De Telegraaf-iDe KrantNieuwsLinkSportLinkDFT.nlDigiNieuwsCrazyLife
vr 28 september 2001  
---
Nieuwsportaal
---
Uit de krant 
Voorpagina Telegraaf 
Binnenland 
Buitenland 
Telesport 
Financiële Telegraaf 
Archief 
ABONNEER MIJ 
---
En verder 
Begroting 2002 
De prins en Maxima 
Over Geld 
Fiscus 2001 
Scorebord 
Auto op vrijdag 
Filmpagina 
Woonpagina 
Jaaroverzicht 
---
Ga naar 
AutoTelegraaf 
Reiskrant 
Woonkrant 
VacatureTelegraaf 
DFT 
CrazyLife 
Weerkamer 
Al onze specials 
Headlines 
VS onder vuur
---
Kopen 
 Speurders 
Veilinghal 
ElCheapo 
Siteshopper 
---
Met Elkaar 
Chatweb 
Vertel 
Cybercard 
Netmail 
---
Mijn leven 
AstroLink 
De Psycholoog 
---
Contact 
Abonneeservice 
Adverteren 
Mail ons 
Over deze site 
Bij ons werken 
[terug]
 D E   T E L E G R A A F   B I N N E N L A N D 
 
  Brandsteder wachtte niet
op politie na aanrijding

Van een onzer verslaggevers

   
 

AMSTERDAM - Ron Brandsteder is inderdaad enige tijd na de aanrijding weggereden zonder de komst van de politie af te wachten. Het bleek om een vuilniswagen te gaan die 's avonds de Albert Cuypmarkt had schoongeveegd en op de rotonde op het nabijgelegen Europaplein in botsing kwam de wagen van de tv-coryfee.

Terwijl de voorman de politie erbij ging halen, omdat hij uit het gedrag en de adem van Brandsteder meende op te maken dat deze flink had 'ingenomen', ging de laatste er vandoor. "Maar ik wist helemaal niet dat dit Ron Brandsteder was. Ik doe dat altijd in dit soort gevallen", verklaart de Turkse voorman.

"Wij stonden naast hem voor het stoplicht en hij schoot er zó voor. Wij merkten niets van een aanrijding, maar hij stopte, stapte uit en begon op ons te schelden", verklaart een van de vuilnismannen. "Hij was verschrikkelijk kwaad en stond op de krassen in zijn auto te wijzen. Hij eiste tot driemaal toe de naam van onze chauffeurs, maar die durfden niet te reageren", verklaart de voorman.

Aangezien het voor de voorman niet duidelijk was, wie er schuldig was aan het ongeval, én omdat hij vond dat Brandsteder wel erg agressief was, besloot hij de politie erbij te halen. "Maar toen ik terugkwam van de post op de Ferdinand Bolstraat, waar ik te horen kreeg dat ik naar een ander bureau moest, bleek hij al verdwenen", aldus de voorman, die toen pas te horen kreeg dat het om een bekende Nederlander ging. "Toen ben ik naar het goede bureau gegaan en heb zijn kenteken doorgegeven."

De Amsterdamse politie bevestigt het relaas van de vuilnismannen maar wil wel kwijt dat Brandsteder nog tien minuten heeft staan wachten op de dienders, alvorens hij z'n biezen pakte. Volgens een voorlichter is niet bewezen dat Brandsteder probeerde te vluchten: "Iedereen ter plekke wist om wie het ging en z'n kenteken was genoteerd."

De Amsterdamse politie gaat er, ook al omdat er niet bewezen kan worden dat Brandsteder met een slok op had gereden, vanuit dat het openbaar ministerie de tv-ster niet zal vervolgen.

Niet dronken

Ron Brandsteder bevestigt dat de auto die hem aanreed maandagavond een vuilniswagen was van de Stadsdeelraad Oud-Zuid in Amsterdam. "Het voorval had plaats bij de Rai, waar die auto tegen mijn wagen opreed. De buitenlandse chauffeur gaf toe dat hij mij niet gezien had."

