LAVAUR - Ruim twee jaar geleden keek Rabobank-ploegleider Adri van Houwelingen in de Ronde van het Baskenland in zijn achteruitkijkspiegel naar een groepje renners die na een plaspauze weer aansloten in het peloton. "Kijk", maande hij ploegarts Geert Leinders die naast hem zat, "er is stiekem een junior mee geslopen die de trui van Kelme aanheeft."

Oscar Sevilla Ribera. (Foto: Cor Vos)

Toen de renner hem passeerde, zag hij dat het knulletje ook nog een rugnummer had en dat daarachter de naam van Oscar Sevilla Ribera schuilde. "Sinds die dag ben ik een beetje fan van Oscar en volg ik hem nauwgezet. Zijn huidige prestaties verbazen me niet echt."

Nog steeds wordt de 24-jarige Spanjaard vanwege zijn jonge uiterlijk onder de renners 'El Chabalito', het kleine jongetje, genoemd, maar zijn daden zijn inmiddels van volwassen niveau. Toen Sevilla twee jaar geleden door Kelme voor de leeuwen werd geworpen in de Giro d'Italia als knecht voor Fernando Escartin, Roberto Heras en José-Luis Rubiera werd er nog om hem gelachen. Smalend werd Arsenio Gonzales, op dat moment de oudste renner, zijn vader genoemd. Tot ieders verbazing eindigde Sevilla echter meteen al als 13e in zijn eerste grote ronde.

In razend tempo heeft de groeidiamant van Kelme zich sinds dat debuut tot een van de betere klimmers in het peloton ontwikkeld. Vorig jaar eindigde de 'brugpieper' als zestiende in de Giro en veertiende in de Vuelta. Deze Tour verrast de huidige leider in het erenklassement zelfs zichzelf. "Ik had nooit aan de rangschikking gedacht", erkent hij. "De ploegleiding had me toegezegd dat ik wel eens een kans zou krijgen om voor een ritzege te strijden, maar mijn eigenlijke taak was om Santiago Botero te helpen. Hij was onze kandidaat voor het podium. En nu sta ik zelfs zevende, een plaats boven hem."

De grote revelatie beleeft de Tour als 'Alice in Wonderland'. Schaapachtig kijkt hij om zich heen. Wanneer een charmante rondemiss hem op het podium zoent, vanwege de leidende positie van Kelme in het ploegenklassement, verschijnt er een verlegen glimlach op zijn gelaat. Bescheiden als hij is, zoekt hij steeds luwte. "Ik ben inderdaad geen branieschopper. Nee, ik voel me een vechter. Ik heb veel opofferingen moeten doen om tot dit niveau te geraken. De laatste twee jaren als amateur waren niet echt super, maar een keer in je leven krijg je een buitenkans. Dat was voor mij het contract dat Kelme me op 17 juli 1997 voorlegde. Een dag die ik nooit zal vergeten. Ik ben van heel ver gekomen. Mijn ouders hadden het zeker niet breed. Zij moesten met slechts vijfhonderd gulden per maand rondkomen, maar nooit hebben ze mij gemaand om te stoppen met fietsen. Zoals ze voor mijn broer regelden dat hij kon studeren in Valencia. Hun levensstijl heeft me gehard en daar pluk ik nu de vruchten van."

Toch is Sevilla ook geen 'coureur propre', zoals de Fransen dat zo mooi zeggen. In een van de laatste ritten van de afgelopen Ronde van Spanje werd hij betrapt op een te hoge waarde cafeïne. Tot 1 mei van het afgelopen jaar werd hij geschorst. "Dat sloeg nergens op. Met mijn prestaties hier neem ik revanche op die onterechte straf."

"Zijn prestaties verbazen mij niet", zegt zijn ploegleider Vincente Belda dik tevreden. "Twee jaar geleden vond ik hem nog op hetzelfde niveau staan als Joseba Beloki. Die heeft zich sinds de Tour van 2000 super ontwikkeld, maar is ook een paar jaartjes ouder. Sevilla kan zich nog verder ontwikkelen en zal ook nog rustiger in zijn geest moeten worden. Hij kan niet goed tegen de druk. Jongens, wat was hij de eerste week zenuwachtig. Tegen de gigantische drukte die de Tour afroept, kon hij niet goed tegen. Pas in de Pyreneeën vond hij de rust terug. Ik ben er echter van overtuigd dat er een dag komt dat Sevilla hier mee strijdt voor de eindzege."

Een mening die onderschreven wordt door de 'Adelaar van Toledo'. De fameuze klimmer Federico Bahamontes, die in 1959 de Tour won, genoot de afgelopen dagen toen hij Sevilla in het hooggebergte aan het werk zag. "Sevilla doet me aan mezelf herinneren. Hij is een van de weinige gevleugelde klimmers in dit tijdperk. Toen Oscar vijftien was en nog bij de jeugdcategorieën viel hij me vanwege zijn houding in de bergen al op. In 2003 moet hij in staat zijn om de Tour te winnen. Hij is veruit de beste klimmer uit het peloton en ik acht hem in staat om zijn tijdrit nog te verbeteren."

Zo ver kijkt Sevilla, die een riante aanbieding van Mapei op zak heeft, nog niet vooruit. "Voorlopig geniet ik. L'Alpe d'Huez was voor mij altijd een mythe. Nu reed ik op die berg tussen de mensenhagen ineens met de besten voorop en eindigde ik er als vijfde. Het leek alsof ik droomde. Bergop stond ik echter ook versteld hoe Armstrong en Ullrich konden wegrijden. Die twee zijn echt een klasse apart. Het is mij in ieder geval duidelijk geworden dat ik nog veel moet trainen."

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 25 juli 2001