door Gijsbert Termaat en Tjerk de Vries AMSTERDAM - De Amsterdamse parkeerdienst is voor de zoveelste keer getroffen door een omvangrijke zwendel, waarvan een medewerker van de dienst één van de hoofdverdachten is. In het TROS-programma Opgelicht is vanavond uitgebreid te zien hoe wordt gefraudeerd met de zogenoemde ParkAdammertjes, de persoonlijke parkeermetertjes van automobilisten. De oplichting kost de gemeente Amsterdam naar schatting vele tonnen en mogelijk zelfs miljoenen guldens.
De fraude, die al lange tijd gaande is, vindt plaats doordat via de medewerker de creditcard van het ParkAdammertje met gestolen software is op te waarderen tot een maximum van 200 gulden.
Het apparaatje ligt achter de voorruit van de auto en houdt automatisch het te betalen parkeergeld in. Controleurs kunnen met een scanner zien of er nog genoeg geld op staat.
De medewerker van de parkeerdienst, onderdeel van de dienst Stadstoezicht, heeft de software van dit systeem bemachtigd en verkoopt kastjes waarmee de creditcard 'voor niets' tot het maximale bedrag van 200 gulden wordt gevuld.
De handlangers van de Stadstoezichtmedewerker gaan langs bij de 'klanten' thuis of in de kroeg en laden tegen betaling van 50 gulden de kaarten op. Simpel gesteld: iemand kan op deze manier 200 gulden parkeertegoed kopen voor een bedrag van twee geeltjes.
Verschillende 'vaste klanten', onder wie volgens de TROS bekende Nederlanders zoals een soap-acteur, een oud-voetballer en vooraanstaande zakenmensen als makelaars en advocaten, maken inmiddels van deze dienst gebruik.
De tussenpersonenen kunnen voor 8500 het kastje en de bijbehorende software kopen waarmee de kaarten worden opgeladen. Op hun beurt verdienen de tussenpersonen met hun handeltje zo'n 1000 tot 1500 gulden per week.
De fraude was niet te ontdekken door de controleurs op straat, omdat de kaarten werden opgeladen met de officiële software van Stadstoezicht en er dus ogenschijnlijk niets mis mee was.
Adjunct-directeur F. Eggink van Stadstoezicht zegt in een reactie de zaak zeer hoog op te nemen en aangifte te gaan doen bij de politie van oplichting. Ook wordt een nauwgezet onderzoek ingesteld naar de identiteit van het lek binnen de dienst. Daarna volgt een strafrechtelijk onderzoek door het openbaar ministerie. Verder kondigt de geschrokken directeur aan dat de zogenoemde smartcards zo snel mogelijk vervangen moeten worden door wegwerpkaarten, die niet op te laden zijn.
De Dienst Stadstoezicht slaagt er maar niet in om fraudeurs buiten de deur te houden. Keer op keer wordt de dienst met grootscheepse zwendel geconfronteerd. Al eerder wisten bijvoorbeeld criminelen de ParkAdammertjes zo om te bouwen dat er geen parkeergeld werd betaald. Verder worden de parkeermeters met regelmaat van de klok leeggeroofd. Door criminelen, maar ook door het eigen personeel.
Zo wisten in 1997 zeven geldlopers van Parkeerbeheer voor vijf miljoen gulden uit de parkeermeters te halen en niet over te dragen aan hun werkgever. De dienst had niets in de gaten en moest door de politie op de fraude worden gewezen. Enkele maanden daarvoor had deze krant de dienst gewezen op een andere zwendel. Een medewerker drukte, met een gestolen parkeermeter, eigenhandig parkeerkaartjes voor dagen in de toekomst en verkocht deze voor de helft van het geld.