. Invaller Ebi Smolarek deelt op de achtergrond in de feestvreugde. <\N\N (Foto: MATTY VAN WIJNBERGEN)

De 1-0 zege is weliswaar krap, maar moet over twee weken in het 'Schwarzwald' goed zijn voor de volgende ronde. Het is dan wel te hopen, dat Feyenoord verder gevrijwaard blijft van blessures. Want gisteravond stonden er op een gegeven ogenblik slechts vijf vaste basisspelers in het veld.

Het danig verzwakte A-team bood Jan de Visser op deze avond weer een kans. Toch begrijpt de 34-jarige middenvelder, dat als Patrick Paauwe van zijn spierblessure genezen is hij weer met vrolijke tegenzin in de dugout moet plaatsnemen. De Visser is trouwens niet de enige; ook de jonge Chivard Sprockel zal, mits ook Kees van Wonderen weer tot de 'levenden' behoort, zijn plaatsje in de verdediging moeten afstaan. Christian Gyan, Bonaventure Kalou en Johan Elmander zijn eveneens onzeker over een verder verblijf in de basis. Want als respectievelijk Pieter Collen, Brett Emerton en Pierre van Hooijdonk weer inzetbaar zijn, komt Feyenoord pas op oorlogssterkte. Alleen blijft het hinderlijk dat er geen optimaal gebruik wordt gemaakt van Shinji Ono. Met zijn kwaliteiten hoort de Japanner vlak achter de spitsen te spelen; vanaf de linkervleugel vormt hij voor geen enkele back een serieuze bedreiging. Maar daar Bert van Marwijk nog steeds in de clinch ligt met de wispelturige en volstrekt onberekenbare Leonardo, houdt de trainer vast aan zijn eerder genoemd concept.

Gezien de vele mutaties had Van Marwijk gisteravond tegen de Duitse middenmoter met een hoog Georgisch-gehalte niet gek veel keus. Met veel pijn en moeite kon hij elf namen op papier krijgen. Een elftal dat, gezien de omstandigheden, dus niet overliep van zelfvertrouwen. "We gaan verantwoord aanvallen", was Van Marwijk's boodschap. En: "Het zou al prettig zijn als we geen doelpunt tegen krijgen."

Wie anders dan Het Legioen moest dit Feyenoord dus wel over het dode punt heen helpen. Dat bleek al in het duel met Spartak Moskou, toen UEFA-Cupvoetbal in het geding was. Ook gisteravond stonden de fans weer als twaalfde man achter hun team. Die steun was onontbeerlijk tegen het stugge en lepe SC Freiburg, dat enkel naar 'Die Niederlände' was afgereisd om de schade zo beperkt mogelijk te houden. Maar van Feyenoord, dat dus met een veredelde B-keus speelde, hadden de Duitsers niet veel te vrezen. De mogelijkheden van Feyenoord waren op één hand te tellen; om over amusementswaarde, spanning en sensatie maar te zwijgen. De eerste helft kon gevoeglijk per e-mail worden afgedaan.

De grootste kans deed zich pas na een goed half uur voor, toen Kalou - het enige pareltje op deze avond - Tomasson alleen voor torwart Golz zette. Feyenoords topscorer had de niet eens onverdiende 1-0 in gedachten, maar Golz plukte de prooi katachtig van zijn schoen. Freiburg zelf viel slechts op met het grossieren van gele kaarten. De Schot Dougal, eerder nog in actie bij Denemarken-Nederland, trok er in kort tijdsbestek liefst drie. Voor de rest kwam Feyenoord in defensief opzicht nauwelijks in de problemen, of het moet de mogelijkheid voor Müller, een van de Freiburgse routiniers, zijn geweest. Duidelijk werd ook voor de mannen van teamchef Volker Finke, dat men Sebastian Kehl miste. Het talent, waar héél Duitsland zo'n beetje achteraan zit, zat net als Pierre van Hooijdonk op de tribune, die ondanks het feit dat dit een zogenaamd troosttoernooi betreft toch behoorlijk bevolkt waren.

Tomas Rzasa had toen al plaatsgemaakt voor de jonge Smolarek. Ook de Pool raakte geblesseerd. En of de duvel er mee speelde, amper vier minuten na rust ging ook Kalou hinkepinkend richting catacomben. Daarmee hield Feyenoord precies nog vijf kernspelers over. Een trainer zou daar haast een hartverzakking van krijgen. De schrik sloeg Bert van Marwijk inderdaad om het hart, toen Sprockel op de achterlijn Ramdane onderuit haalde. Gelukkig voor de Rotterdammers had de Schot Dougal op dat moment een vuiltje in zijn oog door Freiburg geen strafschop te geven.

Door alle personele problemen kon dit Feyenoord vrijwel geen vuist maken. Tot tien minuten voor tijd dan. Smolarek, goed ingevallen, behield het overzicht en bediende Shinji Ono. De Japanner tekende met ietwat geluk de bevrijdende 1-0 aan.

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 23 november 2001