AMSTERDAM - Het leek woensdag, voor zover men bij hem daarvan kon spreken, een normale dag te worden voor HERMAN BROOD. Hij ontbeet, thuis bij zijn ex-vrouw Xandra, waar hij weer woonde, en omstreeks twaalf uur zei hij tegen haar: "Ik ga een eindje lopen."
|
Herman Brood met Koos van Dijk.
|
"In de praktijk betekende dat", aldus zijn trouwe manager en vriend Koos van Dijk, "dat hij ook wel eens naar het Hiltonhotel ging om daar aan de bar een borreltje te drinken om in de stemming te komen van de nieuwe dag. Dat deed hij ook deze woensdag. Daarna moet hij naar het dak zijn gelopen..."
"Ik wil sterven als een held", zei hij vaak. "Ik wil er wel iets bijzonders van maken."
Niet lang geleden poseerde hij voor een blad ter promotie van zijn nieuwe cd 'Ciao Monkey' die door vriend en vijand goed werd ontvangen voor een foto boven op het dak van het Hilton hotel.
"Daar kom je niet zomaar", aldus Koos. "Er is een speciale route met voor het publiek geheime gangen. Maar zo kwam hij op het dak. Hij vond het er zo schitterend, dat hij me later die dag zei: 'Nu weet ik de juiste route Koos, nu weet ik hoe ik het moet doen als ik het niet meer zie zitten'."
Waarom zag hij het niet meer zitten die dag?
Koos van Dijk zegt: "Zijn zelfmoord was voor mij en ik ken hem al vijfentwintig jaar toch een verrassing. Bij al zijn gezondheidsproblemen ging het juist de laatste tijd iets beter. Hij was weer begonnen met schilderen. Zo maakte hij vorige week nog een prachtig schilderij van de pas gestorven JOHN LEE HOOKER.Het is zo mooi, ik kocht het meteen van hem. Hij zei toen: 'Zo zie je Koos, je kunt in dit vak toch ook nog vijfentachtig worden'."
"Dat duidde er niet op", vervolgt Koos, "dat hij van plan was zelfmoord te plegen. Ik heb me nu al vierentwintig uur suf gepiekerd wat nu de echte reden was. Ik geloof dat het, naast zijn gezondheid, zijn hekel was aan herhalingen. Hij had natuurlijk alles al meegemaakt en de laatste tijd had hij wel iets van: ik weet het nu wel, ik heb het gehad. Hij zag geen nieuwe uitdagingen meer. Zijn laatste cd was een succes, zijn schilderijen verkochten goed, wat moest hij nog meer? Op Ciao Monkey had hij eigenlijk op zijn eigen manier al afscheid genomen van het leven. Ja, ik denk dat hij zichzelf niet langer wilde herhalen. En op woensdag vond dat zijn tijd voor de grote finale gekomen was..."
Het is wel opmerkelijk dat zijn eigen vrouw en zijn kinderen niets aan hem hebben gemerkt dat erop wees dat hij die dag een einde aan zijn leven wilde maken. "Hij zei Xandra normaal goedendag", zei Koos. "Hij wist dat zij 's middags met haar en mijn kinderen naar Circus Renz zou gaan... Daar hoorde zij in de pauze het vreselijke nieuws. Ze was met de kinderen een ijsje aan het eten toen zij werd benaderd door een politieman met de woorden 'Kunt u even met ons meegaan?' In een aparte ruimte vertelde de man toen aan Xandra dat men bij het Hiltonhotel een man had gevonden die Herman Brood zou kunnen zijn."
"Xandra barstte daar in tranen uit. Het was vreselijk natuurlijk met dit nieuws zo ineens te worden overvallen. Ze ging met de politiemensen meteen mee naar het VU-ziekenhuis, waar zij Herman moest identificeren. Dat was heel zwaar voor Xandra. En zij is nu natuurlijk kapot van verdriet, net als de kinderen, die hun papa hebben verloren."
Gisteren was Hermans gezin in de Amsterdamse woning bijeen: de dochters Holly, Brenda en Lola en Hermans zoon Marcel. Samen met Koos van Dijk spraken zij over de crematie, die maandag zal plaatshebben. Eerst zal er echter een besloten bijeenkomst zijn in Paradiso.
Koos: "Eigenlijk heb ik Herman nooit over een groot feest horen praten. Wat hij in zijn afscheidsbrief zei, moet hij geschreven hebben om zijn fans niet te veel in de put te brengen. Maar zijn moeder, vrouw en zijn kinderen zijn natuurlijk nu inverdrietig. Gelukkig hebben zij veel steun aan elkaar. Xandra is nu, net als Hermans zoon, een rots in de branding."
Neemt Xandra het Herman kwalijk dat hij hen op deze wijze zo plotseling in de steek heeft gelaten?
Koos zegt: "Nee, zij zegt: 'Het is zíjn leven. Hij heeft het recht ermee te doen wat hij wil'. Ze begrijpt ook dat Herman niet weg wilde teren in een ziekenhuis. Ze zei me: 'Hij is geen man om tussen de lakens weg te kwijnen. Dat heeft hij nooit gewild en daar heb ik wel begrip voor'."
"Maar het blijft natuurlijk intriest voor Xandra en de kinderen", zegt Koos. "Ze moeten dit nu samen proberen te verwerken."