EDMONTON - Sinds 1996 verloor Hicham El Guerrouj welgeteld twee races op de 1500 meter, beide malen gebeurde dat op de Olympische Spelen. Buiten het olympisch platform valt aan de suprematie van het Marokkaanse fenomeen niet te tornen. Dat bewees hij afgelopen nacht andermaal. In de WK-finale in Edmonton prolongeerde hij, geholpen door twee landgenoten, kinderlijk eenvoudig zijn wereldtitel: 3.30,68 minuten. Gert-Jan Liefers hield zich in de snelle race goed staande. Hij eindigde als negende (3.36,99).
Het feit dat Liefers zich in Edmonton bij de besten ter wereld heeft weten te scharen, betekent voor Liefers vooral een persoonlijke overwinning. Sinds zijn juniorentijd gold de 22-jarige Arnhemmer, die diverse Europese jeugdtitels in de wacht sleepte, als het grootste talent van de vaderlandse atletiek. De afgelopen twee jaar werd hij evenwel geplaagd door fysieke problemen en tegenslagen op het persoonlijke vlak. De progressie stokte en insiders vreesden zelfs voor het vroegtijdige einde van zijn carrière. "Ik heb een paar rotjaren achter de rug, maar mentaal ben ik er sterker uit tevoorschijn gekomen", meent Liefers. "Dit WK zie ik als een bekroning voor hoe ik het afgelopen jaar ben bezig geweest."
Liefers' manager Jos Hermens, die hem tijdens het toernooi terzijde stond met tactische tips, denkt dat Edmonton een breekpunt in de carrière van de atleet betekent. "Nu kan hij weer verder, op naar tijden onder de 3,30 minuten. Deze jongen gaat nog medailles halen. De afgelopen maanden heeft hij relatief zo weinig getraind, maar via wedstrijden loopt hij zich in vorm. Dat laat echt het talent van Gert-Jan zien. Met een minimale basis heeft hij de afgelopen twee maanden een enorme progessie laten zien. Qua trainingsomvang- en opbouw zit er nog zoveel speling in."
Ook Hermens behoorde tot het groepje insiders, dat zich een jaar geleden afvroeg of Liefers ooit nog zijn oude niveau halen. "Hij zat mentaal in de knoop. Gert-Jan is aan de ene kant een gevoelige jongen, maar aan de andere kant verdient hij wel zijn brood in de keiharde wereld van de topsport. Dat botst. Hij heeft tijd nodig gehad daarin de juiste balans te vinden", meent Hermens, die nadrukkelijk Honoré Hoedt alle lof toezwaait. Sinds september vorig jaar maakt Liefers deel uit van de succesvolle trainingsgroep van Hoedt, waartoe ook Bram Som het andere grote talent op de middenafstand behoort. Hoedt ontbrak in Edmonton vanwege zwangerschap van zijn vrouw.
Deelname aan de wereldtitelstrijd was begin dit seizoen voor Liefers weinig meer dan een utopie, die hij zoveel mogelijk trachtte uit zijn gedachten te bannen. "Honoré en ik werken met een vierjarenplan richting Athene 2004. Met hem heb ik echt het idee dat ik iets aan het opbouwen ben", aldus Liefers, die zich tijdens de Grand Prix van Monaco op het allerlaatste moment alsnog voor het toernooi kwalificeerde. Donderdag plaatste hij zich overtuigend voor de halve eindstrijd, waarmee zijn WK feitelijk al geslaagd was. Een etmaal later wist hij, dankzij een sterke eindsprint, door te dringen tot de finale. "Mentaal is het moeilijk diep te gaan, zeker als je al een wedstrijd in de benen hebt zitten, maar in mijn hoofd hamerde het alleen maar 'niet opgeven'. Twee jaar terug zag ik in Sevilla de finale vanaf de tribune, nu was ik er gewoon bij. Het was een droom, het begin van een droom."
Waar Liefers nog aan het begin van zijn carrière staat, geldt voor Letitia Vriesde het tegenovergestelde. De inmiddels 36-jarige Surinaamse, in 1995 al eens tweede op een WK, eindigde afgelopen nacht in 1.5735 als derde op de door Maria Mutola (1.57,17) gewonnen 800 meter. Vriesde woont officieel in Hoogvliet, maar brengt het grootste deel van het jaar door in het Amerikaanse Clemson (South Carolina). Daar wordt ze getraind door de Braziliaan Louis Oliveira, ooit de coach van José-Luiz Barbosa (1.43,08 op de 800 meter). Van Oliveira is ook de beproefde tactiek om van kop af te gaan. Zo deed Vriesde dat ook in de finale. Tot pakweg vijftig meter voor de streep, toen Mutola en Graf haar voorbij gingen. Met brons kon Vriesde, geplaagd door een hielblessure, echter vrede hebben. Van stoppen wil ze niets weten. "Ik wil genieten van mijn laatste jaren in de atletiek. Die ga ik niet verpesten door ernaast te gaan werken."