ROSMALEN - Ze stonden ooit te boek als ontembare heethoofden, die op en naast de baan op de meest onverwachte momenten voor vuurwerk zorgden. Maar op het gras van Rosmalen lieten John van Lottum en Goran Ivanisevic zich gisteren als makke schapen naar de slachtbank leiden. Geen gemopper en gevloek, het gooi- en smijtwerk bleef achterwege en van vurige strijdlust was al helemaal geen sprake. Ivanisevic mocht na zijn nederlaag tegen Lleyton Hewitt (4-6, 5-7) in ieder geval nog met opgeheven hoofd het centre court verlaten; Van Lottum was na de blamage tegen Roger Federer (0-6, 1-6) het liefst voorgoed van de aardbodem verdwenen.

John van Lottum

Hetgeen de Nederlander bijna was gelukt, want hij zat al in zijn achter het spelershome geparkeerde auto terwijl zijn schaduw aan het net nog de hand van Federer stond te schudden. Een attente ATP-official herkende de chauffeur en bracht hem alsnog naar de (verplichte) persconferentie. Voor het leven van de oplettende man wordt inmiddels gevreesd.

Achteraf gezien was het misschien maar beter geweest Van Lottum in stilte van het op het Autotron gelegen tennispark te laten vertrekken. Alleen, met slechts wat rackets en een overdosis verdriet als bagage. Nu moest hij het onverklaarbare zijn onbegrijpelijk slechte spel trachten te verklaren en dat bleek al snel een mission impossible. "Op Roland Garros sla ik me met prima tennis door het kwalificatietoernooi om in de eerste ronde met dramatisch tennis te verliezen. Hier win ik eerst met goed spel van Damm en dan gebeurt me dit. Ik speelde echt bizar slecht." Wanhoop en tranen vochten in zijn ogen om een plekje op de eerste rij.

Goran Ivanisevic

Excuses voor de wanvertoning droeg hij niet aan. De rumoerige omgeving had zeker niet in zijn voordeel gespeeld, maar het zou te ver gaan om de nederlaag te wijten aan de veel te luidruchtige vip-box-bevolking. "Dan sta je daar op het centre court en wordt het 0-6, 1-6; geloof me maar, dan ben je niet blij", schetste Van Lottum zijn eigen ellende. Hij voegde er een onvergetelijke logica aan toe: "Gebeurt dat in de ochtend, dan is het minder erg. Maar zo laat in de middag zijn de mensen al een beetje dronken. Nou ja, zij gaan in ieder geval met een goed gevoel naar huis, ik niet."

Het kruitvat Ivanisevic, ook zo'n tennisser die ooit in iedere wedstrijd 'op scherp' leek te staan, is zijn lont inmiddels ook kwijt. Het blijft een genot om naar de strelende balbehandeling van de Kroaat te kijken, maar de naar de duistere diepten van de ranking weggezakte ex-topper vermengt zijn juweeltjes steeds vaker met onbegrijpelijke missers. Zoals gisteren in zijn partij tegen Hewitt eens te meer bleek. De bijna 30-jarige Ivanisevic was in veel games de gelijke van de net 20-jarige Hewitt, maar 'schonk' de Australiër in elke set een servicebreak. Twee dubbelfouten, een niet te missen (maar wel gemiste) smash in het net en een via de netband buiten de baan springende volley gaven Hewitt twee keer de doorbraak die hij nodig had. De Australiër, afgelopen week nog winnaar van het grastoernooi in het Londense Queen's, nam de cadeautjes dankbaar in ontvangst en meldde zich fluitend bij de poort die toegang tot de kwartfinales verschaft.

Ook Raemon Sluiter kreeg gisteren een 'cadeautje', want zijn tegenstander Nicolas Escudé moest de strijd na vijf games met een rugblessure staken. Sluiter leidde op dat moment met 4-1 en kon na afloop dan ook zonder schaamte vertellen dat hij tevreden was geweest over zijn spel. "Wat moet ik er meer van zeggen. Ik ben blij met een plaats in de kwartfinale en aan mijn uurtjes op de baan kom ik dankzij het dubbelspel toch wel."

De Rotterdammer had gedurende het stief kwartiertje dat zijn partij duurde vooral genoten van het publiek, dat als vliegen op de stroop op partijen van de Rotterdammer afkomt. "Heb je die tribunes gezien, er kon geen kip meer bij. En dan dat stelletje mafkezen dat begint te zingen, geweldig toch. Voor mij een teken dat het tennis in Nederland weer leeft. En ze zijn echt niet alleen gek op mij, ik weet zeker dat ze net zo enthousiast achter jongens als Sjeng (Schalken) of John (van Lottum) staan." Al gaf laatstgenoemde daar gisteren bepaald geen aanleiding toe.

zoek naar gerelateerde artikelen

vr 22 juni 2001