Bondscoach Frank Louter sprak na afloop van de wereldtitelstrijd dan ook terecht van een 'mooi leermoment'. En dat er veel te leren viel, bleek wel. Legio ervaringen waren er gisteren weggelegd voor Oranje. Voorbeeldje: wordt in de voorronde het slechtste resultaat van vijf deelnemers per land weggestreept, in de eindstrijd gelden alle optredens - drie in totaal - GENT, donderdag Moesten ze nu blij zijn of teleurgesteld? De Nederlandse turnsters zetten in het Belgische Gent een legendarische prestatie neer: tijdens de finale voor landenteams eindigde de ploeg van bondscoach Frank Louter op de vijfde plaats. De wijze waarop het kunststuk tot stand kwam, bracht echter bij lange na niet de euforie van een dag eerder. Steeg de piepjonge equipe tijdens de kwalificaties op hondsbrutale en ongecompliceerde wijze boven zichzelf uit - met als gevolg een derde plek voor landen als Rusland en Spanje - tijdens de eindstrijd moesten de turnsters genoegen nemen met een 'gewone dag'. Niets mis mee, maar de topturnnaties versla je er niet mee.

Gabriëlla Wammes in actie op de brug. In Gent boekt de Nederlandse ploeg een keurige vijfde plaats op het WK. FOTO ANP (Foto: ANP)

Ze stonden zachtjes te klappen tijdens de uitreiking van het goud aan titelverdediger en olympisch kampioen Roemenië. Hadden zij ook op dat podium in de Topsporthal in het Belgische Gent kunnen staan en in aanmerking kunnen komen voor een medaille? Een dag eerder leek het er even op, toen Oranje iedereen versteld deed staan met een fenomenaal puntenaantal (144.159). Het tegendeel blijkt 24 uur later waar. Een finale landenteams is nu eenmaal andere koek dan de kwalificaties. Gelouterde naties als Roemenië, Rusland, de Verenigde Staten en Spanje weten hun krachten heel goed te verdelen. Zij geven pas een schepje extra op het moment dat het erom spant. Dat gegeven gold voor Nederland al in de voorronde.

even zwaar. Elke fout telt dus. Met die wetenschap in het achterhoofd, hadden Rikst Valentijn, Gabriëlla Wammes en Verona van de Leur de twijfelachtige eer met de balk en vloer te starten. Twijfelachtig, omdat Oranje een dag eerder op beide onderdelen de minste punten behaalde.

Toch startte Oranje degelijk. Valentijn, op puntengemiddelde de 'minste' van het stel, eiste op de balk wederom brutaal 8.887 punten op voor haar prestatie. Gabriëlla Wammes - afleiding uit de zaal bracht haar op hetzelfde onderdeel ten val - en Nederlands kampioene Verona van de Leur hadden hun zenuwen echter veel minder in bedwang en moesten genoegen nemen met lagere puntenaantallen (8.337 en 8.450).

Op het tweede onderdeel, de vloer, leek het even alsof alle schroom van de Nederlandse ploeg afviel. Het trio turnde ieder een ruime negen bij elkaar. Precies op de helft van de oefeningen behoorde een eventuele verrassing - lees: een bronzen medaille - tot de mogelijkheden. Het team had op dat moment namelijk hun favoriete onderdelen, de brug en sprong, op het programma staan.

Dat gegeven mocht niet baten. In de tweede helft van de rotatie presteerde Oranje wederom stabiel, maar het was niet voldoende om de grote naties af te schrikken. Ook Monique Nuijten en Renske Endel - respectievelijk in actie op de onderdelen sprong en brug voor hun ploeggenootje Valentijn - konden de 'extra's' niet brengen op de finaledag. Louter: "Op zich natuurlijk jammer. Maar je moet realistisch zijn. Sommige naties weten zich prima op te laden voor een dag als vandaag. Dat moeten wij nog leren. Eén ding weten we wel na twee dagen topturnen: we timmeren aan de goede weg."

UITSLAGEN WK turnen:

Vrouwen, finale landentoernooi (sprong, brug, balk, vloer, totaal):

zoek naar gerelateerde artikelen

do 1 november 2001