AMSTERDAM - Met een eigen interpretatie van een 'heers en verdeel-politiek' is PSV weer een prijs rijker. Heersen deed de landskampioen in het duel om de Johan Cruyff Schaal; verdelen bleek problematischer. De nederlaag waarmee FC Twente werd opgescheept (3-2) doet spanning vermoeden, maar dat viel tegen. PSV was juist lief voor de bekerwinnaar en bepaalde in feite zelf het wedstrijdverloop. "Zodra we gas terugnemen, komen we in de problemen. Dit was een goede waarschuwing", doelde trainer Erik Gerets op de momenten van verslapping waarop FC Twente direct twee keer scoorde.

Boschker redt knap.

Het in de ArenA onoverwinnelijke PSV speelde een dik half uur voetbal van de bovenste plank. "Veel beweging, goed positiespel. Zoals een kampioen dat hoort te spelen", vond Gerets, die zijn keus om met Arnold Bruggink en Mateja Kezman te beginnen, gerechtvaardigd zag door de beeldschone treffers van beide spitsen.

Bruggink liep eerst weg bij Spira Grujic en bediende Kezman; vervolgens koos de Tukker opnieuw het goede moment (schitterende pass van Mark van Bommel) en schoot hij net als de opvallend balvaste Kezman de bal met dodelijke precisie in de kruising: 2-0 en er waren net tien minuten gespeeld. "Onze organisatie stond niet helemaal goed", erkende debuterend trainer John van 't Schip.

Drie maanden geleden won FC Twente de beker. Gisteren rekenden weinigen op een nieuwe stunt. Van 't Schip miste twee spitsen (Kollman en Houwing) en is nog volop bezig zijn filosofie over te dragen, terwijl PSV met vrijwel hetzelfde elftal startte dat vorig jaar de JC Schaal veroverde. Alleen André Ooijer speelde niet, vanwege een blessure; Jan Heintze zat ditmaal op de bank.

De homogene groep die kampioen werd, is nu begonnen aan de belangrijkste missie tijdens het bewind van Erik Gerets. Met de degelijke defensie en het vermogen om een wedstrijd van begin tot eind te dicteren, heeft PSV een ploeg die in de Champions League wellicht geen extreem hoge ogen kan gooien, maar zeker lang mee kan dobbelen. Vandaar dat Gerets kritisch bleef. "Soms moet ik oppassen dat ik niet te positief ben. In het eerste half uur klopte alles, maar dan wil ik ook dat het zo blijft. Nadien heb ik dingen gezien die echt niet kunnen."

Praktisch nooit loopt een elftal na zo'n daverende start uit naar een monsterscore. "Onbewust neem je gas terug, is alles tien procent minder. Dat kan, maar dan moet je wel met z'n allen terugzakken om de controle niet uit handen te geven. Als sommige spelers voorin blijven hangen, verzuipen de middenvelders. We lieten FC Twente terug in de wedstrijd komen."

Model voor de gemakzucht stond Yuri Nikiforov. Via gestroomlijnd positiespel schuift of de Oekraïner, of Kevin Hofland door naar het middenveld, waar een meerderheid gecreëerd wordt. Die speelwijze vereist wel een opperste concentratie. "Spelers met zo veel kwaliteiten horen elkaar niet zo beroerd aan te spelen", bekritiseerde Gerets zijn centrale duo.

Een minuut voor de pauze liet Nikiforov zich wederom simpel de bal ontfrutselen. De international bleef rustig staan en zag hoe Chris de Witte de achterstand opeens verkleinde. Ronald Waterreus dreef de Belg geroutineerd naar de achterlijn, daarbij rekenend op de steun van Johann Vogel en Wilfred Bouma. Beide spelers hadden zich inderdaad op de lijn geposteerd, maar werden toch verrast door de kromme bal van De Witte: 2-1.

Hoewel FC Twente daar de inspiratie uit wist te halen voor een betere tweede helft, had het er alle schijn van dat PSV simpelweg de uitslag kon bepalen. Toen de versnelling weer kwam, kwam ook het doelpunt. Dennis Rommedahl, die zijn fanatieke tegenstander Sjaak Polak veel te weinig opzocht, schoot hard raak uit een corner van John de Jong. Op dat moment stond ook Jan Vennegoor of Hesselink al binnen de lijnen. Gerets wilde zowel De Jong als de van Twente overgenomen spits speeltijd geven, want hij had het duo Kezman/Bruggink echt niet uit elkaar hoeven halen.

'Lange Jan' viel echter ongelukkig in, al zou dat misschien anders zijn verlopen wanneer hij bij zijn eerste balcontact voor een gapende doelmond niet de hak van Polak zou hebben geraakt, maar het net. Door zijn entree, en die van De Jong, week Kezman weer uit naar de linkerzijde. "Was niet de bedoeling. Maar Adil Ramzi bracht te weinig", beweerde Gerets. Wel was hij zeer te spreken over Bruggink. "Arnold hoefde niet meer te tonen. Ik ben zeer blij met hem."

Uitgerekend Björn van der Doelen, na veertien jaar weg bij PSV, bepaalde in de slotminuut de eindstand op 3-2. Zelden werd een speler die tegen PSV scoort, zo hartstochtelijk toegejuicht door de Eindhovense aanhang. Het kon ook, want het schaadde de club niet. Dat wil zeggen: gisteren niet. In Nederland kan PSV soms wat laten lopen; internationaal verlangt Gerets naar de noodzakelijke perfectie. "Ik sla niet direct alarm, maar het is duidelijk dat we er nog niet zijn." Dat belooft wat.

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 13 augustus 2001