|
Een demonstrant trapt een winbkelruit in. (Foto: REUTERS)
|
GENUA - Wat bezielt dezer dagen tienduizenden mensen om naar de in tweeën gesplitste stad Genua te gaan om te demonstreren tegen de bijeenkomst van de zeven meest geïndustrialiseerde landen plus Rusland?
Ze komen bij elkaar om over de wereldeconomie te spreken, het probleem van de Derde Wereld, het milieu en de uitbreiding van de vrijemarkteconomie. De Italiaanse premier Silvio Berlusconi wil nota bene, onder invloed van de paus, kwijtschelding van de schulden van de derdewereldlanden aan de orde stellen en juist de groten der aarde zouden in staat moeten worden geacht om de grote wereldproblemen, waaronder de grote verschillen in rijkdom, op te lossen.
"Ze doen zich voor als heilige boontjes, maar ze denken alleen maar aan hun eigen belangen. Zo werkt het kapitalisme", aldus Ascanio uit Rome. Met een anarchistische zwarte vlag en leuzen op zijn shirt geplakt is hij een voorbeeld van de gemiddelde demonstrant. Wat voor een wereld wil Ascanio? "Een wereld waarin andere waarden een rol spelen, waar de belangen-economie niet meer over ons leven beslist. Dat moet met de opvoeding beginnen. De kinderen van vandaag denken dat bananen in supermarkten groeien, we moeten ze weer met de natuur in aanraking laten komen."
Luca is feller van toon. "De acht heren willen met elkaar over de hele wereld beslissen. Zij hebben de macht in handen, dus zij zijn de verantwoordelijken voor de armoede", vertelt hij, terwijl hij zoals velen een shirt aan heeft met de slogan 'Jullie G8, wij 6 miljard'.
"Er is economisch geweld, de economische macht concentreert zich steeds meer in kleine groepen. De wereld word steeds meer een markt die hun bevelen opvolgt." Wil Luca me verbieden om Coca Cola te drinken of een hamburger in de McDonald's te nemen? "Het gaat ons niet om de namen, maar de multinationals dicteren de wetten. De politiek laat zich door hun wensen dicteren, maar moet juist grenzen stellen. De multinationals volgen hun eigen belang, dat kan nooit overeenkomen met het belang van de derdewereldlanden". Zijn vriend Gianfranco wil duidelijk maken dat hij niet tegen bedrijven is, maar tegen de manier waarop weinigen alle economische touwtjes in handen hebben. "Ik werkte voor een bedrijf in Bologna. Het ging goed, totdat er een groot multinationaal Duits bedrijf kwam en zei: 'Of we kopen jullie op, of we drukken jullie uit de markt'. Dat is toch absurd. Ze wilden dezelfde producten gaan verkopen met lagere lonen in andere landen."
De lage-lonenkwestie wordt vaker genoemd. "We zijn niet tegen globalisering, maar tegen deze kapitalistische vorm van globalisering", zegt Francesca, met een oud shirtje en blauw geverfd haar. "Wij willen globalisering van mensenrechten. Er zijn bedrijven die winst maken door te investeren in derdewereldlanden. Dat is lekker goedkoop voor ze, want ze laten er kinderen werken."
Andere kritiek op de G8 komt van het Vaticaan. De paus, die een sleutelrol heeft gespeeld bij de val van het communisme, opent regelmatig de aanval op het kapitalisme. Tot slot is er een groepje 'rode fascisten', dat al decennialang roept dat het internationale kapitaal de lokale tradities vernietigt. Ze zijn politiek door de rechtse 'fascisten' en in de demonstratie door de extreem-linkse bewegingen volledig weggedrukt, hoewel deze laatsten steeds meer genoodzaakt zijn om tegen hun principes in voor het lokale en nationale op te komen.
Een van de deelnemers aan de G8-besprekingen is de Italiaanse minister van Buitenlandse Zaken Renato Ruggiero. Als ex-directeur-generaal van de World Trade Organisation weet hij als geen ander wat globalisering inhoudt. "Het zou mooi zijn als de jongeren begrepen dat onze bijeenkomst juist een vertrekpunt kan worden om de enorme problemen op te lossen", aldus de bewindsman vlak voor het begin van de topontmoeting. Velen beweren met hem dat de wereldeconomie niet teruggedraaid kan worden naar lokale economie en dat juist de derdewereldlanden hiervan nadelen zouden ondervinden omdat de rijkdom zich niet meer naar hen kan uitbreiden. Maar de demonstranten willen niks van die gedachtegang weten. "Wij willen niet één type mens, de consument, één type taal, de Engelse, één type ideologie, het liberalisme", aldus Franco. Als hij nou maar niet de Internationale heeft meegezongen.