ROTTERDAM - Bloedstollend, aangrijpend, een Europacupavond meer dan waardig! Feyenoord begreep gisteravond eindelijk hoe de wetten van het internationale voetbal in elkaar zitten. Het nam weliswaar afscheid van de Champions League, maar wist door de 2-1 zege op Spartak Moskou het Europese avontuur te rekken. In Rotterdam zullen zij deelname aan de UEFA Cup absoluut niet als een troostprijs zien. Het is tevens goed voor de financiën en het streelt tevens het ego van de doorwrochte fans, die dit keer niets te klagen hadden. Vooral in de eerste helft genoten zij van een elftal dat de mouwen opstroopte en de Russen in hoog tempo zijn wil oplegde. Daarmee werd in feite de basis gelegd voor de uiteindelijke triomf. Want met een paar knallen op de lat kroop Feyenoord door het oog van de naald. Wat heet! Het had op deze avond een engeltje op de lat zitten.

Bloedstollend, aangrijpend, een Europacupavond meer dan waardig! Feyenoord begreep gisteravond eindelijk hoe de wetten van het internationale voetbal in elkaar zitten. (Foto: MATTY VAN WIJNBERGEN)

Ondanks een batterij aan invallers moest er op deze cruciale avond dus wel een Feyenoord staan, dat bereid was tot de laatste snik toe het gras op te vreten. Verstoppertje spelen had geen zin; eindelijk moest er een elftal met flair en vooral passie staan. Het laatste loopt trouwens als een rode draad door het hele Nederlandse voetbal. Want waarom krijgt een Galatasaray plotseling de geest? Omdat het zich al dagen had lopen oppompen voor dat ene, o zo hectische treffen met PSV. De manier waarop bijvoorbeeld Arif de tweede goal binnenschoof, sprak boekdelen! Hij gooide alle energie in de strijd en had, bij wijze van spreken, na zijn succesvolle actie als een held per brancard van het veld gedragen zien worden. Over die killersmentaliteit beschikken wij, op een enkele uitzondering na, helaas niet meer. En het is toch zo simpel: werken voor je poen. Dat is toch niet meer dan normaal?

De Moskovieten zouden, nee moesten het bij voorbaat al in de broek doen van angst. "En mijn spelers", zo hield Bert van Marwijk zijn discipelen voor, "moeten werken totdat ze erbij neervallen!" Blessures en de schorsing van superspits Pierre van Hooijdonk noopten hem tot noodzakelijke omzettingen. De trainer van Feyenoord, die binnenkort hoort of hij zijn verblijf in De Kuip mag voortzetten, had wel lef met het opstellen van Christian Gyan. Deze 'stuitermuis' uit Ghana nam achterin de positie in van de weer eens geblesseerde Kees van Wonderen. Logisch was de keuze voor Johan Elmander die 'Big Pete' verving. Lang heeft Het Legioen getwijfeld over de capaciteiten van deze Zweed, die bij zijn entree als een soort tweede Marco van Basten ten tonele werd gevoerd. Aanpassingsproblemen plus het feit, dat zijn voormalige clubgenoot Marcus Allbäck de sterren bij Heerenveen van de hemel speelt, hield deze Viking veel te lang in de anonimiteit. Met zo'n 35.000 hysterische fans op de tribunes en het community-singing onder leiding van Lee Towers, ontstond er deze avond al snel een sfeer van 'wij zijn de besten, wij zijn Feyenoord.' Een gelijkspel was voldoende voor een Europees vervolg, maar daar mochten de Rotterdammers zich niet aan spiegelen. Daar zouden de technisch zeer begaafde Russen dwars doorheen kijken. Het moet gezegd: Feyenoord ging voor de winst en werd in de vierde minuut van het ongemeen spannende treffen op zijn wenken bediend. Paul Bosvelt vond aan de rechterkant de opening bij Brett Emerton. De Australische diesel, die toch op zijn vertrouwde stek kon domineren doordat Pieter Collen het aandurfde om met pijnstillers te spelen, bediende op zijn beurt de knap vrij gelopen Jon-Dahl Tomasson: 1-0. Geen drie minuten later had de Deen het internationale voetbal reeds veilig kunnen stellen, maar schrok zich een hoedje alleen voor Levytsky.

Maar geen nood; bij Feyenoord waren de trossen los. Het speelde, ondanks de afwezigheid van Pierre van Hooijdonk, een echte Europacupwedstrijd. Het gevaar voor de Russische counter, waar Van Marwijk nog zo voor gewaarschuwd had, werd in de knotsgekke openingsfase bewaarheid door Beschatsnykh, die Edwin Zoetebier met een droog schot kansloos liet. Maar in tegenstelling tot de andere duels in de Champions League liet Feyenoord de kop niet hangen. Dat bleek wel na ruim een kwartier, toen Patrick Paauwe met een argeloze pass Elmander alleen voor de keeper zette. De Zweed bleef gelukkig koel: 2-1. De Viking, die het uitstekend kon vinden met Tomasson, had geen minuut later de 3-1 in gedachten. Hij had zich voor eeuwig onsterfelijk kunnen maken, maar tot ontgoocheling van Het Legioen miste Feyenoords nummer 15 voor een gans open doel. De misser hield Spartak, dat inderdaad over een wel zeer kwetsbare defensie beschikte, op de been. En gaf hun kracht, want eerst Beschatsnykh en later Robson, waren dichtbij de voor Feyenoord dodelijke (2-2) gelijkmaker. Eindelijk bofte Feyenoord ook eens met de arbitrage, want de 2-2 uit een corner werd door de Italiaan Cesari op dubieuze wijze afgekeurd.

En zeker toen Tsykmeistruk pal na rust het houtwerk boven Zoetebier op zijn houdbaarheid testte. De Volendammer, die in de competitie al meer dan 700 minuten niet gepasseerd is, moest reuze alert zijn daar de Moskovieten zich onder geen beding bij een uitschakeling wensten neer te leggen. Dat bewees Beschatsnykh na een uur spektakel, toen ook hij de deklat ranselde. Feyenoord had dus een engeltje op de lat boven Zoetebier zitten, doch verdiende op basis van de formidabele eerste helft een verder avontuur in Europa.

zoek naar gerelateerde artikelen

do 1 november 2001