AMSTERDAM - Los Angeles Lakers heeft in de finale van de NBA play-offs het zo belangrijke thuisvoordeel heroverd. Doordat het in Philadelphia de '76-ers met 91-96 versloeg, nam het een 2-1 voorsprong in de best-of-seven serie.

Allen Iverson. (Foto: AFP)

De tweekamp tussen Lakers en '76-ers ontwikkelt zich in meerdere opzichten tot een klassieke confrontatie tussen David en Goliath. Of de uitkomst dezelfde zal zijn, valt niet te voorspellen. Maar vast staat dat het onaantastbare Lakers niet de verwachte walk-over krijgt van het met no names volgeladen Philadelphia.

De aanwezigheid van het superduo met de 'One Two Punch', Shaquille O'Neal en Kobe Bryant, wordt vrijwel gecompenseerd door het optreden van Allen Iverson, met zijn 1.80 meter één van de kleinste spelers in de NBA, bij de tegenstander. Door deze tweestrijd zijn de kijkcijfers van de door NBC gepresenteerde tv-uitzendingen spectaculair gestegen ten opzichte van de laatste jaren.

Iverson heeft dit seizoen een fabelachtige ontwikkeling doorgemaakt. Tot en met afgelopen zomer werd hij in verband met zijn onuitstaanbare en asociale gedrag door medespelers, coaches, pers en fans uitgespuwd. De clubleiding heeft zelfs nog in augustus geprobeerd hem te transfereren. Toen hij vervolgens het aanvoerderschap min of meer opeiste, was het gelach tot aan de Westkust te horen.

Dat gelach verstomde toen de ervaren coach Larry Brown Iverson tot ieders verbazing toch tot aanvoerder bombardeerde. Dat bleek achteraf een meesterzet. Van de ene op de andere dag veranderde de kleine tovenaar van een lastpak in een inspiratiebron voor zijn medespelers, ook al werd hij gekweld door een onafzienbare reeks van hinderlijke blessures. Bovendien ging hij verdedigen en passen en schuwde hij bovendien het vuile werk niet meer. Mede daardoor bleek de pijngrens ook bij zijn teammaats enorm hoog te liggen.

Center Dikembe Mutombo vond het niet eens nodig om te melden dat hij met een gebroken vinger doorspeelde. Spelverdeler Eric Snow speelt met een haarscheurtje in zijn enkel, die door een schroef bij elkaar wordt gehouden. En veteraan Ron Harper en George Lynch kwamen verbazingwekkend snel terug van ernstige blessures.

Wat bleef is zijn fenomenale scorend vermogen, zijn geweldige strijdlust en zijn vechtershart. Iverson is een echt product van het getto. Enerzijds is hij de ergste 'trash talker' van de NBA, hij kan zijn opponenten gek maken met zijn permanente gescheld tijdens de wedstrijd. Anderzijds kan hij volstrekt niet tegen zijn verlies en geeft hij pas op als het hoofd van de romp gescheiden is. Hij werd topscorer van de NBA en zijn uitverkiezing tot beste speler was dan ook meer dan verdiend.

Iverson moet opboksen tegen misschien wel het meest talentrijke duo uit de NBA-historie. Zelden waren twee zulke sterren verenigd in hetzelfde team. Shaquille O'Neal en Kobe Bryant hebben dit jaar in de play-offs precies hetzelfde puntengemiddelde: 30.3 punten per wedstrijd. De monsterachtige O'Neal is als niet te stoppen inside-speler doorgaans de eerste optie van de Lakers-aanval. Bryant is de flamboyante forward die verder van de basket opereert en daar profiteert van de door O'Neal gecreëerde ruimte. Het kon daarom niet uitblijven dat ze een strijd om de interne hegemonie zouden voeren. Pas nadat deze werd bijgelegd, groeide Lakers uit tot de stoomwals die het nu is.

Gisteren was het Bryant die dankzij acht benutte schotpogingen op rij in het tweede kwart voor de, naar later bleek, beslissende afscheiding zorgde. Philadelphia vocht onder leiding van Iverson knap terug en kwam in de slotfase zelfs enkele keren tot op één punt. Toen eerst spelverdeler Derek Fisher en vervolgens center O'Neal met zes fouten naar de kant moesten, leek de thuisclub te gaan zegevieren. Maar rolspeler Robert Horry scoorde daarop 12 van zijn 15 punten en stopte aldus de opmars van de moegestreden Sixers.

Topscorers:

'76-ers: Iverson (35 p., 12 reb.!), Mutombo (23 p., 12 reb.), Snow (14 p.).

Lakers: Bryant (32 p.), O'Neal (30 p., 12 reb.), Horry (15 p.).

zoek naar gerelateerde artikelen

di 12 juni 2001