Zijn marathondebuut was aanvankelijk voor komend voorjaar gepland, maar de plannen geraakten in een stroomversnelling toen El Himer (28) begin september de halve marathon van Lille won. Vóór een leger gerenomeerde Kenianen - ook toen al - De avond voor zijn debuut op de klassieke afstand had Driss El Himer nog fanatiek koolhydraten gestapeld in een restaurant op het Amsterdamse Rembrandtsplein. Aan tafel met vriend en collega-loper Larbi Zeroual en diens Nederlandse manager Michel Lukkien stelde de onervaren atleet - tussen de happen spaghetti door - vanzelfsprekend de tactiek voor de volgende dag aan de orde. 'Volgen en het zo lang mogelijk volhouden', luidde het heldere advies van Lukkien. De tot Fransman genaturaliseerde Marokkaan hield het gisteren, tijdens de 26ste editie van de Delta Lloyd Amsterdam Marathon, heel lang vol. Tot aan de finish. Zijn winnende 2.07,02 uur, vier seconden voor de huizenhoge favoriet Josphat Kiprono uit Kenia, betekende de tweede tijd van dit jaar.

|
Hij lijkt het zelf ook nauwelijks te kunnen geloven. Driss El Himer uit Frankrijk wint zijn debuutmarathon in Amsterdam op 2.07,02 uur. (Foto: bv dagblad de Telegraaf)
|
Vanwege het relatief bescheiden lopersbudget van zeven ton had de organisatie van de hoofstedelijke marathon de wedstrijd volledig gebouwd rondom één man: Josphat Kiprono. De winnaar van de laatste Rotterdam Marathon (in 2.06,50, ook na gisteren nog de snelste jaartijd) werd voor een aanzienlijk bedrag (60.000 dollar) gehaald, zijn broers Isaac Kiprono en Luke Kibet kwamen in zijn kielzog mee en daarnaast waren nog eens vijf landgenoten van Kiprono vastgelegd om tot zo'n dertig kilometer het tempo van de kopgroep te bewaken. Een Keniaans machtsblok derhalve, waar weinig tegen in te brengen leek. Alles verliep ook precies volgens het geplande scenario. Tot Kiprono na 38 kilometer het Rokin opdraaide en El Himer met een lichte versnelling voor de eerste maal de leiding nam. Om die vervolgens niet meer af te staan.
"Natuurlijk ben ik verrast. Je verwacht vooraf niet dat je tijdens je debuut minder dan anderhalve minuut boven het wereldrecord blijft. Het ging goed, maar het kan nog sneller. Als de wind wat minder sterk is en de organisatie weet een grote groep goede lopers vast te leggen, kan ook hier een tijd van 2,05 uur gelopen worden", vertelde El Himer, van origine een baanatleet.
en bovendien in een goede tijd van 1.02,03. Tegen het uitdrukkelijke advies van zijn Franse manager Laurent Bouquillet in, besloot El Himer zo snel mogelijk van zijn goede vorm te profiteren. Hij meldde zich uit eigen beweging aan in Amsterdam en ging probleemloos akkoord met een bescheiden startgage van 5000 euro. Gisteren verdiende hij met zijn zege overigens 20.000 euro erbij.
Met zijn 2.07,02 uur, de vijftiende tijd ooit en vanzelfsprekend een Frans record, heeft El Himer zijn marktwaarde een krachtige impuls gegeven. Zijn volgende marathon wil hij komend voorjaar lopen. "In Rotterdam, Londen of Parijs, afhankelijk van de aanbiedingen die ik krijg", zei hij lachend. Volgens atletenmanager Jos Hermens, zowel in Amsterdam als Rotterdam verantwoordelijk voor het deelnemersveld, is El Himer in één klap op z'n minst 50.000 dollar waard geworden. "En in Parijs willen ze waarschijnlijk nog veel verder gaan. Het is toch een nieuwe Franse atletiekheld", aldus Hermens, die hoopt dat ook de Amsterdam Marathon met de tijden van El Himer en Josphat Kiprono in haar achterzak weer een volgende stap voorwaarts kan zetten. "Het budget moet verder omhoog."
In Amsterdam was trouwens geen enkele Franse journalist getuige van de kennismaking van de geboren Marokkaan, al zes jaar woonachtig in Marseille en sinds drie jaar in het bezit van een Frans paspoort, met de klassieke afstand. Bewust hadden El Himer en Bouquillet, ook de manager van Hicham El Guerrouj, zijn deelname in Amsterdam stil gehouden. "Het is altijd slim een eerste marathon zonder druk te lopen. Elke tijd is een goede tijd", meent Lukkien, die gisteren een van de eersten was om El Himer na zijn finish in het Olympisch Stadion te feliciteren. "Als hij hier 2,10 had gelopen, was het al fantastisch geweest. Maar 2.07,02 is van een geheel andere categorie."
Volgens Lukkien is bij Driss El Himer zijn baanachtergrond nog duidelijk zichtbaar. "Hij heeft een baantred, oftewel goede rollende benen met een hoge hielheffing. Een echte marathonloper loopt zo economisch mogelijk, die schuifelt meer. Naarmate hij meer wedstrijden op de weg loopt, zal zijn stijl automatisch veranderen. Dan zal hij nog minder energie verbruiken."
Voorlopig wil El Himer, afgelopen zomer bij de WK in Edmonton nog elfde op de vijf kilometer, de baanatletiek nog niet definitief vaarwel zeggen. "Volgend jaar wil ik tijdens de EK in München de tien kilometer lopen. Pas daarna richt ik alles op de marathon. In 2003 zijn de WK in Parijs. Dan wil ik graag na afloop van de marathon La Marseillaise horen."
Bij de vrouwen had Nadja Wijenberg vooraf grote plannen. Een verbetering van het Nederlandse record van Carla Beurskens (2.26,34) zou haar 50.000 gulden opgeleverd hebben, maar in de door de Ethiopische Shitaye Gemechu (2.28,45) gewonnen wedstrijd faalde Wijenberg in haar opzet: 2.31,45 uur. De tijd van de tot Nederlandse genaturaliseerde Russin, die gisteren tot twintig kilometer werd gehaasd door cabaretier Dolf Jansen, is in principe wel goed voor een startbewijs voor de EK atletiek van volgend jaar. De richtprestaties zijn nog niet officieel bekend gemaakt, maar Gerard Nijboer, bondscoördinator voor de wegatletiek, zei al ervan uit te gaan 'dat Nadja er volgend jaar in München gewoon bij is'. Wijenberg werd er warm noch koud van. Teleurgesteld: "Dat is pas volgend jaar. Of ik daar loop? Ik weet het nog niet." Amsterdam. Delta Lloyd Marathon. Mannen: 1. El Himer (Fra) 2.07.02, 2. Josephat Kiprono (Ken) 2.07.06, 3. Kibet (Ken) 2.10.18, 4. Demissie (Eth) 2.10.45, 5. Cheptot (Ken) 2.12.10. Vrouwen: 1. Gemechu (Eth) 2.28.40, 2. Renders (Bel) 2.29.30, 3. Wijenberg (Ned) 2.31.45, 4. Van den Haesevelde (Bel) 2.31.54, 5. D'Agostini Chillemi (Bra) 2.36.50.