Van Nistelrooy na het scoren van het tweede doelpunt.

LONDEN - Oranje zocht in Londen tijdens de vriendschappelijke interland tegen Engeland houvast en vond die voor de cruciale WK-kwalificatie-interland op 1 september tegen Ierland. Na een fantastische eerste helft met een voorsprong van 2-0 eindigde een inmiddels op vele plaatsen gewijzigde ploeg van Louis van Gaal op eenzelfde stand. Ooit bij zijn presentatie als bondscoach - ruim een jaar geleden - riep de Amsterdammer de interland op Euro 2000 tegen Joegoslavië uit als maatstaf. Het heeft even geduurd, maar hoewel het een oefenwedstrijd betrof, Nederland bereikte in de eerste helft eindelijk eens de door Van Gaal nagestreefde standaard.

Ondanks de noodgedwongen afwezigheid van Frank de Boer (blessure) en Edgar Davids (onzeker op 1 september in verband met z'n voorlopige schorsing) speelde Oranje in nagenoeg de sterkste opstelling. Natuurlijk is De Boer beter in de opbouw, maar Kevin Hofland valt defensief nauwelijks meer op missers te betrappen en op dat vlak laat de speler van FC Barcelona wel eens een steekje vallen. Davids staat normaliter buiten iedere discussie; alleen geldt hetzelfde voor Phillip Cocu waardoor de twee linksbenigen samen het middenveld bezetten en dat is nu juist weer niet ideaal.

Dit luxeprobleem had Van Gaal gisteren op White Hart Lane niet en wat bleek: Mark van Bommel en Cocu vulden elkaar op alle fronten uitstekend aan en voelden elkaar goed aan. Nooit liepen ze beiden voor de bal of stonden ze beiden met het achterwerk tegen de defensie. De één deed altijd wat de ander niet deed. Zoals bijvoorbeeld in de 12e minuut toen Van Bommel de diepgaande Cocu vond en slechts een Engelse teen voorkwam dat het 1-0 voor Nederland werd.

Overigens begon Van Bommel met twee slechte balcontacten, maar is inmiddels zover in z'n ontwikkeling dat hij zich snel wist te revancheren. Zo zette de PSV'er zijn oude ploeggenoot Ruud van Nistelrooy met een schitterende pass voor de Engelse goalie Nigel Martyn. De spits van Manchester United schoot op de doelman, terwijl Patrick Kluivert de rebound net naast het doel schoot. Bondscoach Van Gaal wilde graag zien of de combinatie Van Nistelrooy/Kluivert nog van hetzelfde niveau was als in februari 2000 toen het duo zo veel indruk maakte tegen Duitsland. Indertijd verliep het contact tussen de twee toppers blindelings goed. Ditmaal zochten en vonden ze elkaar een stuk minder voor rust, maar profiteerden ze gewoonweg van elkaars aanwezigheid.

Het enige wat het Nederlands elftal viel te verwijten in de beginfase was dat het niet tot scoren kwam. Tenminste niet via de combinatie of via de individuele actie, omdat Boudewijn Zenden voorlangs schoot na Ashley Cole simpel opzij gezet te hebben. Toch kon Engeland niet profiteren. Edwin van der Sar (Fulham) weerhield David Beckham, Paul Scholes en Gary Neville met knappe safes van scoren in zijn nieuwe woonplaats Londen. Lang leek het 0-0 te blijven.

Totdat het Engelse middenveld Mark van Bommel in de 38e minuut wel erg veel ruimte schonk om vanaf zo'n 35 meter uit te halen. Als een streep verdween de bal achter Martyn in de kruising en zo had Oranje de zo verdiende voorsprong alsnog te pakken. Engeland werd geen tijd gegund te bekomen van de 1-0 achterstand. Bij de volgende aanval lag nummer twee al achter Martyn. Kluivert zette Zenden aan het werk. Het schot van de Limburger van Chelsea, eveneens voor het eerst actief in z'n nieuwe woonplaats Londen, werd gewoonweg slecht verwerkt door Martyn, zodat Van Nistelrooy de rebound simpel intikte, 0-2.

Niet helemaal mijn stijl moet de topaankoop van Manchester United gedacht hebben hoewel hij uiteraard blij reageerde met z'n doelpunt. Op slag van rust demonstreerde Van Nistelrooy zijn extreme kwaliteiten toen hij diagonaal wegliep naar de hoek van het strafschopgebied en de bal daar vandaan met een schitterend gelifte bal over Martyn heen speelde. De lat voorkwam een 3-0 voorsprong.

Zoals afgesproken begon daarna het grote wisselen bij beide ploegen en maakten Ronald Waterreus en Niels Oude Kamphuis hun debuut in Oranje. Kwalitatief werd het allemaal minder alhoewel Jerrel Hasselbaink op aangeven van Kluivert z'n eerste balcontact bijna promoveerde tot een 3-0 voorsprong. Dat dit niet gebeurde, was jammer, maar niet desastreus.

Het ging vooral om die eerste helft. Die was voor Oranje het belangrijkste met het oog op Ierland. En aangezien het Nederlands elftal daarin meer dan voldeed, mogen Louis van Gaal en zijn manschappen met het nodige vertrouwen gaan toe leven naar Dublin op 1 september. Met vertrouwen en niet meer. Want oefenen geeft geen enkele garantie voor de toekomst.

Deze voetbalwijsheid blijft ook recht overeind na pas de tweede overwinning van Nederland ooit tegen Engeland op Engelse bodem. De eerste maal was in 1977 toen Johan Cruyff met twee geniale momenten Jan Peters tweemaal liet scoren op Wembley.

Dat de gedachten even teruggingen naar die memorabele dag zei eigenlijk alles over het niveau van Oranje gisteravond.

zoek naar gerelateerde artikelen

do 16 augustus 2001