door Sieb Oostindie - PARIJS, zaterdag
foto: Rob de Jong

Het lot is Italië niet goedgezind. De Squadra Azzura is een taaie ploeg die defensief altijd maar weer op wonderbaarlijke wijze overeind blijft, maar het is ook een team dat het geluk niet kan afdwingen. Gastland Frankrijk won gisteren de eerste kwartfinale van het WK dan ook via penalty's, nadat het in de reguliere speeltijd en na verlenging op 0-0 was blijven steken. Roma's Luigi di Biagio knalde de bal na een (te) korte aanloop hard op de lat en daarmee verloor Italië voor de derde achtereenvolgende maal op een WK via strafschoppen: 4-3. "Het is altijd een loterij. Het lijkt wel of wij behekst zijn of zo", zei bondscoach Cesare Maldini. In 1990, in eigen land, ging Argentinië naar de finale, vier jaar terug won Brazilië wereldgoud vanaf elf meter. Gisteren ging het weer mis.

De pogingen om het gastland de finale in te loodsen kwamen gisteren weer duidelijk aan het licht. Van alle kanten werd geprobeerd Frankrijk in een gouden koets naar 12 juli te rijden. Het programma van de 'Haantjes' was veruit het gunstigst, want de route voerde drie keer langs het Stade de France en dus kon de ploeg lekker in Clairefontaine blijven. 'Les Bleus' spelen telkens met 80.000 Fransen een pure thuiswedstrijd in het straatarme deel van Parijs. Dat bleek overigens pas echt bij de strafschoppen, waarin de Italianen onder striemende fluitconcerten raak moesten schieten. Squadra-fans waren er gisteren nauwelijks te vinden en in zo'n atmosfeer wordt dan ook nog eens een arbiter aangewezen die niet erg sterk in zijn schoenen staat en dus heel snel in het voordeel van Frankrijk fluit.

Dat was vorige keer in Lens al het geval met de heer Ali Mohamed Bujsaim uit de Verenigde Arabische Emiraten, die het geen moment in zijn hoofd haalde om Paraguay het voordeel van de twijfel te geven. Gisteren draafde Hugh Dallas uit het Schotse Motherwell op in St. Denis. De joker, die eerder België - Mexico leidde op zijn eerste WK, wil in zijn vrije tijd nog weleens een pluimpje over een netje slaan, want hij is een fervent badmintonner. De kritiek van Mario van der Ende op het beleid rond de leidsmannen bleek gisteren andermaal terecht, want Dallas ontpopte zich als een pure thuisfluiter en marchandeur. Dat bleek helemaal toen Guivarc'h zijn tegenstander Padovano bewust een elleboogstoot verkocht die veel weg had van de aanslag van Jan Wouters op Paul Gascoigne. De Schot bleek het gezien te hebben, maar trok zonder blikken of blozen geel in plaats van rood. De Italiaanse verdediger ging verder met een opvallend gezichtsmasker en bleef 120 minuten fier overeind.

De 'Haantjes' begonnen stormachtig met kansen voor Zidane en Petit. Maar al snel hadden de Italianen de zaak onder controle, zoals altijd. De wedstrijd veranderde in een weinig kwaliteitsrijk voetbalgevecht, waarin de passie werd gepreekt, waarin werd gestreden en waarin de spanning en emotie nog wat goed maakten. Zidane kwam daarin goed weg toen hij een aanslag van Bergomi voorzag en op volle snelheid voorover dook. Bergomi hield zich in, deed niets en kreeg tot zijn ontzetting geel van de pluimpjesmepper Hugh Dallas.

De beste kans kwam op slag van rust, toen Djorkaeff door Deschamps in stelling werd gebracht, maar de bal verkeerd raakte en naast schoot. Bondscoach Maldini wachtte tot de 68e minuut totdat Roberto Baggio van de bank werd verlost. Pas daarna werd de Squadra zelf ook nog even gevaarlijk. Een vrije trap van Baggio verdween via de kruin van de kale Di Biagio maar net naast. Pessotto ramde de bal hard tegen doelman Barthez.

Daarmee bleef het dus doelpuntloos gelijk, een ontwikkeling die niet bepaald verrassend was omdat Italië niet wilde en Frankrijk niets kon. Na de verlenging werd het lot bepaald vanaf de stip. "Tegen Italianen moet je altijd tot het einde toe op elk detail letten om niet het schip in te gaan. Dat we uiteindelijk hebben gewonnen, kwam omdat we onze zenuwen beter in bedwang hielden", wist Aimé Jacquet.

Italië - Frankrijk 0-0 n.v., Italië w.n.s. 3-4. Scheidsrechter: Dallas (Sch). Toeschouwers: 80.000. Gele kaart: Del Piero, Bergomi, Costacurta (Ita), Guivarc'h, Deschamps (Fra). Strafschoppenserie: Zidane (Fra) 0-1, Roberto Baggio (Ita) 1-1, Lizarazu (Fra) mist, Albertini (Ita) mist, Trezeguet (Fra) 1-2, Costacurta (Ita) 2-2, Henry (Fra) 2-3, Vieri (Ita) 3-3, Blanc (Fra) 3-4, Di Biagio (Ita) mist.
Italië: Pagliuca; Bergomi, Costacurta, Cannavaro en Maldini; Moriero, Dino Baggio (53. Albertini), Di Biagio en Pessotto (90. Di Livio); Del Piero (68. Roberto Baggio) en Vieri.
Frankrijk: Barthez; Thuram, Blanc, Desailly en Lizarazu; Deschamps, Petit, Djorkaeff, Zidane en Karembeu (66. Henry); Guivarc'h (66. Trezeguet).