VEENENDAAL - Niet van de emotie, maar van de bittere kou stond Steven de Jongh op het erepodium te bibberen. Voor het tweede jaar in successie had de sprinter van de Rabobank de semi-klassieker Veenendaal-Veenendaal gewonnen en die prestatie paste uitstekend in het beeld van de afgelopen vijf dagen. Terwijl zijn bovengebit bijna lostrilde, keek een klappertandende De Jongh brandend van ambitie vooruit. "Na deze overwinning verdien ik het om in de Grote Scheldeprijs kopman te zijn."

Steven de Jongh (Foto: foto Cor Vos)

Afgelopen zondag was de Noord-Hollander in Parijs-Roubaix ruim 150 kilometer in de aanval. Met het oog op Veenendaal-Veenendaal reed hij zich op de meedogenloze kasseien helemaal leeg. "Ik kwam kapot thuis, maar voelde dat de vorm goed was. Daarom had de kou en de regen vandaag geen vat op mij. Deze week is een oom van me gedotterd. De operatie is goed geslaagd. Woensdag was het veertien jaar geleden dat mijn vader verongelukte. Alle reden om hier uit te pakken."

Bovendien was de frustratie over een teleurstellend voorjaar nog ergens in zijn genen terug te vinden. De 27-jarige blonde viking had zijn programma volledig op Gent-Wevelgem afgestemd, een klassieker, waarin hij met zijn capaciteiten in de top-vijf zou moeten kunnen eindigen. Door een zware verkoudheid voor de E3-prijs van Harelbeke kon hij zijn ambities onder de dekens verstoppen. De Ronde van Vlaanderen werd niets en tijdens Gent-Wevelgem lag hij in bed.

De lange aanval in Parijs-Roubaix was derhalve veel meer dan een test. In de Hel van het Noorden kreeg De Jongh het vertrouwen dat hij voor de tweede helft van april nodig heeft. "Ik verwacht dat ik nu het kopmanschap voor de Grote Scheldeprijs van volgende week woensdag heb afgedwongen. De zaterdag erop ga ik weer met alle plezier knechten voor onze kopmannen. Dat betekent dat ik Boogerd, Dekker en Markus Zberg in de Amstel Gold Race een kilometer of 200 uit de wind moet houden."

In de 16e editie van Veenendaal-Veenendaal mocht De Jongh zijn gang gaan. Door de waterkou, de wind, de slagregens en de hagel was het enthousiasme bij veel van zijn collega's ver te zoeken. Van de sprinters was Jeroen Blijlevens in geen velden of wegen te bekennen. In de opvallend succesvolle Lotto-formatie scoort 'Jerommeke' met nul overwinningen ondermaats. Blijlevens zit midden in zijn voorbereiding op de Giro d'Italia, maar was gistermiddag onzichtbaar, terwijl de ploegleiding hooggespannen verwachtingen had. Dat geldt ook voor Rob McEwen van Domo-Farm Frites, die tot de finale van de partij was, maar ook toen moest lossen.

In de laatste 20 kilometer bleven er nog achttien echte coureurs over. Steven de Jongh, de hele dag al bijzonder actief, was één van hen. Terwijl iedereen verwachtte dat de vijfdejaars prof op de sprint zou gokken, demarreerde De Jongh in de laatste kilometer. "Met een snelle jongen als Rudie Kemna in de kopgroep wilde ik geen risico nemen. Er was de hele koers al voortdurend gedemarreerd. Vorig jaar won ik hier na een lange ontsnapping. Deze uithaal was ook voldoende om opnieuw te winnen."

Uitslag: 1. De Jongh (Ned) 209 km in 4.45.48 (43,919 km/u), 2. Kemna (Ned) 0.03, 3. Hammond (GBr), 4. Vierhouten (Ned), 5. Boven (Ned), 6. Van Schalen (Ned), 7. Van Steen (Ned), 8. Löwik (Ned), 11. Hiemstra, 12. Voskamp 0.05, 14. Dunning 1.28, 15. Van Velzen, 16. Veneberg 3.03, 21. Hoedemakers 6.45, 23. Van der Ven, 24. Pronk.

vr 20 april 2001