Bittere pil voor Feyenoord

Beenhakker: "Feyenoord had
Feyenoord als tegenstander"

door Sieb Oostindie - ROTTERDAM, woensdag

Het was weer niet best wat Feyenoord in de Champions League liet zien. Maar toch leek de lijdensweg van de Rotterdammers een happy end te krijgen, toen Jon Dahl Tomasson, die overigens in deze zware tijden altijd zijn mannetje blijft staan, een kwartiertje voor tijd de 1-0 binnen wist te werken.

Voorsprongen zijn aan Feyenoord echter niet besteed, want voor de vierde keer op rij ging die verloren en eindigde de ploeg van Leo Beenhakker op een puntendeling. Ion Timofte bracht de Rotterdammers met zijn 1-1 vanaf de penaltystip in een benarde positie wat betreft het uitzicht op het halen van de tweede ronde. Winst over een week in het Westfalenstadion op Borussia Dortmund lijkt nu pure noodzaak.

Feyenoord blijft maar met zichzelf worstelen en komt maar niet boven. Zelfs niet tegen Boavista, algemeen erkend als de zwakste broeder in poule C. Wat begon het allemaal weer moeizaam met de Rotterdammers. De ploeg speelde met de loden last van een asgrauwe fase in de benen en straalde werkelijk niets uit in eigen huis, waar toch nog altijd 35.000 man waren komen kijken. Door het afvallen van Kees van Wonderen moest er weer geschoven worden en deze keer kwam er een variant uit, die nog niet uitgeprobeerd was. Van Gastel nam achterin de honneurs waar voor de beste Feyenoorder, die dus niet op tijd klaargestoomd kon worden voor deze cruciale match. Omdat de aanvoerder zich vooral kweet van de controlerende taken, viel het elftal in feite uiteen in twee blokken.

Geen enkele cohesie
Achterin speelden zes man controlerend, want Bosvelt en Paauwe moesten in eerste instantie zorgdragen voor het elimineren van eventueel Portugees gevaar. Voorin speelde Feyenoord met vier aanvallers. Maar dat wilde dus geenszins zeggen, dat de ploeg ook offensief voor de dag trad. Er zat geen enkele cohesie in het elftal en van een knappe aanvalsopbouw kon dus geen sprake zijn. Omdat er tempoloos gespeeld werd en automatismen ontbraken, was het allemaal zeer voorspelbaar, wat de thuisploeg uitspookte.

Het legioen begon zich daarom langzaam te ergeren aan de eigen helden, die wanhopig naar hun vorm zochten en daar maar niet in slaagden. Eenvoudige handelingen gingen zelfs regelmatig mis. Omdat Boavista het centrum van de verdediging keurig dicht had zitten, moest het bij de Rotterdammers van de vleugels komen. Maar Peter van Vossen vocht andermaal vooral met zichzelf en de weinig aangespeelde Kalou kwam ook maar niet in de wedstrijd. Het gebrek aan creativiteit uitte zich daarom in het veelvuldig aanspelen van Julio Ricardo Cruz. De Argentijn was ditmaal wel ijverig, maar maakte de begrijpelijke fout zich veel te vaak te laten zakken. Begrijpelijk, omdat hij voorin toch niet werd aangespeeld. De bekritiseerde Argentijn dacht dat hij de aanvallen zelf nog moest opzetten ook en daar had hij goed bekeken nog gelijk aan ook.

Het leidde allemaal tot niets. Meest tekenend voor de gang van zaken was nog, dat doelman Dudek de eerste 45 minuten nog meer aan het werk werd gezet dan zijn zwakke collega Ricardo aan de overkant. Jorge Couto, die Jan de Visser een paar keer liet staan, en Luis Manuel, testten zelfs serieus de kwaliteiten van de Poolse doelwachter. De Portugezen, die zich regelmatig bezondigden aan ergerlijk tijdrekken, waren zodoende nog gevaarlijker dan de Rotterdammers.

Na rust bleef Peter van Vossen in de kleedkamer achter voor Radoslav Samardzic. De Joegoslaaf betekende een versterking voor Feyenoord, dat het obligate spelletje van voor de pauze gelukkig eindelijk inwisselde voor meer bezieling en druk naar voren. Het resulteerde na vijf minuten zelfs in een enorme kans voor Cruz, die alleen voor Ricardo verscheen. Dat de Argentijn momenteel niet overloopt van zelfvertrouwen bewees hij met zijn mislukte assist op Tomasson in plaats van zelf vol uit te halen.

Mogelijkheden
Feyenoord creëerde binnen de kortste keren meer mogelijkheden dan in de hele eerste helft, maar wist het maar niet af te ronden. Beenhakker bracht de lange Somalia voor Paauwe. De winst moest er komen en die kwam er ook. Tenminste, zo leek het heel even in de Kuip. Via Jon Dahl Tomasson, wiens specialiteit het nu eenmaal is om altijd maar weer op de goede plaats te staan. De Deen zette de aanval zelf in, Cruz en Somalia misten, Kalou bracht de bal weer voor en daar was de Deense international weer om met het hoofd toe te slaan: 1-0.

De winst was binnen, zo dacht iedereen. Maar met nog zeven minuten te gaan was daar de wel goed spelende Jorge Couto, die door Bert Konterman werd neergelegd. En dus mocht Ion Timofte vanaf de penaltystip toeslaan: 1-1. De Roemeen, die geweldig kon voetballen maar tegenwoordig het ene been bijna niet meer voor het andere kan krijgen, had daarmee toch nog zijn eminente inbreng bij zijn comeback in het team van Boavista. En Feyenoord weer zijn kater, maar daar raken ze in Rotterdam langzamerhand wel aan gewend.