door Sieb Oostindie - PARIJS, vrijdag
foto's: Rob de Jong

Geslagen, verslagen, ontgoocheld. Elf Belgen lagen gistermiddag om tien voor zes minutenlang bij te komen van de uitschakeling. Een afgang door de zijdeur voor de Rode Duivels, die ook nog terug moesten naar Lyon om hun bagage op te halen. Met dit elftal had Georges Leekens er verstandiger aan gedaan de hele bus meteen vol te gooien voor de terugkeer naar het vaderland, want de povere equipe kon in Parijs niet eens van Zuid-Korea winnen: 1-1. "Eerst verkeerden we nog in euforie, omdat Nederland lang aan de leiding ging. De uiteindelijke opdoffer wordt voor ons eigenlijk nog een beetje verzacht, omdat het in St. Etienne 2-2 werd. Had Holland gewonnen en wij het alleen zelf laten liggen, dan was de klap nog veel zwaarder geweest", treurde Luc Nilis in het Prinsenpark.

De middag was voor de PSV'er nog wel zo leuk begonnen, want vlak nadat ex-ploeggenoot Cocu Nederland aan de leiding bracht, schoot de spits zelf ook raak. Heel lang vertoefde België daardoor virtueel in de tweede ronde, maar de gelijkmaker van Korea betekende op zichzelf al het einde van een tijdperk.

Een einde, omdat het er naar uitziet dat België een inktzwarte toekomst tegemoet gaat. Er wordt in 2000 dan wel samen met Nederland een EK georganiseerd, het ziet er niet naar uit dat dat met een representatief elftal kan worden aangevangen. Het team dat gisteren in Parijs op de mat stond, herbergt maar weinig voetballend vermogen en juist de twee spelers die wat extra's brengen, kunnen er wel eens mee stoppen. Een zwaar ontgoochelde Scifo werd immers onbegrijpelijkerwijs gewisseld door Georges Leekens, de bondscoach die het spoor net zo bijster was als zijn team.

"Hij is geen speler die achter de bal aan kan rennen. Ik zocht naar een nieuwe balans", luidde zijn verklaring voor de ondermijnende ingreep in de tweede helft. De Belgen gingen na de rust trouwens te zwaar leunen op hun verdediging, vroegen om problemen en kregen die via de treffer van Yoo ook: 1-1 in de 73e minuut. De man die daarna de lijnen nog had uit kunnen zetten voor België, verdween naar de kant en zag vervolgens een soort pupillenvoetbal aan zich voorbij trekken, waarin alle wetten en logica van het spel werden geschonden.

Het was het chaotische, onnavolgbare en soms lachwekkende einde van een partij, die het failliet van het Belgische voetbal inluidde. Want Scifo zat bijna een kwartier lang in de dug-out zijn woede, frustratie en onbegrip te verwerken. De creatieve Belg van Italiaanse afkomst was al geen vriend van Leekens en is dat nu zeker niet meer. "Ik zeg helemaal niets", was de enige verklaring, waarmee voor hem het WK ten einde kwam.

En mogelijk ook zijn 'Duivelse' loopbaan. Net als van die andere klasbak, Luc Nilis. De PSV'er neemt de komende weken een beslissing over zijn nieuwe werkgever, maar liet tegelijkertijd weinig twijfel bestaan over zijn interland-carrière. "Als ik eerlijk ben, dan moeten we bij de uitschakeling vooral naar onszelf kijken. We zijn doodgewoon tekortgeschoten ten opzichte van de anderen. Twee keer hebben we voor gestaan, twee keer werd het gelijk. Zonder overwinning kun je dan gewoon naar huis. Het was tegen Korea dan wel mijn beste match, maar daar kan ik niet blij mee zijn. Wij zijn gewoon kwaliteit te kort gekomen. De wissel van Scifo was een besluit van de trainer, waar ik nu geen behoefte aan heb om er op in te gaan. Dat ligt een beetje te delicaat. Maar wat mijn eigen toekomst bij de Rode Duivels betreft: daar heb ik voor mezelf al een besluit over genomen. Ik geef er deze week verder uitsluitsel over."

Dat lijkt dus niets aan duidelijkheid te wensen over te laten. Met drie gelijke spelen gaan de Belgen nu terug naar huis en op vakantie. Nilis schoot net na rust na één van zijn prachtige acties nog op de lat, maar moest daarna lijdzaam toezien dat de Koreanen veel gevaarlijker waren en eigenlijk nog de meeste aanspraak maakten op de winst. De puntendeling werd door de Aziaten gezien als een redding van de nationale eer, en terwijl het hele elftal een soort ereronde door het Prinsenpark maakte, fungeerden links en rechts neergezegen Belgen als decoratie.

Daar was Georges Leekens al niet eens meer bij, want de Belgische keuzeheer was al als een haas de catacomben ingeschoten. "Na de 1-0 dacht ik aan 3-0 of 4-0. Maar we zijn toen ingestort. De Koreanen speelden relaxed, bij ons was het mogelijkerwijs een mentale ineenstorting. We verloren de controle over het duel. De eindconclusie is voor mij duidelijk: wij hebben dit WK gewoonweg kwalitatief niet genoeg gebracht." Een juiste conclusie, die straks nog veel meer diepgang kan gaan krijgen.

België - Zuid-Korea 1-1 (1-0). 7. Nilis 1-0, 71. Sang-Chul Yoo 1-1. Scheidsrechter: De Freitas (Bra). Toeschouwers: 40.000. Gele kaart: Borkelmans (Bel), Tae-Young Kim (ZKo).
België: Vande Walle; Deflandre, Staelens, Vidovic en Borkelmans; Wilmots, Scifo (66. Van der Elst), Clement en Van Kerckhoven; Nilis en Oliveira (46. Mbo Mpenza).
Zuid-Korea: Byung-Ji Kim; Sang-Hun Lee (66. Hyung-Seok Yang), Min Sung Lee, Myung-Bo Hong en Song-Yong Choi (46. Lim-Saeng Lee); Seok-Ju Ha, Sang-Chul Yoo, Do-Keun Kim (46. Jong-Soo Ko), Tae-Young Kim; Yong-Soo Choi en Jung-Won Seo.