FRANCAVILLA AL MARE - Zo agressief als de golven tekeer gingen aan de Adriatische kust, zo ontspannen oogde Jeroen Blijlevens bij de start van de Giro. Het openingsweekeinde verstoorde de relatieve rust van de Lotto-sprinter echter bruut. Ploeggenoot Rik Verbrugghe bracht het kamp van de Belgische gokgigant in euforie door op weergaloze wijze de proloog te winnen, maar de beoogde sprint van de eerste etappe viel in het water. Tot overmaat van ramp kwam Blijlevens ten val.

Voor de grote favoriet Casagrande is de ronde al voorbij. Hij brak zijn pols en verlaat de wedstrijd. In het openingsweekend moesten de kanshebbers meteen met de billen bloot. Hemelwater maakte van de eerste rit tussen Giulianova en Francavilla al Mare een memorabele etappe, waarin met name een aanvalslustige Marco Pantani de wereld verbaasde. Pal voor een spekgladde en daardoor gevaarlijke afdaling op minder dan twintig kilometer van de meet, kwamen elf renners onder wie Il Pirata, maar ook vedetten als Gilberto Simoni, Abraham Olano, Oskar Camenzind en Dario Frigo op kop. Anderen hadden niet de benen of het lef om mee te springen of kwamen op onvriendelijke wijze met het asfalt in aanraking. Casagrande was daarbij het voornaamste slachtoffer: hij finishte wel, maar een polsbreuk weerhoudt hem van een verder vervolg. Een groot persoonlijk drama voor de gedoodverfde favoriet.

Rik Verbrugghe slaagde er met vier medevluchters nog in om aan te sluiten toen het grootste gevaar geweken was en stelde op die manier in extremis zijn leiderstrui veilig. In de sprint toonde Ellis Rastelli, een knecht van Rebellin bij Liquigas, zijn medevluchters verrassend zijn achterwiel.

Jeroen Blijlevens likte na afloop zijn wonden. Op de laatste beklimming losten zijn belangrijkste concurrenten Leoni en Cipollini de rol, waarna nieuw Lotto-succes aanstaande leek. Een valpartij van de rappe Brabander gooide echter roet in het eten. "Ik ben erg teleurgesteld. Ik zat met zeven man achter de groep Pantani en we naderden snel. Sommige vielen, waarbij ik in de fiets van Savodelli raakte en ik zelf ook onderuit schoof. Balen, want ik voel me super. Dat is afschuwelijk, ik voel me al tijden super, maar iedere keer is er iets. Dat frustreert echt heel erg. Ik had de ploeg gevraagd flink door te trekken om het Cipollini en Leoni moeilijk te maken; zelf zorg ik wel dat ik in het wiel blijf. Alles kwam perfect uit en dan krijg je dit. Als ploeg hebben we weliswaar succes, maar ik moet ook aan mezelf denken. Daar kan ik niet tevreden over zijn."

Rik Verbrugghe heeft minder reden tot klagen. Zaterdag won hij de 7,6 kilometer lange proloog met een recordgemiddelde van bijna 59 kilometer per uur. Na twee ritwinsten en het eindklassement in het Criterium International en zijn zege in de Waalse Pijl is de 26-jarige renner uit Chaudfantaine aan een topseizoen bezig. "Ik heb niet de intentie om deze trui zomaar weg te geven. Maar de Tour blijft bovenal het hoofddoel."

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 21 mei 2001