PRAAG - Jan Nijssen heeft zich in de afgelopen jaren ontpopt als een rondreizend ambassadeur. Natuurlijk voor de ING-groep, waar hij verantwoordelijk is voor de operaties in Centraal-Europa, maar ook voor een breder Nederlands belang. In Praag, Boedapest, Boekarest, Warschau en Bratislava heeft hij een groeiend leger ministers en presidenten weten te overtuigen van de noodzaak de pensioenen te regelen volgens het Nederlandse model.

"Ons stelsel van gecombineerde zorg levert economische vooruitgang op", zegt Nijssen.

In Centraal-Europa zijn de pensioenen zo slecht dat ouderen hun oudedagsvoorziening vaak op straat moeten aanvullen. (Foto: De telegraaf)

Nu vindt Nijssen het tijd, dat niet alleen hij maar ook anderen uit de Nederlandse pensioenwereld op pad gaan in Centraal-Europa. Hij wil krachten bundelen. "We exporteren bloemen en kaas, nu moeten we ons derde beste product gaan exporteren, onze pensioenen", zegt hij. Nijssen, zelf 48, is inmiddels al een heel eind op streek in de kandidaat-lidstaten van de Europese Unie. Daar heerst nu meer enthousiasme over het Nederlandse pensioenconcept dan over de ideeën die de Wereldbank daarover heeft. "De Wereldbank wil naast staatspensioenen, als een basis voor een bestaansminimum, dat burgers zich verplicht bijverzekeren. Ik vertel hun steeds dat de staat een basispensioen moet verschaffen en daarbovenop werkgevers en werknemers afspraken moeten maken in bedrijfspensioenfondsen. Als derde pijler hebben we tenslotte wat wij bieden als ING, een individuele aanvulling.''

De pensioenregelingen in de voormalige communistische landen zijn allerbelabberdst. Dat beseffen de overheden in de toetredingslanden ook. ."Gezamenlijk moeten we ons pensioenconcept daar verkopen. Exporteer die kennis, er is een enorme behoefte aan. Het is een buitenkans."

Nijssens redenering is dat met de vergrijzing, overheden die te veel leunen op alleen een staatspensioen, zeg maar onze aow, dat alleen kunnen bekostigen door steeds meer geld te lenen. Uit lopende begrotingen, toch al onder druk, is het niet te betalen. Dat patroon van lenen zwiept de inflatie op en bedreigt de eurozone, en daarmee Nederland.

"Met afspraken tussen werkgevers en werknemers ontstaan er juist besparingen. Het zorgen voor later leidt tot het vlottrekken van geldstromen op de binnenlandse kapitaalmarkt, tot investeringen en structurele economische groei", aldus Nijssen.

Ook aan de huidige pensioengerechtigden heeft Nijssen gedacht. Mensen die waardeloze pensioenen opbouwden tijdens het communisme. "Toen Drees in 1957 met de aow kwam, hebben de jongeren eerst ook extra betaald om hun een bestaansminimum te verschaffen. Een dergelijke solidariteitsheffing kan ik me ook in Centraal-Europa voorstellen."

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 22 oktober 2001