TILBURG - Allebei kwamen ze uit het niets. Wouter Timmer en Robin Korving waren in Tilburg de meest besproken en waarschijnlijk ook de gelukkigste atleten van de nationale titelstrijd. Van de één hadden vooraf slechts weinig mensen gehoord, maar hij won wel tot ieders verbazing en dank zij een curieuze regel goud op de 1500 meter. De ander wist gedurende twee dagen topatletiek voortdurend de schijnwerpers op zich gericht en vierde na een afwezigheid van ruim negen maanden zijn rentree met zilver op de 110 meter horden.

NK Atletiek: Robin Korving (L) samen met winnaar op de 110 meter horden Marcel van de Westen. (Foto: ANP)

Robin Korving, van '93 tot en met 2000 onafgebroken winnaar van de Nederlandse kampioenschappen op zijn onderdeel, keerde op het terrein van atletiekvereniging Attila terug uit de vergetelheid, om er voorlopig niet meer in terug te keren. Voor Wouter Timmer ligt dat anders. Als (eenmalig) kampioen op de 1500 meter zal hij voor altijd in de boeken staan, maar het grote publiek is zijn naam morgen waarschijnlijk alweer vergeten.

De organisatie van de tweedaagse had het grote aantal deelnemers op de 1500 meter verdeeld over twee series, waarbij de snelste tijd beloond zou worden met het goud. De eerste serie, met de op papier langzaamste deelnemers, werd zaterdagmiddag gewonnen door Timmer in een weinig aansprekende tijd van 3.53,52. De tweede serie, met 'snelle mannen' als Marko Koers en Gert-Jan Liefers, werd direct daarna verlopen en had in principe de nieuwe kampioen moeten opleveren. Maar het liep anders. Koers en Liefers letten vooral op elkaar, en vergaten de tijd.

Liefers trok de sprint aan, wist daarin Marko Koers voor te blijven, verkeerde in de veronderstelling de nieuwe Nederlandse kampioen te zijn, maakte ook een ereronde, maar hoorde halverwege dat hij abuis was. De tijd van Timmer was een fractie (zesduizendste seconde!) sneller dan zijn eigen tijd.

Liefers baalde vanzelfsprekend van de afloop. "Ik loop natuurlijk om Marko te verslaan, maar vooral om Nederlands kampioen te worden. Voor mijn gevoel ben ik dat ook geworden, want dit was de snelste serie met de beste lopers. Alleen door die domme regel krijg ik geen gouden, maar een zilveren plak", verwoordde Liefers zijn ergernis. Onderweg had hij al in de gaten dat het tempo wel erg laag ging, maar toch voelde Liefers zich niet geroepen aan kop te gaan sleuren. "Want dan komt Marko achter me plakken en is hij op het laatste stuk in het voordeel. Dus dan zou ik het ook voor mezelf verpest hebben, nu verpest ik het op deze manier."

Timmer kon er niet mee zitten, zoals ook de kritiek van veel anderen op de regelgeving van de atletiekunie aan hem voorbij ging. "Ik voel me zeker wel de terechte kampioen, vandaag was ik immers de snelste", aldus de atleet van het Vughtse Prins Hendrik. "Ik kan me wel voorstellen dat Gert-Jan ervan baalt. De nieuwe regel is ook typerend voor het beleid van de KNAU, elk jaar doet men weer wat anders. In '99 eindigde ik als derde op de NK veldloop en werden alleen de eerste twee lopers afgevaardigd naar de WK. Een jaar later stuurde men wel gewoon de top-vijf. Toen viel het dubbeltje voor mij net verkeerd, nu is het andersom. Mag het?"

Door een knieblessure had Timmer bijna twee jaar langs de kant gestaan. Daarom was hij ook ingedeeld in de langzaamste serie. Zijn titel noemde Timmer 'een mogelijk breekpunt in zijn carrière en een enorme stimulans'. Dat laatste geldt ook voor Robin Korving, die de weg terug naar de top al voor het grootste deel heeft afgelegd. De nationaal recordhouder (13,15 seconden) scheurde eind september in Sydney, slechts luttele minuten voor zijn series op de 110 meter horden, zijn kniepees volledig af. Afgelopen week twijfelde Korving, en vooral diens trainster Ineke Bonsen, nog aan het nut van een optreden tijdens de NK. De atleet uit Heerhugowaard was er immers nog niet klaar voor, maar in Tilburg bewees Korving dat hij dichterbij zijn oude niveau zit dan velen hadden gedacht. In de finale moest hij alleen AAC-clubgenoot Marcel van de Westen voor zich dulden: 13,80 contra 13,83. "De tijd stelt weinig voor. Ik ben ook nog niet terug, maar wel op de weg terug. Dit is slechts een voorbode van wat er nog aan zit te komen", beloofde hij.

Behalve de gouden en zilveren races van Timmer en Korving werden in Tilburg meer opvallende prestaties geleverd. De duels tussen Marjolein de Jong en Ester Goossens op de 400 meter horden (56,87 57,32) en tussen Troy Douglas en Martijn Ungerer (10,27 10,31) op de 100 meter waren spannend om te zien. Sterk was bovendien de manier waarop Lieja Koeman haar nationale titel bij het kogelstoten prolongeerde. De Amsterdamse kwam geen enkele maal onder de 18 meter en verbeterde met haar beste poging van 18,56 meter bovendien haar persoonlijke record. "Dat ik nu al zo ver stoot, geeft aan dat ik op de goede weg ben", aldus Koeman, die reeds zeker was van deelname aan de WK in Edmonton. "Alles is gericht op 5 augustus in Edmonton. Dan moet het gebeuren."

zoek naar gerelateerde artikelen

zo 8 juli 2001