door Henk Evenblij - MONTPELLIER, dinsdag
foto: Reuters

Duitsland heeft het weer eens 'geschafft'. Maar wat heeft de ploeg van teamchef Berti Vogts gisteren tegen Mexico doodsangsten uitgestaan. De coach van de Duitsers moest er zelfs een noodscenario tegen aan gooien om niet belachelijk te worden gemaakt. De Midden-Amerikanen hadden lang uitzicht op een sensationeel resultaat, toen Hernandez pal na rust 0-1 scoorde. Maar Duitsland heeft twee fantastische spitsen. Was Oliver Bierhoff al het goudhaantje tijdens het EK van 1996, gistermiddag in de braadpan van Montpellier loodste hij de Duitsers met 2-1 naar de kwartfinales. Dat gebeurde pas vier minuten voor tijd. Tien minuten eerder had aanvoerder Jürgen Klinsmann de zeer belangrijke 'Anschlusstor' gemaakt.

Geen wonder dat heel Duitsland een gat in de lucht sprong na het laatste fluitsignaal van de Portugees Melo Pereira. "Al met al hebben we toch nog verdiend gewonnen", hijgde 'Bomber' Bierhoff, terwijl ploeggenoten hem van alle kanten besprongen. "Mexico heeft ons laten schrikken, maar de 2-1 zege kan niet onverdiend worden genoemd."

Het gespreide bedje stond voor Vogts' troepen reeds klaar. Want met een simpele zege op Mexico zou er een aanlokkelijke tegenstander in de kwartfinales wachten. Kroatië of Roemenië zijn aardige voetballanden, maar hebben tot op heden nog geen grote successen kunnen behalen. Pas in de halve finales zou Duitsland écht aan de bak moeten tegen de winnaar van Italië - Frankrijk. Maar dan moest er in Montpellier dus nog wel even van Mexico gewonnen worden.

Uren voor dit achtste-finaleduel stonden de straten voor Stade de la Mosson al vol met Duitse campers. Want als Duitsland speelt, is iedereen in rep en roer. Waterkanonnen besproeiden de duizenden fans, zo warm was het. De stringente veiligheidsmaatregelen de Fransen kampen nog altijd met de naweeën van de ongeregeldheden in Lens waren ook weer in Montpellier van kracht. "Wat zijn dit voor stelletje Hans Worsten?", brulde Fritz Scherer, de voormalige voorzitter van Bayern München. Ook deze official raakte totaal van de kook van mannen in beige blazers die te pas en te onpas hun autoriteit lieten gelden.

De Midden-Amerikanen voelden zich onder deze extreem hoge temperaturen best op hun gemak. De ploeg van Manuel Lapuente had niets te verliezen en handelde daar ook naar. Sterker, het kreeg na een opwarmronde van drie kwartier zelfs vleugeltjes door de onverwachte goal van topschutter Luis Hernandez.

De 'Mannschaft' stierf twee minuten na rust duizend doden. Duitsland eruit? Dat konden de Duitsers niet over hun hart krijgen. Mexico was in zijn element. De grillige Blanco had zijn witte toverschoentjes in de kleedkamer gelaten en was nu opeens een grote plaag voor de stijve Duitse verdedigers. Zelfs Lothar Matthäus moest ten koste van een gele kaart op een gegeven moment de 'groene trein' proberen af te stoppen.

Toch had Duitsland in het eerste bedrijf de beste kansen, maar Jorge Campos, de 'vliegende keep' van Mexico, hield met een paar ongelooflijke reflexen de nul vast. Hij sloeg echter kort voor rust een kruisje, toen Oliver Bierhoff tegen de onderkant lat kopte.

Het was de enige grote mogelijkheid van de Duitsers, die peentjes zweetten en op jacht gingen naar ten minste een verlenging. Er werden grote risico's genomen, waar de dartelende Mexicanen bijna voor de tweede maal van profiteerden. Doelman Köpke en de paal stonden de vroegtijdige beslissing in de weg na een geweldige solo van invaller Jesus Arellano, die de oude Matthäus bijna tot een eigen doelpunt verleidde.

De tijd begon te dringen, de temperatuur bleef hoog en plotseling werd dit achtste-finaleduel een thriller van jewelste. 'Bundes Berti' schoof nerveus op de bank heen en weer en offerde verdediger Heinrich voor de offensieve Andy Möller. Ook Hässler verdween richting douches voor een tweede aanvaller in de persoon van Ulf Kirsten. Een gouden moment. Mexico verloor het overzicht, Hamann zette voor en via de hak van Raul Lara kreeg Jürgen Klinsmann de gelijkmaker op een presenteerblaadje aangeboden.

Dat was een kwartier voor tijd en eens te meer het bewijs dat Duitsers pas opgeven wanneer de stadionlichten doven. Dat bleek wel 240 seconden voor het einde van dit uitermate spectaculaire duel. Belandde de kopstoot van Oliver Bierhoff in de eerste helft nog tegen de lat, nu was deze koele kikker wel trefzeker. Op de kopbal, na een voorzet van Kirsten, moest de kleine Campos tot zijn leedwezen het antwoord volledig schuldig blijven.

Zelfs een verlenging had Duitsland niet nodig om bij de laatste acht te komen. Maar Vogts, die na afloop evenals alle andere Duitsers een gat in de lucht sprong, had wel zijn noodscenario moeten raadplegen. Gelukkig kan hij nog beschikken over spitsen als Bierhoff en Klinsmann. Zij behoedden hun ploeg voor een blamage. Huilend en diep ontdaan namen de dappere Mexicanen afscheid van de 'Coupe du Monde'. Ook zij beseften dat Duitsers over een ijzersterke mentaliteit beschikken. Frankrijk gaat nog wat beleven.

"Ik moet een compliment aan Mexico maken", was het eerste wat Berti Vogts na de wonderbaarlijke ontsnapping liet weten. "We hebben het zwaar gehad, maar onze 'Kampfgeist' heeft ons er doorheen gesleept."

Duitsland - Mexico 2-1 (0-0). 47. Hernandez 0-1, 74. Klinsmann 1-1, 86. Bierhoff 2-1. Scheidsrechter: Melo Pereira (Por). Toeschouwers: 35.000. Gele kaart: Matthäus, Babbel, Tarnat, Hamann (Dui), Blanco, Davino (Mex).
Duitsland: Köpke; Wörns, Matthäus, Babbel en Heinrich (58. Möller); Hamann, Helmer (37. Ziege), Tarnat en Hässler (73. Kirsten); Klinsmann en Bierhoff.
Mexico: Campos; Suarez, Davino, Lara en Pardo; Bernal (46. Carmona), Villa, Garcia Aspe (87. Pelaez) en Palencia (53. Arellano); Hernandez en Blanco.