Eén van de jaarlijkse hoogtepunten op de evenementenkalender die aan de welvaart van Macau bijdragen, is de Grande Prémio. Het komend raceweekeinde past in die versmelting van werelddelen. Administratief presenteert Macau zich heden ten dage als 'één land, twee systemen', maar voor de Grand Prix zou kunnen gelden: 'één race, twee culturen'.
Traditioneel doen namelijk altijd veel Europeanen aan de races voor zowel auto- als motorcoureurs mee. De Nederlandse autocoureurs zijn er altijd ruimer vertegenwoordigd geweest dan hun landgenoten op tweewielers. Vooral in de Formule 3 waaraan de Grand Prix van Macau is opgehangen, hebben in het verleden Huub Rothengatter, Jan Lammers en Tom Coronel van zich doen spreken, maar alleen laatstgenoemde was het dichtst bij de eindzege. In 1997, nadat hij de Marlboro Masters op Zandvoort had gewonnen en de vergelijkbare, prestigieuze race in Macau in zijn zak leek te hebben, toucheerde hij met zijn Toyota de genadeloze vangrail en schakelde zichzelf daarmee uit.
Het onnodige incident is nog altijd een vlek op zijn blazoen, maar de intussen 29-jarige coureur uit Huizen is dezer dagen weer terug in Macau om er nog wat 'unfinished business' te verwerken, zoals hij dat zelf omschrijft. Dit keer heeft hij evenwel een dakje boven zijn hoofd, want net als zijn teamgenoot Duncan Huisman en de Duitser Franz Engstler maakt Coronel deel uit van het drie man sterke BMW-team van de Leidse tuner Carly Pellinkhof.
"Macau heeft me nog geen voldoening gegeven. Ik word ook nog steeds geplaagd met het feit dat ik die race in '97 uit handen heb gegeven. Als Peter (Dumbreck) en Michael (Krumm) mij willen afzeiken, beginnen ze altijd over Macau of sturen ze me een kaartje met 'aan de winnaar van Macau' als aanhef", vertelde Coronel enigszins zuur over zijn racevrienden, die hij leerde kennen uit de tijd dat hij nog in Japan reed waar hij zowel de Formule 3- als Nippontitel veroverde. Nadat zijn logische opstap naar de Formule 1 mislukte, heeft hij zich nadien geconcentreerd op GT- en toerwagens, hetgeen hem wisselend succes maar geen titels opleverde.
Tweevoudig Nederlands toerwagenkampioen Duncan Huisman heeft vorig jaar voor het eerst kennis gemaakt met het onvergelijkbare, verraderlijke Guia-stratencircuit in Macau en weet hoe je daar met de BMW 320i-E46 moet omgaan. Evenals Coronel is ook deze 30-jarige telg uit de bekende racefamilie naar het Verre Oosten afgereisd om er een onvoltooide missie recht te trekken. In dubbel opzicht zelfs. Terwijl zijn broer Patrick vorig jaar de eerste Nederlander werd die in Macau de toerwagenrace won (met een Carly Motors-BMW), kwam hij in nog altijd kansrijke positie aan de kant te staan door een elektrisch probleem.
Een maand geleden was er in het Portugese Estoril opnieuw een enorme teleurstelling toen Peter Kox de Europese titel voor zijn neus weg kaapte door hem van de baan te rammen. Hoewel Kox toen in die slotrace wegens onsportief gedrag beboet en gediskwalificeerd werd, kon dat de pijn niet verzachten. Die zit er onderhuids nog steeds, want bekende Huisman: "Aan Estoril kan ik niets meer veranderen, dat is geweest. Daarom ben ik er zo gebrand op om hier te winnen."
Dat hem door Kox toch indirect succes in Macau gewenst werd, was voor Huisman nauwelijks een pleister op de wonde omdat het mailtje alleen aan Carly Pellinkhof was gericht. "Er was nog sprake dat Carly in Macau vier wagens zou inzetten, waarvan de vierde wagen dan voor Peter zou zijn. Na Estoril is daar niet meer over gesproken. Misschien was dat maar beter ook", klonk Huisman grimmig.
En bekende de tuner die in direct contact staat met de Formule 1-bazen van BMW, Gerhard Berger en Mario Thiessen, gretig: "Mijn vriendschap met Peter staat sinds Estoril wel onder druk, die heeft er een knauw door gekregen." Een halve dag vliegen naar Hongkong en vandaar nog een uurtje varen met de jetspeedboot naar Macau, verwaterden die irritaties echter toen het meest professionele autoraceteam van Nederland er voet aan vaste wal zette. Allen waren begeesterd door de magie van Macau.