SUZUKA - Het wordt de 'Grand Prix van het afscheid', zoveel staat vast voor Mika Hakkinen en Jean Alesi, die zondag in Japan allebei hun laatste Grand Prix rijden. Voor de 37-jarige Alesi wordt de race op het circuit van Suzuka definitief de laatste uit zijn F1-loopbaan. De Fransman vindt het na 201 Grands Prix welletjes en gaat vanaf maandag genieten van een leven zonder F1-verplichtingen. Hakkinen houdt vooralsnog een slag om de arm en praat al weken van 'een voorlopig afscheid'. Maar weinigen geloven dat de Fin na een jaartje zonder racen in 2003 zomaar weer terugkeert in de belangrijkste autosportklasse ter wereld.

|
Mika Hakkinen (Foto: AP)
|
Met Alesi verliest de Formule 1 niet alleen zijn meest ervaren coureur van het huidige veld met 201 GP-optredens nestelt de Fransman zich op de vijfde plaats in de ranglijst aller tijden maar tevens een van de populairste. Zowel bij zijn collega-coureurs als bij de vele vaste volgers van de Formule 1 was Alesi een geliefd persoon en dankzij zijn gedurfde manier van racen had hij overal ter wereld vele duizenden fans. "Wie moet er nu voor de show gaan zorgen", vroeg een bezorgde journalist zich af tijdens de traditionele FIA-persconferentie voorafgaand aan ieder GP-weekeinde.
Een persconferentie waarvoor Alesi vanzelfsprekend was uitgenodigd en dus kende het doorgaans weinig interessante 'verplichte nummer' dit keer een hoog emotioneel karakter. Ook Alesi zelf had moeite de ogen droog te houden toen hij uitlegde waarom hij definitief afscheid van de door hem zo geliefde de sport nam. "Nu ik me realiseer dat ik zondag mijn laatste race rijd, is er ineens zoveel dat ik nog wil zeggen; zoveel mensen die ik wil bedanken..."
Gedwongen door de opkomende tranen moest Alesi zijn monoloog staken, maar even later hervatte hij zijn betoog. "Het is niet goed te wachten met het afscheid totdat je niet meer kunt rijden, dan maak je jezelf belachelijk. Toen ik tijdens dit seizoen overstapte naar het Jordan-team (Alesi verruilde vijf GP's voor het einde van het seizoen het Prost-team voor een plekje bij Eddie Jordan, red.) wist ik dat ik maar een hele kleine kans zou hebben ook in 2002 voor Jordan te mogen rijden. Toch heb ik de kans gewaagd, omdat ik me realiseerde dat deze plek in ieder geval de beste plek was om mijn carrière te geëindigen. De laatste vier races onder de vleugels van Eddie (Jordan) waren fantastisch en ik hoop hier in Japan volop van ieder moment te genieten."