ROTTERDAM - Gaat Shinji Ono net zo beroemd worden als Yoko Ono, de eega van de vermoorde Beatle John Lennon? Misschien heeft deze rijzende ster van Feyenoord qua populariteit zijn naam-en landgenote nu al op de hitladder van Nippon verdreven. Afgemeten aan de regelrechte hype, die de Japanse persmuskieten rond de 22-jarige balvirtuoos hebben ontketend, zou je het haast geloven.

Shinji Ono. (Foto: MATTY VAN WIJNBERGEN)

Ono, wat zoveel betekent als klein veld, is een absolute grootheid in Azië. Vraag het aan Aad de Mos, bel desnoods Zeljko Petrovic en de superlatieven over deze wonderboy op kicksen suizen je om de oren. Met andere woorden: in De Kuip loopt er sinds de zomer een jongen die tot een wereldster kan uitgroeien. Kenners durven te beweren dat Onno, zoals hij door het Legioen wordt genoemd, zelfs beter is dan de door Ajax gekoesterde diamant Rafael van der Vaart.

Dat is nog al wat. Feit is wel dat Shinji tijdens de paar invalbeurten én natuurlijk zijn volledige debuut tegen FC Groningen heeft laten zien over grote talenten te beschikken. De Japanse Maradona is technisch goed, tweebenig, kopsterk en kan als het moet een vervelende tegenstander als een kamikazepiloot torpederen. Ondanks belangstelling van Manchester United, Arsenal, AC Milan, Borussia Dortmund en Ajax trok Feyenoord snel het prijskaartje van Hfl.9 miljoen, wat zijn oude club Urawa Red Diamonds vroeg, van zijn frêle nek. Over een paar jaar is Ono, die zich voor vijf jaar Feyenoorder mag noemen, wellicht het tienvoudige waard. Vandaar ook de exodus aan Japanse pers, die in het kielzog van deze popstar boekten voor een enkele reis Osaka-Amsterdam. Sinds juni bivakkeren gemiddeld veertig journalisten, fotografen, televisiereporters, mannetjes van de radio en kabeltrekkers in onder meer Hilton-Rotterdam, rijden in dure lease-auto's en mogen 's avonds na gedane arbeid op kosten van de baas hun buik volvreten aan Rotterdamse sushi. Want Ono is hot nieuws in Nippon, waar dagelijks vijf sportkranten gevuld moeten worden met verhalen. Tot zondag ging het allemaal nergens over. Nou ja, nergens? Japanners vinden het al prachtig wanneer zij kunnen lezen dat Ono trainer Bert van Marwijk tijdens een spelletje rondo de bal tussen zijn benen door heeft gespeeld.

Maar het lachen verging de Japanners, toen de invasie van al die vreemde journalisten vergeleken werd met 'Pearl Harbour'. Inmiddels zijn ze bij Feyenoord gewend aan circus Ono. Het moet alleen niet te gek worden. Elke dag willen de scribenten dat Ono een persconferentie geeft. "En waarom dan wel? vroeg de gelouterde perschef Fred Blankemeijer van de stadionclub zich af. Omdat Ono een international is, was het antwoord. "Nou, luister", zei Fred, "het zijn allemaal internationals bij Feyenoord, hoor. Hier kunnen we echt niet aan beginnen."

Ronduit komisch is de anekdote tijdens de Open Dag van Feyenoord, toen de spelers zich achter tafels schaarden om handtekeningen te zetten. Een verslaggever van de Tokio Times gewapend met pen en papier stapte op een gegeven moment op Ferry de Haan af om hem iets over Ono te vragen. De Haan greep nietsvermoedend het papier en zette een krabbel. De verslaggever keek heel moeilijk, boog driemaal en stelde zich opnieuw achter in de rij aan al peinzend over een nieuwe vraag aan Ono's nieuwe clubgenoot.

Zelf houdt Ono zich gedeisd en vindt hij het al heerlijk wanneer hij met zijn vriendin rustig kan winkelen. Dit in tegenstelling tot Japan waar hij als een soort filmster amper zijn gezicht kan laten zien. Daar weet zijn oud-trainer Aad de Mos over mee te praten. De Nederlander was enige tijd de leermeester van Ono bij Urawa Red Diamonds. "Shinji is de absolute nummer één in Japan, maar loopt niet naast zijn schoenen. Ik heb het meegemaakt dat hij, zittend op een visstoeltje, twee uur lang handtekeningen uitdeelde." De tegenwoordig voor RKC spelende Zelkjo Petrovic kent Ono ook van zijn Japanse tijd en zegt zonder blikken of blozen: "Hij (Ono) is niet het grootste talent van Japan, nee, van de hele wereld. Misschien dat Rafael van der Vaart een beetje bij hem in de buurt komt. Shinji is een echte nummer 10, een spelbepaler die binnen een paar jaar een wereldtopper is."

De man met rugnummer 14 bij Feyenoord blijft koel onder alle aandacht. "Want ik wil me niet forceren; ik heb tijd nodig om de coach te laten zien wat ik kan." Zoveel tijd hebben zijn volgers niet, want die willen grote verhalen met dito foto's van hier naar Tokio sturen. Elke dag weer. Voor hen gaat de vlieger niet op dat geen nieuws goed nieuws is. De persen in Japan moeten ratelen, want alles wat men over Ono te melden heeft moet in de krant. Zoals die keer toen hun held gekeurd moest worden. Een batterij aan fotografen had zich al vroeg op die ochtend bij het Dijkzigt ziekenhuis gemeld. Echter tot hun stomme verbazing verscheen er geen Ono. De slimmerik had op advies van zijn privé-chauffeur voor het anonieme Ikazia-ziekenhuis gekozen.

Maar anoniem zal deze Shinji Ono niet meer zijn. Sterker, hij heeft zijn beroemde landgenote Yoko nu reeds naar de kroon gestoken. Als dat geen nieuws is.

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 17 oktober 2001