De jonge Brit Defoe test de defensieve kwaliteiten van Willem II-er Jos van Nieuwstadt. (Foto: EPA)

DERBY - Jong Oranje bewaart graag het beste voor het laatst. Twee jaar geleden hield eenieder al rekening met eliminatie toen door middel van het 'mirakel van Moeskroen' - 2-0 winst na de 2-2 in Heerenveen - alsnog de EK-eindronde in Slowakije werd gehaald. De lichting van 2001 bevond zich gisteren in dezelfde situatie. Kansloos geacht na de 2-2 in Utrecht; vriend en vijand verbazend met een uitstekende wedstrijd in Derby. Het enige en niet onbelangrijke verschil was de uitslag. Jong Engeland kwam goed weg met een onverdiende 1-0 zege en dus had Tony Cottee, ex-prof en tegenwoordig BBC-reporter, op de perstribune gelijk toen hij kort na afloop opmerkte: "Soms draait alles om het resultaat."

Louis van Gaal, die zich vooraf in de kleedkamer meldde voor een peptalk, zal zijn ogen hebben uitgekeken op het ereterras. De spelers van het A-elftal kunnen een voorbeeld nemen aan de bevlogenheid waarmee Jong Oranje speelde. Alleen is het ook weer erg typerend dat het nergens toe heeft geleid . Of het moet de hoop zijn dat het dus wel kan. Hoop? Misschien een sprankje. Want het blijft een feit dat het veel te weinig wordt getoond.

Concluderend heeft Jong Oranje de tweekamp verloren in die dertien desastreuze minuten in Utrecht, niet gisteren. Qua uitvoering was er ditmaal helemaal niets aan te merken op Jong Oranje. Mark Wotte had de juiste keuzes gemaakt. Dat ging niet alleen ten koste van David Mendes da Silva, die werd vervangen door de met meer flair en agressie spelende John Heitinga.

Ook Youssouf Hersi viel buiten de boot. In de driehoek op het middenveld nam Mike Zonneveld zijn plaats in. De speler van NEC stond naast Remco van der Schaaf en dit controlerende duo bleek de oplossing om Rafael van der Vaart dieper te kunnen laten spelen dan vrijdag het geval was. Zijn individuele klasse moest de rest doen. Zoals in de vijftiende minuut, toen de Ajacied langs de zijlijn gleed en een perfecte voorzet verzond. De kopbal van Van der Schaaf ketste af op een Engels lichaam.

Het kleine Oranje koppelde kwaliteit eindelijk ook aan mentaliteit. Op de glad geschoren grasmat van Pride Park hoefde niemand zich zorgen te maken over de balcirculatie; dat ging haast vanzelf. Waarmee Jong Oranje juist verraste, was de gezonde agressie en een meedogenloze ingreep als dat moest.

Verdedigend bleef Jong Oranje, onder aanvoering van de imponerende aanvoerder Ruud Knol, vrij eenvoudig overeind. Wat Wotte verwachtte, een beginoffensief van de Engelsen, gebeurde niet. Integendeel zelfs. De 'Lions' gingen niet op zoek naar een, waarschijnlijk bevrijdend doelpunt. Het startpunt, 0-0, was immers voldoende voor kwalificatie. Pas in de slotminuut van de eerste helft kregen de povere Engelsen de eerste mogelijkheid in wat inmiddels een 'cruciale minuut' kan worden genoemd. Oranje overleefde, al wankelde het heel even.

Jammer was het dat Ali Boussaboun niet kon tornen aan het rendement van Patrick Ax. De vervanger van Andy van der Meyde kende teveel onzekere momenten, terwijl Ax het aan de linkerkant veel beter deed dan in het eerste duel. Hij was betrokken bij twee opgelegde kansen, voor en na de rust. Twee keer zocht hij met een hard ingespeelde bal de combinatie met Dirk Kuyt, die wederom moest opboksen tegen twee centrale verdedigers en hoofdzakelijk was aangewezen op zijn vechtlust. De voldoening in technisch opzicht kon Kuyt halen uit de 'kaats' waarmee hij Ax twee keer fraai wegstuurde. Na een één-twee haalde de tweede Oranje-speler van NEC uit met zijn rechterbeen; daarna zette hij Van der Vaart vrij voor Chris Kirkland. De reservekeeper van Liverpool had een prima reflex en zou uitgroeien tot de grootste sta-in-de-weg.

Er kleefde één groot risico aan de strijdwijze. Er werd met krachten gesmeten, met name door de pendelende middenvelders. Bovendien bleef Jong Oranje zitten met de frustratie dat het goede spel nog steeds niet was beloond met een doelpunt. Een spaarzaam moment van onachtzaamheid werd de ploeg tot slot fataal in de 71e minuut. Zonneveld (aanslag op zijn knie) was net per brancard van het veld gedragen, de sterke spits Shola Ameobi draaide ter hoogte van de achterlijn weg en Michael Carrick scoorde.

De wilskracht om er nog alles uit te willen slepen, was aandoenlijk. Maar niet genoeg. Jong Oranje blijft zitten met het vervelende gevoel dat het na de beste wedstrijd in de EK-reeks met lege handen staat. De spelers gaven alles, maar hebben niets. Het past momenteel bij de tragiek van het Nederlandse voetbal.

Jong Engeland - Jong Oranje 1-0 (0-0). 72. Carrick 1-0. Scheidsrechter: Hrinak (Slw). Geel: Greening (Engeland), Heitinga, Van der Schaaf en Van Nieuwstadt (Nederland).

Opstelling Jong Oranje: Ten Rouwelaar; Heitinga, Van Nieuwstadt, Knol en Bosschaart; Van der Schaaf, Van der Vaart en Zonneveld (72. Denneboom); Boussaboun, Kuyt en Ax (83. Hersi).

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 14 november 2001