LONDEN - Venus Williams ging op magistrale wijze op herhaling en voegde de tweede Wimbledontrofee aan haar steeds forsere collectie toe. Een verzameling waarvan zij zich pas onlangs bewust werd, omdat de bekers altijd in de kelderkast waren verdwenen. Met ongekend powertennis rekende zij in drie sets (6-1, 3-6, 6-0) af met Justine Henin, die zich taai verweerde, maar die bij tijd en wijle volledig werd weggeblazen. Williams en alleen Williams had recht op de triomf en trad in de voetsporen van de legendarische kampioenes Billie Jean King, Martina Navratilova en Steffi Graf. De enige drie, die hun triomf op Wimbledon wisten te prolongeren.

Venus Williams (Foto: AP)

De uitbundigheid na haar eerste succes op het heilige maar vochtige gras evenaarde Venus Williams niet. De vreugde was er niet minder om en tijd voor een geintje moet kunnen, is het credo van de 21-jarige superster. Het koesteren van de relikwieën, naast de steeds omvangrijker wordende bankrekening, is tot een fanatieke hobby van de oudste Williams-dochter uitgegroeid. "Op de markt leveren die bekers toch niets op", bagatelliseerde de kersverse Wimbledonwinnares haar plotselinge verzamelwoede ingetogen giechelend echter meteen.

Het ginnegappen was niet van de lucht. Het was de ontlading na een prestatie van wereldformaat. De rijstebrij aan binnensmondse zinnen nam grote vormen aan. Zo is Venus, alleen is ook zij aan verandering onderhevig. Ze heeft zich altijd al opgeworpen als de beschermengel van haar jongere zus Serena, maar kreeg moederlijke trekjes, op het moment, dat ze Justine Henin een jonkie noemde, terwijl het leeftijdsverschil niet meer dan twee jaar bedraagt. De Belgische verbijstering van de 115e editie van Wimbledon luisterde, maar hoorde het eigenlijk niet. Ze glimlachte alleen maar, omdat ze nog onder de indruk was van wat haar zojuist allemaal overkomen was. Eerst het eindeloze wachten op zaterdag. Vergelijkbaar met het zien van het groeien van gras. Tussendoor even kijken naar het interview met de Amerikaanse ex-president Bill Clinton, die op niet meer dan een uurtje mannentennis werd getrakteerd en voor de rest handen schudde en naar regendruppels staarde. Dan de vertwijfeling over het weer op zondag en tenslotte het ondergaan van de eerste finale op Wimbledon. Eén set lang wist zij de donkere stoomwals uit Amerika bij te houden, maar al met al werd de kleine Henin totaal vernietigd: 1-6, 6-3, 0-6.

Later besefte Henin, die in haar nog korte leven veel persoonlijk leed te verwerken kreeg, maar zich daar ferm doorheen sloeg, dat Wimbledon 2001 voor haar al op de derde dag afgelopen had kunnen zijn. Kristie Boogert hield de Belgische, die als twaalfjarige haar moeder verloor, in de houdgreep, maar verzuimde door te drukken. In de finale blies Venus Williams het sprookje voor Justine Henin vervolgens rigoureus en gedecideerd uit. De vrouw met de machtige service en de striemende groundstrokes beschikte al over een enorm atletische vermogen, maar produceert vooral het laatste jaar ook veel minder onbegrijpelijke afzwaaiers. Dat maakt haar bijna onverslaanbaar. Het is slechts een kwestie van tijd of Venus Williams neemt de eerste plaats over van Martina Hingis, die op Wimbledon onmiddellijk een nederlaag leed, maar via het ondoorgrondelijke ranking-systeem nog steeds de hand boven het hoofd wordt gehouden.

Twee weken lang kon zij nauwelijks op een opmerkelijke uitspraak worden betrapt, maar na het veroveren van haar tweede Wimbledontrofee gaf Venus haar emoties enigszins aan de openbaarheid prijs. "Dit succes heeft mij meer moeite gekost en daarom is de titel me zoveel waard. Ik moest meer aan mijn voetenwerk doen en heb tactische details verbeterd. Ik heb twee weken plezier gehad en heb de vele trainingsuren bekroond gezien. Fantastisch", aldus de koningin van het centrecourt.

Vooral de service maakte van Venus' opponente dikwijls een karikatuur. De innerlijke rust lijkt haar ten goede te komen. Zij verklaarde niet van de schijnwerpers te houden, hoewel een uitspraak van de jonge vrouw uit Palm Beach Gardens (Florida) door haar zelf een week later moeiteloos kan worden ontkracht. "Ik leef voor mezelf. Als ik naar de supermarkt ga, of ga winkelen, word ik aangestaard en nagekeken. Ik heb daar een hekel aan. Laat mij mijn eigen gang maar gaan. De enige die mee mag, is Bobby (haar hondje, dat zij in Engeland volgens eigen zeggen vreselijk miste). En natuurlijk Serena. 'Hoi Serena, ik weet dat je kijkt. Ik hou van je'."

Ach, je moet in het leven niet alles te serieus nemen. Maar Venus Williams als tennisvrouw heeft in elk geval nog veel meer in haar mars dan de drie grandslamkampioenschappen en de olympische titel, die nu al op haar erelijst prijken. Het zal haar kersverse verzamelwoede ten goede komen.

zoek naar gerelateerde artikelen

zo 8 juli 2001