LONDEN - Hij beweegt zich voort als aangeschoten wild; maar hij weigert zich over te geven. Voor Guillermo Canas is het grasseizoen eigenlijk al afgelopen. Langer dan twee weken geploeter op de groene sprieten is voor de gravelspecialist uit Buenos Aires al meer dan genoeg. Niettemin moet hij vandaag nog een keer aan de bak (tegen Thomas Enqvist), nadat de kanjer van de pampa's niemand minder dan Jevgeni Kafelnikov met een gigantisch Wimbledon-complex had opgezadeld.

Guillermo Canas (Foto: REUTERS)

Immers, voor de Russische grootheid, winnaar van twee grandslamtitels, gaan langzamerhand de jaren tellen. Zeker als je bedenkt dat hij seizoenenlang de tennisser was, die met afstand de meeste partijen in zowel enkel- als dubbelspel afwerkte. Huizenhoog favoriet in zijn gedeelte van het schema legde 'Kalasjnikov' zichzelf evenwel te veel druk op. Op baan twee, beter bekend als 'the graveyard' (het kerkhof), leek het aanvankelijk crescendo te gaan voor de Rus, die de eerste set moeiteloos met 6-3 won. Maar Canas, de opmerkelijke finalist bij de Heineken Trophy in Rosmalen, knokte terug. Lopend als iemand die hoognodig naar het toilet moet, greep hij zijn kansen tegen de nerveuze Rus uit Sotsji, die als zevende was geplaatst, maar in Londen nooit verder is gekomen dan de kwartfinales. Zo loopt Wimbledon 2001 na 22 jaar uit de pas. Immers, José Luis Clerc was in 1979 de laatste Argentijn, en dus gravelhapper, die doordrong tot de tweede week van het ultieme grastoernooi.

Canas had geen boodschap aan de reputatie van zijn tegenstander. Als hij ooit een kans had om zichzelf onsterfelijk te maken was het zaterdag wel. Zelfs een onwillige grote teen, waaraan hij eind vierde set werd behandeld, kon Canas niet van de wijs brengen. In zijn gedachten zal hij zijn uiterst slordige Russische tegenstander nogal eens hebben bedankt, want Kafelnikov verloor de partij van zichzelf. In elk geval won Canas het ongelijke duel niet zelf, maar toch telden uiteindelijk de cijfers: 3-6, 6-1, 6-3, 7-6. Hoe onwaarschijnlijk ook, gezien het feit dat Kafelnikov in de laatste twee sets steeds een 'break' voor stond. De Rus weigerde echter zijn kansen te verzilveren met alle gevolgen van dien.

Canas doet qua stijl een beetje denken aan Mark Koevermans. De Nederlandse gravelspecialist bereikte zo'n tien jaar geleden ook bij volslagen verrassing de vierde ronde, terwijl hij in feite slechts op gravel uit de voeten kon. Wimbledon levert derhalve immer surprises op, hoewel de meeste favorieten zich tot nog toe moeiteloos een weg baanden naar de tweede week.

Canas, die het grootste deel van vorig seizoen miste door een operatie aan de linkerpols, is een vreemde eend in de bijt in een tot nu toe gezapig verlopen Wimbledon. Nieuwe talenten dienden zich aan, ouwe getrouwen toonden hun klasse. Zelfs Goran Ivanisevic fleurt het schema nog steeds op. De knotsgekke Kroaat werd door de stoffige heren van de All England Club met een wild card bedeeld, zei dank u wel en gaf gas richting tweede week. Nu is dat niet zo moeilijk als je uit twee personen bestaat: de goede Goran en de slechte, die ervoor heeft zorg gedragen, dat tot drie keer toe ('92, '94, '98) de belangrijkste tennistrofee door zijn handen glipte. Inmiddels is hij op leeftijd geraakt, maar vond-ie het nog één keer nodig om vooral de Amerikanen een lesje te leren in grastennis. Supertalent en publiekslieveling Andy Roddick kreeg niet minder dan 41 aces om zijn oren, een wereldrecord in een wedstrijd over vier sets.

Ivanisevic is uiteraard de enige Kroaat die het tableau van de laatste zestien opsiert. Voor het overige zijn het bijna allemaal bekende namen, een Nederlander ontbreekt. Dat is typerend en tegelijkertijd ook jammer. Raemon Sluiter was er dichtbij; Sjeng Schalken moet nog iets meer roggebrood en havermoutpap eten en hij gaat ook over de lastige drempel van kaf naar koren.

Bij ontstentenis van Richard Krajicek heeft Wimbledon voor Nederland een andere uitstraling. De ex-winnaar doet zijn uiterste best om terug te keren op het hoogste niveau. Een niveau dat niet één, twee, drie is weggelegd voor jongens als Schalken, Sluiter en Wessels. Niettemin heeft Wimbledon 2001 aangetoond dat de verschillen tussen dit drietal en de wereldtop uiterst klein zijn. Een beetje geluk, keihard blijven werken en geloven in betere resultaten, kan het supertrio zomaar omhoog stuwen op de wereldranglijst. De Daviscup heeft een en ander dit seizoen al bewezen. Wimbledon 2001 gaat de tweede week evenwel in zonder Nederlander of Nederlandse. Daar zal verandering in moeten komen. Want het talent is ook aanwezig in het post-Krajicek-tijdperk.

Londen. Wimbledon, 26 miljoen gulden. Mannen, tweede ronde: Stoljarov (Rus) - Pioline (Fra) 3-6 6-7 6-4 6-3 12-10. Derde ronde: Henman (Eng/6) - Schalken (Ned/26) 5-7 6-3 6-4 6-2, Clément (Fra/13) - Sluiter (Ned) 6-7 7-6 6-4 6-4, Sampras (VSt/1) - Sargsian (Arm) 6-4 6-4 7-5, Safin (Rus/4) - Prinosil (Dui) 7-6 6-3 5-7 1-6 6-3, Rusedski (Eng) - Ferrero (Spa/8) 6-1 6-4 6-4, Federer (Zwi/15) - Björkman (Zwe/33) 7-6 6-3 7-6, Martin (VSt/23) - Larsson (Zwe) 4-6 6-0 6-3 7-5, Ivanisevic (Kro) - Roddick (VSt) 7-6 7-5 3-6 6-3.

Vrouwen, derde ronde: Capriati (VSt/4) - Panova (Rus) 6-4 6-4, Serena Williams (VSt/5) - Gagliardi (Zwi) 6-1 6-2, Henin (Bel/8) - Raymond (VSt/28) 6-4 7-6, Huber (Dui/18) - Dementjeva (Rus/10) 6-0 6-2, Maleeva (Bul/12) - Frazier (VSt/20) 6-3 6-2, Testud (Fra/15) - Sugiyama (Jap) 6-7 6-2 6-2, Martinez (Spa/19) - Osterloh (VSt) 6-2 6-3, Krasnoroetskaja (Rus) - Schwartz (Oos) 6-3 6-4.

Mannen dubbel, tweede ronde: Pala/Vizner (Tsj/7) - Siemerink/Carbonell (Ned/Spa) 6-4 7-6 6-7 7-6.

Vrouwen dubbel, tweede ronde: Matevzic/Zaric (Slv/Joe) - Arendt/Vis (VSt/Ned/8) 6-3 4-6 6-3.

Gemengd dubbel, eerste ronde: Novak/Oremans (Tsj/Ned/13) - Cowan/Pullin (GBr) 7-6 6-4, Wakefield/De Villiers (ZAf) - Hill/Boogerd (Aus/Ned) 4-6 6-3 11-9.

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 2 juli 2001