"Dat is begrijpelijk. Het stuur van die vuilniswagen zat aan de rechterkant en ik stond links. Ik stapte meteen uit mijn auto, die ik eerst aan de kant geparkeerd had en liep naar de vuilnisauto toe, die ook naar de kant reed. De bestuurder en de bijrijder bleven, toen ik hen tot driemaal toe om hun naam vroeg, in die auto zitten", zegt Ron. "Hoe kunnen zij nu beweren dat ik onder invloed was en niet in staat was om te rijden?"

Blikschade

Even later kwam de, naar ik meen, Turkse ploegbaas van hen aanrijden. Maar men weigerde mij gegevens te geven, die ik voor de verzekering - ik had blikschade - nodig had. Ze wilden wel meteen de politie bellen, maar ik zei toen: 'Politie komt niet voor blikschade'. Ik noteerde, omdat ik voor zover ik kon zien alleen ik schade had, hun kenteken en reed naar huis."

"Daar nam ik met mijn vrouw Yvonne, die met haar eigen auto achter me heeft gereden en alles gezien heeft, nog twee glazen Spaanse cognac bij de koffie. Maar IK BLIJF BESTRIJDEN wat nu door iedereen wordt aangenomen, dat ik dronken achter het stuur zat. Misschien rook ik toen ik bij de Rai uitstapte wel naar sterke drank, maar dat doe je al bij één biertje dat je gedronken hebt. Ik kwam immers van een receptie in het Okura."

"Het lijkt erop dat deze vuilnismannen mij als zondebok gebruiken, omdat ze míj hebben aangereden. Brandsteder spreekt ook tegen dat TWEE politiemannen hem later die avond om kwart over elf thuis hebben opgehaald en hem, omdat hij aanvankelijk niet mee wilde - hij voelde zich onschuldig - na een worsteling in de boeien hebben geslagen."

Surveillanceauto's

"Het waren VIER politieagenten", aldus Ron. "Er stonden ook twee surveillanceauto's voor mijn deur." Brandsteder werd eerst naar het politiebureau Maarssen gebracht. "Daar nam men mij een blaasproef af. Op een moment dus dat ik al ruim een uur thuis was geweest, waar ik iets gedronken had. Deze proef gaf men meteen door aan de Amsterdamse politie, die me daarop in Maarssen kwam ophalen. Men vond het kennelijk prachtig dat men mij te pakken had. Als bekende Nederlander merk je vaak dat men het op je voorzien heeft."

Brandsteder werd in Maarssen tegen middernacht opgehaald door politiemensen uit Amsterdam van het bureau President Kennedylaan. "Die waren, in tegenstelling tot de mensen die mij in de boeien geslagen hebben in Breukelen, heel correct. Op het bureau hebben ze me, hoewel ze me moesten opsluiten in de cel, heel netjes behandeld. Ik kon er ook rustig mijn verklaring afleggen en ik blijf er bij, dat ze mij na mijn lezing gehoord te hebben zeiden het te betreuren dat de affaire zo geëscaleerd is en ik er volgens hen, gezien de feiten, niets meer van zou horen."

Advocaat

Brandsteder had gistermiddag contact met zijn advocaat over de gang van zaken, over de berichtgeving van de politie in Breukelen, die hij onjuist vindt. Hij vindt dat de politie daarmee zijn goede naam heeft aangetast.

"Het allervreemdste vind ik echter wel dat toen ik de zaak met die vuilnismannen op een nette wijze wilde afwikkelen, ze maar bleven weigeren hun namen te noemen. 'Hebben jullie soms iets te verbergen?' vroeg ik hen nog. Maar ze bleven zwijgen en bleven in hun wagen zitten. Wat wel, omdat ze mij hadden aangereden, vreemd op me overkwam."




 

zoek naar gerelateerde artikelen


vr 28 september 2001

[terug]
     
© 1996-2001 Dagblad De Telegraaf, Amsterdam. Alle rechten voorbehouden.