SERAING - In al zijn bescheidenheid genoot hij stilletjes van de poespas. Waar Marc Wauters ook verscheen, een wave van toejuichingen achtervolgde hem de hele dag. En al voor de start op de Handschoenmarkt in het hartje van Antwerpen wist hij dat deze rit altijd te kort zou zijn. Zijn geliefkoosde plek in de luwte had hij verlaten om eens een dagje koning van België te zijn. Op de Côte des Forges bleek echter dat de rit voor hem én voor zeven (!) van zijn ploeggenoten 25 kilometer te lang was.

De renners bij de doorkomst in Herentals. (Foto: AP)

In Seraing was de hysterie verdwenen en zonder de druk van de gele trui kon de soldaat van de Rabobank weer zichzelf zijn. Tegen zijn kwaliteiten in moest hij op de beruchte Ardennen-heuvel lossen. Wellicht omdat hij tegen zijn natuur in een vedette moest zijn. "Ach, als ik in de winter nog maar ongestoord een frietje kan eten, vind ik alles goed. Voor mij hoeft al dat gedoe ook eigenlijk niet", toonde Wauters zijn bescheidenheid.

"Marc is bezweken onder de druk", concludeerde ook ploegleider Theo de Rooy. "Al die emoties rond de gele trui heeft hij moeilijk kunnen verwerken. Dit was eigenlijk het ideale scenario om het geel te behouden. Vanochtend zeiden we nog dat er geen vuiltje aan de lucht zou zijn wanneer Zabel de rit zou winnen."

De nuchterheid en eigenlijke afkeer van glamour en glitter typeren Wauters' karakter. Al maakte de eretocht over het Belgische Tour-parcours een onuitwisbaar indruk op hem. Zeker in zijn woonplaats Lummen, waar 'Le Grand Cirque' na zestig kilometer passeerde. De straten waren met gele verf bekalkt en 's nachts had de bevolking en passant nog tweeduizend 'maillot jaunes' laten drukken. Mensenhagen, soms tien rijen dik, stonden er eigenlijk alleen voor hun nieuwe ereburger. Even stapte Wauters van de fiets. Een paar tellen in de armen van zijn vrouw Krista. Een moment van puur geluk. Maar uren en zware kilometers later relativeerde de Belgische Limburger weer de weelde van zijn kortdurende sterrendom: "Het is mooi om het allemaal eens mee te maken. Maar ik zit liever met een bakje koffie in de bus en bekijk vandaar hoe anderen die mediabelangstelling ondergaan."

De eerste leiderstrui van de Rabobank in een grote ronde had hem bijna de hele nacht wakker gehouden. Direct naast zijn bed had de 'anti-vedette' de meest waardevolle trui uit de wielersport op een zetel gelegd, zodat hij hem in de gaten kon houden. "Om vijf uur 's ochtends was ik al wakker en spookten de beelden van de vorige dag nog talrijke keren door mijn hoofd. Dat is geen echte goede voorbereiding op de etappe. Ik was nog niet genoeg hersteld van de inspanningen op weg naar Antwerpen. Jammer."

Zoals de euforie bij de hele Rabo-ploeg was verdwenen. In het eerste peloton van 102 renners was Michael Boogerd op de meet in Seraing schrikbarend de enige uit het oranje collectief. Het eerste wedstrijdgedeelte controleerden ze nog fier de wedstrijd, maar toen het gevecht op de uitlopers van de Ardennen explodeerde dreven ze op de kruitdampen naar de achterhoede. De Rooy: "We wisten al voor de Tour dat we tijd nodig hadden om naar ons niveau te stijgen. In Antwerpen zijn we boven ons zelf uit gestegen. Nu staan we weer terug in de realiteit."

Wauters had dat ook al gemerkt: "Den Bakker en Dekker zeiden me ook al redelijk snel in de rit dat het niet zo draaide als het eigenlijk hoort."

Erik Dekker passeerde in het armetierige stadje nabij Luik als laatste de finish. Afgelopen week werd de winnaar van de Amstel Gold Race nog getroffen door een verkoudheid en klaagde hij over keelpijn. "Ik had net geen koorts. Daarom heb ik nu ook nog het gevoel dat de vorm nog niet goed is. Als er echt werd doorgetrokken op de bergjes, had ik het moeilijk. Op weg naar Antwerpen was het overal vlak, dat kun je niet met deze rit vergelijken. Dat heb ik voor de start ook nog aan de ploegleiding verteld. Zij wilden dat ik bij Wauters bleef deze rit. Ik dacht dat Maarten den Bakker dat beter aankon. Dat werd niet geaccepteerd. 'Dan moet ik maar net doen alsof ik goed ben', dacht ik nog. Ik heb na mijn winst in de Gold Race mijn vizier op de derde week gericht om zodoende ook nog de wereldbekertrui in het late najaar te kunnen verdedigen. Zolang er bij de media geen paniek is, blijf ik ook rustig."

Teamarts Geert Leinders verwacht ook dat zijn jongens er pas echt in de derde week staan. "De koerswijze in de eerste twee ritten heeft me verbaasd, maar toen heb ik al gezegd dat we rustig moeten afwachten. Pas in de Vogezen weten we hoe goed de jongens daadwerkelijk zijn. Dat heb ik ook voor de start gezegd. Natuurlijk moet je het geel proberen te verdedigen, maar we mogen in deze dagen de ploeg zeker niet opblazen. Kijk naar US Postal en Telekom. Die ploegen zijn het hele jaar op de Tour gefixeerd. Desondanks geven ze heel snel het initiatief uit handen als het hun ook maar enigszins uitkomt. Is dat angst of voorzichtigheid? In ieder geval is het een duidelijk signaal dat je je energie goed moet verdelen. Ook wij moeten nu opletten dat we onszelf niet voorbij galopperen."

* Johan Verstrepen is bijna zesduizend gulden rijker. In het dorpje Grobbeldonk won de renner van Lampre deze premie, omdat hij er als laatste (!) Belg passeerde.

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 11 juli 2001