KOPENHAGEN - Voor Nederland was het 46e Eurovisie Songfestival in Kopenhagen tegelijk een afgang en een klein succes. Een afgang omdat Nederland niet verder kwam dan een 18e plaats, een succes omdat de winnaar, die uitkwam voor Estland, een Nederlands paspoort blijkt te hebben.

Michelle. (Foto: ANP)

Efrèn Benita, een Nederlander van Arubaanse afkomst die woont in Estland, won onder de artiestennaam Dave Benton voor de Baltische Staat het songfestival. Samen met de zanger Tanel Padar en het nummer Everybody versloeg hij de overige 22 kandidaten met een duidelijke voorsprong (198 punten).

"Deze overwinning is voor Estland, Aruba en Nederland", zei de winnaar in een eerste reactie. Tussen 1985 en 1996 werkte Benton (50) als coördinator in het Rotterdamse conservatorium. Omdat zijn carrière in Nederland niet slaagde verkaste hij uiteindelijk naar Estland.

Al voor het songfestival gaf hij aan zich nog steeds een beetje Arubaan en Nederlander te voelen: ,,Zaterdag sta ik ook een beetje op het podium voor Aruba en mijn hart klopt nog altijd voor Nederland.''

Door het slechte resultaat van Michelle mag Nederland volgend jaar niet meedoen aan de Europese liedjeswedstrijd. De 19-jarige zangeres kreeg voor Out Of My Own zestien punten.

De winnaars uit Estland. (Foto: AP)

Michelle reageerde onverschillig op haar slechte prestatie: "Er zullen mensen zijn die me dat kwalijk nemen en mensen die dat niet doen. Ik maak me er niet druk om." Ze verklaarde vandaag gewoon naar zangles te gaan. De opmerking van een journalist dat haar prestatie een zaak van nationaal belang is, lachte Michelle weg.

Dat het iets noordelijks zou worden vreesde iedereen, maar Estland, daar had geen mens op gerekend. De Eurovisiejury's gaven 't negen keer een twaalf en vier keer een tien. In totaal 198 punten, het hoogste aantal na Paul Harrington en Charlie McGettigan in '94 (226): een monsterzege voor een land dat pas sinds kort meedoet en ook niet in staat moet worden geacht het songfestival volgend jaar te organiseren.

Waar ook niemand rekening mee had gehouden, was de afstraffing van onze Michelle: slechts Israël, Rusland, Portugal en Slovenië gaven haar samen 16 punten. Dat leverde (met Letland) een gedeelde achttiende plaats op, waardoor ons land volgend jaar niet mag meedoen.

Een kater dus in het Kopenhaagse Parken-stadion van waaruit het festival in een daverend tempo en met een euforisch publiek naar alle Eurovisie-afnemers was gestraald. Niet voor Michelle, die bij haar eerdere verklaring bleef dat er voor haar niets verandert. "We hebben hier een fantastische week gehad, het ging beter dan op de generale repetities en ik ben blij." Blij? "Ja, we zijn hier niet gekomen om te winnen maar gewoon om een lekker nummer te zingen en dat is gelukt. Wij gaan met z'n drieën zeker door."

Componist André Remkes verwoordde het directer. "Er is iets fout gegaan, hoewel dat niet aan ons lag want er was geen noot verkeerd. In Ahoy' was iedereen op onze hand maar de Europese smaak blijkt anders te zijn. Dat is moeilijk te verteren, ik had op een hogere klassering gerekend. En wat Estland betreft: ik ben met stomheid geslagen." Gedateerd

Dat was Dave Benton niet. Samen met Tanel Padar vormt hij het winnende Estlandse team dat er met het gedateerde 'Everybody' in slaagde het gros van de jury's te betoveren. Hij is Arubaan, heeft nog steeds een Nederlands paspoort. "De minister van Buitenlandse Zaken belde me op", vertelde hij op de overwinningsparty. "Hij zegde toe dat Estland er alles aan doet om het festival volgend jaar te organiseren. Waarschijnlijk in Tallin, in een stadion dat nu nog in aanbouw is."

Benton woonde dertien jaar in Rotterdam en maakte er deel uit van de muziekscene. Enkele jaren geleden verhuisde hij naar Estland waar hij als drummer en sessiezanger aan de slag ging totdat hij zijn huidige muzikale partner ontmoette. Hun overwinning zal groots gevierd worden, weet hij. "Heel Estland loopt uit."

Hetzelfde geldt voor de Deense Rollo & King. Hun aanstekelijke countrydeuntje haalde de tweede plaats, en tijdens de uitvoering en de jurering ervan (ook zes keer een twaalf en vijf tienen!) ging het gloednieuwe schuifdak van het stadion er bijna weer af. Teleurstelling

Stilletjes daarentegen was het in het Zweedse kamp. De groep Friends die met een schandelijke Abba-kopie de winst dacht binnen te hebben, werd door de jury's berispt. Een vijfde plaats, dat nog wel, maar de verwende jongelui hadden op meer gerekend en keken teleurgesteld om zich heen. Wat dat betreft kon de Britse Lindsay Dracass haar 15e plaats beter aan: "Pech. Ik ga gewoon weer terug naar school." Hoewel haar scheldwoorden, later in de bus naar haar hotel, boekdelen spraken. Net als de houding van de Duitse Michelle, die zich had afgepeld tot het spijkerbroekenmeisje dat zij is en haar moeder toesnauwde haar jurk te dragen.

De Canadese Natasha St-Pier tenslotte (van alle landen, op Malta na, kreeg zij punten) was trots op haar vierde plaats. En dolblij met de aandacht die ze in Frankrijk krijgt (haar cd is in één klap op de elfde plaats van top-100 terecht gekomen). Het had haar, zei ze, evenmin onberoerd gelaten dat half Europa en een zinderend stadion haar in het hart hadden gesloten.

En nu maar wachten (stiekeme hoop van velen) op de EBU-mededeling uit Genève dat er iets mis blijkt te zijn gegaan met de centrale computers en dat alles opnieuw geteld moet worden...

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 14 mei 2001