Vlaams Blok zoekt
steun Franstaligen
Van onze correspondent - BRUSSEL, zaterdag
Het Vlaams Blok probeert zich te onttrekken aan de
taboesfeer, waarin het zich jarenlang heeft geplaatst met
campagneleuzen als "eigen volk eerst".
Deskundigen schatten dat de partij bij de verkiezingen
morgen weer sterk zal groeien en ongeveer 15% van de Vlaamse stemmen
krijgt. Een herhaling van zondag 24 november 1991 (Zwarte Zondag), toen
het Blok definitief doorbrak, zit er dik in.
België snakt naar eigen
'poldermodel'
Het partijprogram is in alle stilte herschreven om het
Blok acceptabeler te maken voor grotere groepen kiezers. In de
achterstandswijken, waar ze hoog scoren, valt electoraal niet zoveel
winst meer te behalen, dus zoeken ze het breder. Het Vlaams
nationalisme en het terugsturen van vluchtelingen zijn niet langer de
enige programmapunten. Op de verkiezingsaffiches is de bokshandschoen
verruild voor een keurig doorsnee-gezinnetje.
Voor de andere partijen blijft het Vlaams Blok de
verpersoonlijking van het Kwaad. Zij hebben een "cordon
sanitaire" om het Blok heen gelegd, dat ervoor moet zorgen dat ze
nergens aan de macht kunnen deelnemen. Maar er komen steeds meer
scheuren in het anti-Blok front en bij de gemeenteraadsverkiezingen van
volgend jaar zullen ze waarschijnlijk toch door het cordon heen breken.
Brusselaars
Het overwegend Franstalige Brussel is dit keer de
speerpunt in de strategie van het Blok. Daar willen ze proberen
minstens de helft van de Nederlandstalige zetels in handen te krijgen
waarmee ze de vorming van een regering voor het Brusselse Gewest kunnen
blokkeren. Om dat te bereiken zoekt het Vlaams Blok de steun van
Franstalige Brusselaars die de onveiligheid op straat beu zijn.
Lijsttrekker Johan Demol is voormalig politiecommissaris
van de deelgemeente Schaarbeek, waar hij met een beleid van
zero-tolerantie de misdaad te lijf ging. Vanwege zijn extreemrechtse
sympathieën werd hij ontslagen. Via het Vlaams Blok ziet Demol
zijn kans schoon wraak te nemen op de hoge heren. Hij is volledig
tweetalig en kan in de Franstalige wijken op heel wat steun rekenen.
De kans is groot dat Franse proteststemmen het
Vlaams-nationalistische Blok een zodanig sterke positie in Brussel
geven dat zij het bestuur van de hoofdstad kunnen lam leggen. Daarvoor
heeft het maar vijf of zes van de 75 zetels in het Brussels
deelparlement nodig. Een gewestregering moet namelijk kunnen steunen op
een meerderheid in beide taalgroepen.
|