AMSTERDAM - Zoals met veel goede dingen des levens, smaken ook tenniszeges naar meer. Sjeng Schalken wist tot deze week nog nooit een duel te winnen tijdens de Internationale Tenniskampioenschappen van Nederland, maar de Limburger heeft de smaak eindelijk te pakken. Na zijn 'nuttige overwinning' om zijn eigen woorden aan te halen in de eerste ronde op de Belg Christophe Rochus, moest gisteren zijn Daviscupmaatje Jan Siemerink er tijdens de Energis Open aan geloven. Zelfs een regenpauze van meer dan een uur aan het begin van de derde set kon Schalken niet van de wijs brengen: 3-6 6-3 6-4.

Sjeng Schalken ontvangt de felicitaties van Daviscupmaatje Jan Siemerink. (Foto: dagblad de telegraaf)

Schalken en Siemerink lijken dit jaar een beetje tot elkaar veroordeeld. Het was immers al de derde keer in zes maanden tijd dat de twee landgenoten elkaar op het hoogste niveau dienden te bestrijden. Tijdens de Australian Open in januari trok Siemerink nog aan het langste eind, maar nadat Schalken vorige maand in Rosmalen voor het eerst in zes onderlinge ontmoetingen van zijn 'angstgegner' won, verkleinde hij zijn achterstand in de onderlinge tussenstand gisteren tot 2-5.

De ban lijkt dus definitief gebroken, al bekende Schalken na afloop ruiterlijk op de baan lange tijd aan de zoveelste nederlaag tegen Siemerink te hebben gedacht. "Jan was in de eerste twee sets de veel betere speler. Hij dicteerde het spel en had mij in de houdgreep." En Schalken zocht niet naar excuses: "De regen en de zware baan baarden mij geen zorgen; mijn grootste probleem heette Jan. Ik prees mezelf gelukkig toch nog een derde set uit het vuur te kunnen slepen."

Die derde set was een paar minuten jong toen beide spelers door de regen naar de kleedkamer werden gedwongen. De set verliep 'op service', maar in het hoofd van Schalken stond Siemerink een straatlengte voor. "Die regenpauze kwam mij niet slecht uit, ik vond het niet erg dat we naar binnen moesten", bekende de 24-jarige Limburger. Zijn coach Alex Reijnders had de zeventig minuten gedwongen rust gebruikt om Schalken mentaal wat op te peppen. "Alex zei me dat het wel heel knap zou zijn als Jan na de hervatting net zo goed zou blijven spelen als daarvoor."

Toch was dat precies wat Siemerink deed en toen de Rijnsburger op 3-2 de service van Schalken brak en een 4-2 voorsprong nam, leek de partij beslist. Ook in de ogen van Schalken. "Ik geef mezelf een groot compliment voor het feit dat ik de hele partij niets heb laten merken, zelfs niet bij die 2-4 achterstand in de derde set", aldus Schalken. "Ik ging gewoon stoïcijns door, deed alsof er niets aan de hand was. Maar eerlijk is eerlijk, op dat moment geloofde ik er echt niet meer in."

Waar iedereen verwachtte dat Siemerink de trekker zou overhalen, bleef het genadeschot voor Schalken echter uit. Sterker, Schalken brak direct terug en zou zijn tegenstander geen game meer gunnen. "Op 5-4 had ik voor het eerst in de hele partij het idee de boel in handen te hebben; toen ben ik er voor gegaan, ineens was 'het gevoel' er, ik was supergeconcentreerd."

'Het gevoel' herinnert Schalken zich nog vaag van vorig jaar, toen het niveau van zijn tennis in de tweede helft van het seizoen naar door hem nooit eerder bereikte hoogten steeg. "Ik speelde in een soort trance, een gevoel dat ik destijds wist op te wekken door het regelmatig winnen van eerste- en tweederondepartijen; iets dat me dit jaar niet zo vaak is gelukt", aldus Schalken. "Ik heb het hele jaar zelfs nog geen halve finale bereikt."

Om die barrière te doorbreken moet hij vandaag voor de tweede keer in één week afrekenen met een speler die luistert naar de naam Rochus. Na de in de eerste ronde verslagen Christophe, wacht hem vandaag op het centre-court van het Amsterdamse Amstelpark de twee jaar jongere broer Olivier Rochus. "In Rosmalen heb ik vorige maand de kans laten liggen om eindelijk weer eens een halve finale te bereiken (Schalken verloor in de kwartfinale van Tommy Robredo, red), daar ben ik flink ziek van geweest." De herkansing komt opnieuw in eigen land, dit keer op het door hem meer geliefde gravel. Een prima ambiance voor Schalken om weer eens ouderwets 'in trance' te raken.

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 20 juli 2001