't LOO - Het mág niet in Nederland, de wet staat het niet toe. Maar tóch wil de 40-jarige Wies Brantenaar uit 't Loo, bij Oldenbroek, haar nier afstaan. Ze weet het zeker? "Ja. Aan iemand die hem dringend nodig heeft. Er staan ruim 1400 mensen in Nederland op de wachtlijst voor een nieuwe nier. Sommige al bijna een jaar, een aantal van hen verkeert in een heel slechte conditie. Ik heb twee gezonde nieren, kan er dus best eentje missen en verder prima doorleven... "

"Kwestie van geld? "Nee", weerlegt de moeder van zes kinderen, getrouwd en werkzaam in de horeca. "Ik hoef er helemaal niets voor te hebben. Ik ben gezond, mijn zes kinderen ook, we hebben een mooi huis. Wat willen we nu nog meer? Ik wil dus graag iemand helpen die het qua gezondheid slecht heeft."

Het initiatief van mevrouw Brantenaar is bepaald geen bevlieging. "In december is mijn broer Simon overleden. Hij kreeg blaaskanker en vervolgens nierkanker. Hij was zó ziek en had zoveel pijn. Elke kwaliteit van leven was weg.

Of een niertransplantatie hem had geholpen? Vrijwel zeker niet. Maar zo raakte ik toch een beetje thuis in het aanbod van donornieren, dat ongelooflijk laag is in Nederland. Dat alles heeft mij aan het denken gezet."

Wies Brantenaar liep vervolgens tegen de wettelijke onmogelijkheid op om haar nieren te doneren. "Pas als ik een ongeluk krijg, vervolgens op de intensive care terecht kom en daar sterf, dàn mag ik mijn nier afstaan. Niet eerder. Maar ik wil nú iemand helpen die in werkelijke nood verkeert.

Dat mag dus alleen wanneer ik iemand heel goed ken, daarvan familie ben of ermee bevriend. Echter, als het mijn overbuurvrouw is, die ik niet zo goed ken, dan mag ik haar mijn nier weer níet geven. Het is hier allemaal zo krom en star geregeld."

"Eigenlijk", vervolgt mevrouw Brantenaar, "zou er een wet voor de vrijwillige donatie van nieren moeten komen." Als het niet tot een vrijwillige donatie van haar nier in Nederland komt? "Dan ben ik gaarne bereid hem af te staan aan iemand in het buitenland. Of het nu aan een Nederlander of een buitenlander is, maakt me niet uit. Ik gun mijn nier graag aan een mens in nood."

Volgens Gerard Boekhoff van de Nierpatiëntenvereniging LVD sterven elk jaar ruim 200 nierpatiënten aan de gevolgen van het Nederlandse tekort aan transplantatienieren. De geste van Wies Brantenaar wordt door de LVD hooglijk gewaardeerd.

"Al was het maar om een discussie hierover los te maken en mensen meer aan het denken te zetten over donatie. Haar aanbod is hartverwarmend, maar het is verdrietig tegelijk dat deze discussie over het donortekort zó gevoerd moet worden, omdat de oplossing voorhanden ligt: iedereen donor maken, tenzij hij of zij daartegen bezwaar maakt," aldus Boekhoff.

zoek naar gerelateerde artikelen

do 17 mei 2001