AMSTERDAM/ZAANDAM - Opnieuw was een vrouw de mannen te snel af. Maar het werd Susan Chepkemei nauwelijks kwalijk genomen na afloop. De strijd om de podiaplaatsen tijdens de zeventiende Dam tot Damloop was een Keniaanse aangelegenheid en zowel de mannen als vrouwen in kwestie waren 'happy' na de tien Engelse Mijl. Evenals de organisatie. Met Chepkemei (vice-wereldkampioen op de halve marathon) en Charles Kamathi (de kersverse wereldkampioen op de 10.000 meter) als winnaars kun je rustig thuiskomen.

De Keniaan Charles Kamathi. (Foto: ANP)

De Nederlandse atleten konden zich nauwelijks in het strijdgewoel mengen, wat niet wegnam dat ook uit dat kamp (behalve de teleurstelling dat de NOS-camera's wegbleven) voldoende positivisme kwam. Opluchting was er bij Greg van Hest. De Tilburgse atleet maakte zijn come-back in wedstrijdverband en deed dat met een zestiende plaats. En een tijd die royaal boven zijn persoonlijk record lag, maar dat deerde hem niet. "Ik ben allang blij dat ik weer met een nummer op mijn borst loop."

Een achillespeesblessure hield de atleet geruime tijd aan de kant, waardoor hij onder meer het WK in Edmonton aan zich voorbij moest laten gaan. Via de contacten van manager Jos Hermens en een shockwave-therapie uit Duitsland werd het herstel van de linkervoet ingezet, met als resultaat de verschijning aan de start in Amsterdam. Het gekwakkel lijkt voorbij. "Ik heb de wedstrijd puur gelopen om ritme op te doen, ben nu zeven weken in training. Dan mag je geen hoge eisen aan jezelf stellen. Gelukkig liepen ze niet te hard van stapel en kon ik nog aansluiting houden. Als de Kenianen eenmaal gaan koersen, valt alles uit elkaar. Ik was een van de eersten die eraf moest." "Ik had vooraf geen eindtijd genomen om van uit te gaan. Je moet realistisch zijn. Ik wist dat ik niet bij de eerste vijf kon eindigen. 2001 is voor mij een beetje een verloren jaar." De belangrijkste winst was - behalve het pijnvrij blijven - misschien wel dat Van Hest zich niet over de kop liep. Normaliter valt hij moeilijk af te remmen. "Ik vlieg er tijdens een wedstrijd graag in. Maar ik wist van mezelf dat het lichaam een versnelling nog niet aankon. Dat komt wel weer. Ze zijn nog niet van me af. Als ik het een beetje slim aanpak, kan ik nog genoeg betekenen." Al is dat niet voor Nederland tijdens het WK halve marathon, over twee weken in Bristol. "Dat is te vroeg. Dan moet je op honderd procent zitten en ik heb nog niet echt scherpe trainingen kunnen draaien. Ik ga daar niet voor spek en bonen meelopen."

Op 21 oktober is Van Hest wel present tijdens de Amsterdam Marathon, evenals Nadja Wijenberg. Ook zij was er door kwaaltjes een tijdje uit en ontbreekt straks op het WK.

"Het was haar eerste wedstrijd sinds drie maanden", zei haar man en trainer Ger Wijenberg na afloop. "In Amsterdam moet ze pieken, dan kun je niet vlak daarvoor volle bak lopen." Zijn vrouw keerde vrijdag terug van een hoogtestage in het Zwitserse Sankt Moritz en finishte gisteren als zesde. "Ik geloof dat ze één keer sneller heeft gelopen, dus dat ziet er goed uit." Achter Wijenberg eindigde Irma Heeren knap als zevende. In het mannenveld, dat vlak na de start uit de IJ-tunnel nog geruime tijd werd aangevoerd door Luc Krotwaar, was Jeroen van Damme beste Nederlander (12e) voor Marco Gielen, die na hem over de streep ging. Susan Chepkemei was aanvoerster van de Keniaanse suprematie. Omdat ze haar landgenoot Kamathi na de 16,1 kilometer in de vrouwen/mannenstrijd voorbleef (de vrouwen startten 6.47 minuten eerder) verdiende zij de Grote Prijs Zaanstad (15.000 gulden). Lange tijd bleef landgenote Isabella Ochichi aan haar zijde. "Iedereen loopt zijn eigen race en we hebben onderweg niet gepraat. Maar we hielpen elkaar wel om de mannen voor te blijven", glimlachte de overall-winnares na afloop. Het 'kamp-Chepkemei' (met onder meer haar Nederlandse vriend David van Reen en manager Jos Hermens) hoopte stiekem op een wereldrecord, maar de slow-start van de groep gooide al vroeg roet in het eten. De Keniaanse zelf was echter na haar race een en al vrolijkheid. Ze krijgt immers nog kansen genoeg om records te laten sneuvelen en titels op te eisen.

Zaandam. Dam-tot-Damloop, 10 Engelse mijl. Mannen: 1. Kamathi (Ken) 46.03, 2. Chebet (Ken) 46.07, 3. Kigen (Ken) 46.11, Cheboiboch (Ken) 46.13, 5. Mosmia (Ken) 46.32, 6. Singoei (Ken) 46,32, 7. Koech (Ken) 46,33, 8. Jifar (Eth) 46,45, 9. Zeroual (Fra) 46,54, 10. Rob (Ken) 46,58, 12. Van Damme 47.48, 13. Gielen 48,01, 16. Van Hest 48.35, 19. Versteeg 49,30, 20.Van Egdom 49.38, 22. Krotwaar 49.50.

Vrouwen: 1. Chepkemei (Ken) 51.20, 2. Ochichi (Ken) 51.43, 3. Cheruiyot (Ken) 53.12, 4. 4. Ptikany (Ken) 53.37, 5. Malot (Ken) 53.48, 6. Wijenberg 54.18, 7. Heeren 54.53, 8. Van den Haesevelde 55.16. 10. Van Onna 55.37, 13. Van Schuppen 57.28.

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 24 september 2001