SAINT-AMAND-MONTROND - Terwijl de la met superlatieven weer werd opengetrokken, stond Lance Armstrong op het podium breeduit te grijnzen. Voor het derde jaar in successie handhaafde de geletruidrager zijn ongeslagen status in de lange tijdritten van de Tour de France. Sinds hij in 1999 op jacht ging naar de 'maillot jaune' kon niet één concurrent in zijn buurt komen. Ook in de individuele tijdrit naar Saint-Amand-Montrond reed Armstrong als een komeet en kreeg Jan Ullrich opnieuw een mentale tik te verwerken.

Op het stoffige veld aan de rand van de hoofdstad van de Cher kwam de balans van deze Tour weer in evenwicht. Armstrong won de bergritten op l'Alpe d'Huez en in Luz-Ardiden. Ook de klimtijdrit naar Chamrousse schreef hij op zijn naam. Gistermiddag liet hij voor de zoveelste keer zien de aller-, allersterkste te zijn door zijn aantal dagsuccessen naar vier op te voeren, zonder dat dat van zijn gezicht viel af te lezen. "Ik voelde mij verplicht om nog een keer te laten zien de sterkste te zijn. Vorig jaar gaf ik op de Mont-Ventoux de overwinning aan Marco Pantani. Dat werd mij niet in dank afgenomen en dat was een goede les. Cadeautjes geef ik niet meer. Ik raakte gefrustreerd omdat ik vind dat je als geletruidrager hoe dan ook een etappe moet winnen. Dat lukte op de valreep in de tijdrit naar Mulhouse."

Gisterochtend wist de 29-jarige Texaan al snel dat een herhaling van dat succes een kwestie van tijd zou zijn. Op de hometrainer had hij een heerlijk gevoel in zijn benen en was zijn hartslag in orde. "Het was een heel speciaal gevoel zoals ik dat nog nooit heb beleefd. Ik wist dat het parcours ideaal voor mij zou zijn. Op die eerste heuveltjes kwam ik meteen lekker in mijn ritme. Het was warm en benauwd door de hoge vochtigheid. Ik dacht even dat ik te langzaam van start was gegaan. Toen kwam de eerste tussentijd en besefte ik dat ik mij geen enkele zorg hoefde te maken."

Niet Jan Ullrich, maar de Spanjaard Igor Gonzales de Galdeano legde beslag op de tweede plaats. De Duitse favoriet kwam totaal kapot aan de finish, waar hij het woord teleurgesteld niet langer wenste te horen. "Ik heb mij kapot gevochten. Onderweg moest ik van de kramp zelfs uit het zadel. Het was onmogelijk om nog sneller te rijden. Zoals deze gehele Tour heb ik het allerbeste van mijzelf gegeven. Dat was niet genoeg om Armstrong voor te blijven. Dat is de realiteit waar ik mee te maken heb."

Conform de verwachtingen reed Joseba Beloki zich opnieuw naar een derde plaats in het algemeen klassement ten koste van de Kazaach Kivilev. In Parijs staan morgen dezelfde drie renners op het erepodium. "Uit respect voor de Tour wil ik daar nog niet op vooruit lopen", verklaarde Armstrong. "Sinds de start in Duinkerken is mijn gezondheid in orde en ben ik niet gevallen. Dat moet nog even zo blijven."

De afgelopen drie weken was de kopman van US Postal een klasse apart, een dictator in de bergen en in de tijdritten. In vergelijking met de twee voorgaande edities beleefde hij niet één slechte dag. "Inmiddels ben ik sterk genoeg om dat te voorkomen. Eerlijk gezegd denk ik dat dat nog even zo zal blijven. Ten aanzien van volgend jaar wordt de ploeg misschien iets gewijzigd en that's it, maar zullen wij ons net zo zorgvuldig voorbereiden als dit jaar. Mijn persoonlijk trainer Chris Carmichael heeft de afgelopen dagen hardop gedroomd. Hij denkt dat ik nog sterker kan worden. Dat is misschien ook zo als ik kijk naar deze tijdrit. Johan Bruyneel volgt mij al heel wat jaren, maar zelfs hij keek zijn ogen uit. Toch heb ik niet het gevoel een tikkende tijdbom te zijn. Wat betreft mijn carrière als wielrenner is er geen sprake van haast. Nog nooit heb ik zoveel in de Tour de France geïnvesteerd als het afgelopen jaar. Dat heeft zich dubbel en dwars terugbetaald, al is Jan Ullrich lang dicht in de buurt gebleven. Hij blijft voorlopig mijn belangrijkste tegenstander. Ik ben blij dat Joseba Beloki weer op de derde plaats eindigt. Dat is een vertrouwd gezicht. Uit Spanje en uit Frankrijk zie ik steeds meer talent naar boven komen. Er was veel kritiek op het beleid van de Société du Tour de France. De afgelopen drie weken hebben echter duidelijk gemaakt dat kleine ploegen met moraal wel degelijk iets in deze zware wedstrijd te zoeken hebben. Kijk maar naar Bonjour dat met François Simon een tijdje de gele trui in handen heeft gehad en dat met negen man in Parijs gaat aankomen."

In de Franse hoofdstad kan het feestcomité zich gaan opmaken voor de derde huldiging op rij van Lance Armstrong. Een ceremonie waar de geletruidrager in Saint-Amand-Montrond al reikhalzend naar uitkijkt. "Het geeft een heerlijk gevoel om op dit moment Lance Armstrong te zijn."

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 27 juli 2001