EINDHOVEN - Dat PSV zich momenteel laat kenmerken door grillig karakter, staat buiten kijf. Maar het is bijzonder dat de goede en slechte momenten keurig gerangschikt blijven. De beste prestaties worden bewaard voor de Champions League en dat succes heeft de club hard nodig. Want ofschoon het voetbal gisteren niet tot de verbeelding sprak, zal de 1-0 zege op Lazio Roma wel eens hét moment kunnen zijn dat PSV de stimulans geeft waar het al weken naar smacht.

Kevin Hofland zijn geluk niet op.

PSV spot in deze fase niet alleen met de winstkansen in de eredivisie. Ook de toekomst stond gisteren op het spel. Het bestuur had de kern van de succesvolle ploeg immers bijeen weten te houden. Op de vraag of dat een jaar later (juni 2002) ook nog zou kunnen lukken, reageerden Erik Gerets en Harry van Raaij eensgezind. Alleen door goed te presteren in Europa bestaat er een (kleine) mogelijkheid waardoor de topspelers zich alsnog laten verleiden en de combinatie sfeer/succes verkiezen boven een, vaak onzeker buitenlands avontuur.

Na een nederlaag kon het dus twee kanten op. Sportief is er dan weinig eer te behalen, hetgeen weer gevolgen heeft voor de ambities van met name Mark van Bommel, Kevin Hofland en Mateja Kezman: drie jonge spelers uit de as van het elftal die nu al overal terecht zouden kunnen in Europa. Vertrekken de twee Limburgers en de topscorer na dit seizoen, dan kan PSV weer helemaal opnieuw beginnen.

Kevin Hofland heeft zojuist uitgehaald voor een gouden schot.

Net als een week geleden kon het elftal van Gerets die extra druk op de schouders goed hebben en dat is knap, gezien het feit dat Lazio Roma en Galatasaray vooraf de favorieten werden genoemd in groep D. Terwijl er vele wegen naar Rome leiden, heeft Lazio de juiste nog altijd niet gevonden. Maar dat betekent natuurlijk niet dat de Italianen opeens het voetballen zijn verleerd. "Sluipmoordenaars", zei Erik Gerets. Die, hoe slecht de vorm ook is, nog altijd de kwaliteit bezitten om de kleinste kans met de grootste precisie te benutten.

Claudio Lopez is zo'n bliksemschicht. En PSV zo'n ploeg die soms een gaatje laat vallen, vooral in dit pruttelende stadium van het seizoen. Het spel was beduidend minder indrukwekkend dan tegen Galatasaray. Goede momenten werden afgewisseld door rare dwalingen en in die wanboel dook Claudio meestal wel ergens op. Of Gaizka Mendieta, die een keer aan het oog ontsnapte en met een gave volley de paal trof, via de vingertoppen van Ivica Kralj overigens. De Joegoslaaf werd prompt door de aanhang toegezongen. Het zal de eerste keer geweest zijn dat hij zich werkelijk gewaardeerd voelt.

Niettemin was het cruciaal dat PSV weer eens met het elftal van vorig seizoen kon aantreden. Die paar fouten worden dan sneller gecorrigeerd. Bovendien kwam de kampioen eens niet op achterstand, waardoor het zelfvertrouwen niet opnieuw al in de knop werd gebroken. Spelers trokken zich gaandeweg op aan enkele goede voorzetten van Dennis Rommedahl, één van de prachtige combinaties waar Arnold Bruggink en Kezman patent op hebben en het gevoel dat Lazio uiterst kwetsbaar en dus verslaanbaar was.

PSV kreeg wat mogelijkheden, geen grote kansen. Er was een spelhervatting, de eerste corner, voor nodig om de score te openen. De teruggekeerde Hofland schoot een rebound via doelman Peruzzi in de korte hoek: 1-0. Vijf minuten voor rust, ideaal moment. Tegen Galatasaray sloeg PSV bijvoorbeeld toe in de 38e en 53e minuut en was het ook een centrumverdediger, Faber, die een kostbaar doelpunt maakte.

De Romeinen gingen steeds beroerder spelen, solliciteerden naar rode kaarten (Couto) maar het bleef bij geel. De grootste bandiet op voetbalschoenen die het internationale voetbal 'rijk' is, was er toen al uit. Diego Simeone - het zal geen Argentijn zijn - liep in zijn eigen slagersmes en moest zich geblesseerd laten vervangen door Stankovic.

Bijkomend voordeel in de tweede helft was de aanvalslust die Lazio wel moest tonen om niet de derde nederlaag op rij te lijden en helemaal op een zijspoor te geraken. De ware aard van een club in verval kwam boven. Lazio speelt zonder flair en raffinement, grote ego's versperren de weg naar homogeniteit. Het kwam PSV goed uit, want in de tweede helft ging er veel mis. De ruimte die voorin niet werd benut, werd achterin weggegeven. Normaliter een koud kunstje voor Italianen, maar niet onder deze omstandigheden.

Vervelend was het vertrek van Van Bommel, die na een botsing met Fiore niet verder kon. Wilskracht, werklust en kunst- en vliegwerk hielden PSV uiteindelijk op de been. En heel Eindhoven mocht de Schotse scheidsrechter McCurry dankbaar zijn dat hij de bal niet op de stip legde in de slotminuut, toen Inzaghi geraakt werd door het uitgestoken been van Kralj.

Zit het ook een keer mee.

PSV (Ned) - Lazio (Ita) 1-0.(1-0). 39. Hofland 1-0. Scheidsrechter: McCurry (Sch). Toeschouwers: 30.000. Gele kaart: Hofland, Faber (PSV), Simeone, Stankovic, Couto, Colonnese, Lopez (Lazio).

PSV: Kralj; Faber, Nikiforov, Hofland en Bouma; Rommedahl (73. Gakhokidze), Van Bommel (62. Lucius), Vogel en Ramzi; Bruggink (87. Vennegoor of Hesselink) en Kezman.

Lazio Roma: Peruzzi; Colonnese, Baggio, Couto en Pancaro; Mendieta (72. Poborsky), Simeone (38. Stankovic), Giannichedda en Fiore; Lopez en Kovacevic (74. Simone Inzaghi).

zoek naar gerelateerde artikelen

do 27 september 2001