VALENCIA - Met het hart, maar tevens met het hoofd moest het Valencia van trainer Hector Cuper zoeken naar die ene bevrijdende treffer, waarmee de Spanjaarden ten koste van Arsenal de halve finale van de Champions League dienden te bereiken. Het was allerminst onmogelijk want in de kampioenliga had Valencia nimmer verloren op eigen bodem. De missie slaagde in de 75e minuut toen John Carew met het hoofd scoorde en zich tot de held ontpopte. Daarmee reikt Valencia voor het tweede achtervolgende jaar tot de laatste vier van Europa.

De reprise van de Spaanse finale (Real Madrid-Valencia) vorig seizoen in Parijs blijft levend met ditmaal stadion San Siro in Milaan als speelplaats. Na Manchester United en Arsenal zal Valencia in de halve eindstrijd wel met de derde Engelse opponent op rij moeten afrekenen. Maar Leeds United staat als zwakste van het trio bekend.

John Carew in fel duel gewikkeld met Arsenal-speler Keown. (Foto: AP)

Na de magere 2-1 overwinning in Londen vreesde Arsenal begrijpelijkerwijs de eerste stormlopen van Valencia. Lazio Roma (5-2) en FC Barcelona (4-1) ondervonden het in de vorige editie van de Champions League aan den lijve in stadion Mestalla. Alleen met dit verschil dat Valencia toen Claudio Lopez als dodelijke angel in de punt van de aanval had lopen. Ronald Waterreus kent hem vast nog wel toen hij in Eindhoven met een onwerkelijk schot vanaf de zijlijn werd gepasseerd door de Argentijn.

In Valencia weten ze zich nog veel meer moois van de spits te herinneren. Vandaar dat de 45.000 aanwezige Spanjaarden gisteren lang vochten tegen weemoed. Hun kanon zocht z'n heil in Rome bij Lazio en ze moeten nu de Noor John Carew ondersteunen. Hoewel hij het aardig doet, valt het ze toch niet mee in de 'sinasappelstad' aan de Middellandse Zee. Carew is beloftevol, zoals hij ook bij z'n vorige club Rosenborg BK bewees, maar kan vooralsnog niet tippen aan Lopez.

Met de Argentijn in de Spaanse gelederen was Arsenal ongetwijfeld hetzelfde overkomen als Lazio en Louis van Gaal met Barcelona vorig seizoen. Maar Carew lukte het niet om twee schitterende kansen in achtereenvolgens de 17e en 25e minuut in een doelpunt om te zetten. Eenmaal schoot hij naast en de tweede maal bleek doelman David Seaman niet zo stram in de ledematen als wordt verondersteld. Hij hield Arsenal op de been en langzamerhand lukte het de ploeg van Arsene Wenger onder de Spaanse druk uit te komen. Zelf kon het slechts gevaarlijk worden via twee schoten van Thierry Henry. Canizares stond beide keren goed opgesteld.

De Fransman miste overigens het vaste aanspeelpunt Nwanko Kanu diep in de aanval. Wenger had gekozen voor de snelheid van Wiltord, die in de vorige aflevering z'n landgenoot Jocelyn Angloma herhaaldelijk het bos instuurde en de beweeglijkheid van Robert Pires. Omdat de drie Franse aanvallers niet als de meest balvaste types door het leven gaan, riep Arsenal wel veel Spaanse druk over zichzelf af. Dat de Engelsen het op de been bleven lag zoals eerder gememoreerd meer aan Valencia dan aan Arsenal.

Het succes van vorig seizoen als verliezend finalist van de Champions League heeft Valencia moeten bekopen. Zonder de middenvelders Gerard (FC Barcelona) en Farinos (Internazionale) en de eerder genoemde Lopez is de ploeg duidelijk verzwakt. De onvermoeibare pendelaar op de rechterkant Gaizka Mendieta is bevorderd tot spelverdeler centraal op het middenveld. Iets wat hem moeizaam afgaat en tegelijkertijd heeft hij z'n scorend vermogen ingeleverd. Vijf treffers vorig seizoen tegen geen deze jaargang.

In de 66e minuut kreeg Mendieta wel alle witte zakdoekjes uit de zakken tevoorschijn in Mestalla. Hij ging neer in het strafschopgebied, maar evenals een paar minuten daarvoor toen de uitstekende arbiter Kim Milton Nielsen een 'schwalbe' van invaller Fredrik Ljungberg weg wuifde, was het geen strafschop.

Zonder de helpende hand van de Deense fluitist ging Valencia meer en meer tegen zichzelf en de klok voetballen. Tot de 75e minuut. Mendieta stond inmiddels op z'n oude vertrouwde stek, waar hij aflegde op Angloma. Met een ferme kopstoot haalde de inmiddels herhaaldelijk uitgefloten Carew ondubbelzinnig zijn revanche op alle criticasters en zette het stadion in vuur en vlam met de bevrijdende eerste treffer, 1-0. Ongelofelijk trouwens dat het centrale verdedigingsduo van Arsenal met Tony Adams en Martin Keown, die toch de lengte van reuzen hebben, zich als specialisten lieten aftroeven in de lucht.

De voorsprong voor Valencia was verdiend hoewel Henry even daarvoor tweemaal gevaarlijk dicht in de buurt van Canizares opdook. Opvallend genoeg weigerden de Spanjaarden de handrem aan te trekken na de 1-0. Het schakelde zelfs een tandje bij, wat leidde tot even doldriest aanvalsspel als waarop Arsenal was overgeschakeld. Zonder dat beide ploegen overigens tot scoren kwamen. Wat aan Britse kant uiteraard meer werd betreurd dan aan Spaanse zijde gezien het feestje wat Valencia na 90 minuten vierde op het veld.

wo 18 april 2001