AMSTERDAM - "Dit kampioenschap was voor mij net zo emotioneel als het eerste", blikt basketballer Mario Bennes terug op de donderdagavond veroverde landstitel van Ricoh Astronauts. "We hebben zoveel meegemaakt, zoveel problemen moeten overwinnen. Geestelijk was het enorm zwaar."

De aanvoerder van de Amsterdamse club geniet, de dag nadat hij zijn ploeg hielp om de derde titel op rij binnen te slepen, nog na van het succes.

"Dit kampioenschap was voor mij net zo emotioneel als het eerste", blikt basketballer Mario Bennes terug. (Foto: Emiel van Lint)

Zijn coach Ton Boot liet de afgelopen weken geen gelegenheid onbenut om de inbreng van zijn captain te roemen. De 36-jarige Bennes is de personificatie van de Amsterdamse wilskracht en onverzettelijkheid. Met zijn 1.98 meter kan hij op alle posities uit de voeten, zowel aanvallend als verdedigend. Dat wordt dan ook regelmatig door Boot van hem verlangd.

De oer-Amsterdammer is een man van weinig woorden, die zijn daden voor zichzelf laat spreken: niet praten maar poetsen is zijn devies. Met zo'n instelling lijkt hij een typische Ton Boot-speler. Toch heeft het even geduurd voordat alles op zijn plaats viel, nadat Boot drie jaar geleden zijn entree maakte bij Astronauts.

Bennes: "Het eerste half jaar was zwaar, maar daarna zijn we naar elkaar toe gegroeid. Als hij je dan aan het begin van dit seizoen aanvoerder maakt en zo positief over je spreekt, doet het je wel wat. Ik barst dan ook van het zelfvertrouwen."

Daarom heeft Bennes geen enkel probleem met de media-aandacht die naar zijn coach gaat. "Ton zegt altijd dat wij het moeten doen in het veld. Hij geeft ons het krediet dat wij verdienen. Toen we het seizoen begonnen, zag ik het somber in. De andere ploegen waren sterker geworden, terwijl dat van ons nog moest blijken. De Litouwer Egi Mikalajunas kwam weliswaar binnen met imposante in Estland behaalde statistieken, maar deze bleken van weinig betekenis. Hoewel we volgens de buitenwereld favoriet waren, wist ik dat het moeilijk zou worden. Onze doelstelling was voorlopig om de finale van de play-offs te halen."

In november leek deze doelstelling ver weg. Astronauts verloor veel en de smadelijke thuisnederlaag tegen het nietige Gunco Rotterdam leek de boel te doen ontploffen. Bennes: "Ik had het gevoel dat we geen enkele progressie hadden gemaakt in die drie maanden. De nieuwelingen pikten onze basisprincipes niet of te langzaam op en de vaste kern kon dat niet meer verdragen. Boot heeft het toen voor ons opgenomen en de anderen te verstaan gegeven dat dit hun laatste kans was. Uiteindelijk heeft een ieder dat op zijn eigen manier verwerkt en is het daarna gaan draaien."

In de Ricoh Cup, met als inzet plaatsing voor de Holland Basketball Week en de NBB-beker, bleek dat nog niet voldoende. Respectievelijk Eiffel Towers en Vanilla Weert waren in de finales te sterk. Maar in de Europa Cup leidde dit tot historische overwinningen op veel rijkere clubs en plaatsing in de halve finale. De ploeg leek steeds op de momenten waarop het erop aankwam boven zichzelf uit te groeien. "Dat kwam", aldus Bennes, "omdat Boot ons erg ontspannen op deze wedstrijden voorbereidde. Hij benadrukte dat de andere ploeg ook zijn zwakke plekken had en dat we als team niets minder waren. Ik heb zo vaak gehoord dat we weer tegen één of andere NBA-Amerikaan moesten spelen die we nooit zouden kunnen afstoppen. Maar telkens weer bleek het team sterker dan het individu."

In de finale van de play-offs tegen Vanilla Weert logenstrafte Omar Sneed deze stelling echter. In een zelden vertoonde demonstratie van aanvallend kunnen won de Limburgse Amerikaan in zijn eentje de twee thuisduels van Weert. "Dat was inderdaad imposant. Maar ik maakte me geen zorgen. Zoiets valt niet vol te houden over zeven wedstrijden. Op de lange termijn wint toch de ploeg het van het individuele talent."

Bennes vertelde twee jaar geleden iedereen die dat horen wilde dat hij zou stoppen. "Dat doe ik niet meer", lacht hij. "Ik ben duizenden malen met die opmerking geconfronteerd. Ik bekijk het nu van jaar tot jaar. Zolang ik het leuk vind, ga ik door. Dus ook volgend jaar."

• Mario Bennes geniet nog na van de derde landstitel van Astronauts. "Dit kampioenschap was net zo zwaar als het eerste."

zoek naar gerelateerde artikelen

za 5 mei 2001