ROME - De Amerikaanse supersterren van het tennis werden onmiddellijk met de neus op de feiten gedrukt. Zij hoopten bij het Masters Series-evenement in Rome ongestraft weg te komen, maar zagen zichzelf wegens een hopeloos gebrek aan voorbereiding op het veeleisende gravel meteen al terug aan de verkeerde kant van de score.

Andre Agassi. (Foto: AP)

Zowel Andre Agassi als Pete Sampras presteerden het tenonder te gaan tegen een debutant op het Foro Italico. Agassi wist niet eens een set af te snoepen van de goedwillende, maar anonieme Spanjaard Alex Calatrava (3-6, 3-6); Sampras moest na twee dagen en twee sessies (vanwege de regen op de openingsdag) het hoofd buigen voor de behoorlijk onbekende Israëliër Harel Levy (5-7, 6-2, 4-6).

Meer en meer begint het erop te lijken dat Gustavo Kuerten het vaandel definitief gaat overnemen van de op leeftijd rakende Amerikanen en zich als de tennisleider opwerpt. Daarbij mag de heer Agassi uiteraard niet worden uitgevlakt. Hij leidt de Champions Race, won de Australian Open en de eerste twee Masters Series-toernooien in Indian Wells en Miami, maar de vraag doemt op of hij de uitputtende race over een heel seizoen met 'Guga' Kuerten en in mindere mate Marat Safin nog kan volhouden. In Rome was hij in elk geval geen schim van de man die in de eerste maanden van het jaar heerste als een grootvorst. Agassi, 31, gaf ook volmondig toe, dat hij wedstrijdritme ontbeerde. "Ik heb na Miami op hardcourt nog wel wat tegen een bal geslagen, maar voor dat rode spul moet je toch naar Europa. De overgang viel me eigenlijk best mee. Ik moet uren maken op gravel. Daarom dubbel ik hier ook. Alles komt in orde", sprak hij zichzelf moed in.

Agassi maakt zich dus geen zorgen voor Roland Garros, Sampras evenmin. Maar bij 'Pistol Pete' begint de slijtage toch steeds ernstiger vormen aan te nemen. Het venijn leek uit zijn slagen verdwenen, de kracht verminderd. Kortom de tropenjaren beginnen hun tol te eisen bij de beste tennisprof aller tijden. Bovendien komt de wereldrecordhouder grandslamtitels op het gravel het minst tot zijn recht. Levy legde Sampras' tekortkomingen pijnlijk bloot. De Israëliër gaf zijn Amerikaanse idool, die Rome in een grijs verleden (1994) zelfs wist te winnen, een 'biscotto' van eigen deeg door na de eerste opslag geregeld naar het net te rennen. Het verschil lag echter in het spel aan de baseline. Daarin toonde Levy, wiens ouders hebben kromgelegen om zijn profcarrière te kunnen bekostigen, zich consistenter dat de 'oude' meester. De Israëliër bewees met de superstunt zijn vriend Kuerten een goede dienst. Want gravel lijkt hét domein dit jaar van de Braziliaanse nummer één van de wereld en Master van 2000, die de Monte Carlo Open eerder op zijn naam bracht.

De lachebek uit Zuid-Amerika heeft een spel ontwikkeld voor alle baansoorten, hoewel hij op gras nog nooit tot grootse daden kwam. Sampras' afkeer van gravel, hoezeer hij zijn best doet het te omhelzen, zal hem in Parijs nooit meer de zo gewilde 'coupe de mousquetaires' opleveren. Want hij was niet in Estoril, Barcelona, Monte Carlo of in München. Daar waar de echte specialisten hun uren maakten en in weer en wind hun geduld beproefden. Sampras had kennelijk te lang op de tocht gestaan en zegde voor Monte Carlo af wegens een virale infectie. Om de verloren tijd goed te maken, beult de superster zich de komende weken af in Hamburg en bij de World Team Cup in Düsseldorf. Om hoogstwaarschijnlijk in Parijs andermaal van een ijskoude kermis thuis te komen. Het is hem niet gegeven; Levy's naam wordt in de aanstaande gravelevenementen moeiteloos voor een andere, relatief onbekende ingewisseld.

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 9 mei 2001