"Ik wil vrouwen niet vertellen dat ze Marni moéten
dragen"
De
47-jarige, mooie Zwitsers-Italiaanse ontwerpster is
gaan zitten aan een van de vele tafels in de strakke
witte showroom. Buitengewoon verlegen, geeft ze zelden
interviews en ook nu lijkt het alsof ze liever weg
zou lopen, als pr-man Luciano niet naast haar had
plaatsgenomen.
"Ik
begin altijd bij de stof," legt ze met zachte stem
haar werkwijze uit. "En van daaruit ga ik verder.
In eerste instantie ontwerp ik voor mezelf, omdat
ik in winkels niet vind wat ik wil."
Castiglioni
heeft een romantische ziel, want de Marni-vrouw
plaats je eerder op blote voeten met bloemen in
haar haren op het Engelse platteland dan in Milaan's
Gouden Shopping Driekhoek waar show-of een noodzakelijke
levensbehoefte is. En al helemaal niet in de directiekamer. |
"Consuelo
Castiglioni: géén directiekamerkenau,
eerder een verlegen plattelandsmeisje met bloemen
in het haar."
|
Vreemde
eend in de bijt
Marni is te midden van de Prada's,
Gucci's en Valentino's een tamelijk vreemde eend in
de bijt. Zo kiest het bedrijf er ook voor om niet
te adverteren. Castiglioni: "Ik wil vrouwen niet vertellen
dat ze Marni moéten dragen. Ik hoop dat ze het in
de winkel zien hangen en er verliefd op worden. Marni
is meer een gevoel. Vrouwen moeten de beslissing nemen
vanuit hun hart."
Mooi
gezegd, maar een modemerk moet verkopen en het bedrijf
heeft grootse expansieplannen. Uit de mond van deze
bescheiden vrouw - die haar ogen neerslaat en nog
net niet bloost als ze een compliment krijgt over
de patchwork jassen van stinkdier waarbij de harige
zijde aan de binnenkant wordt gedragen - klinken de
woorden echter niet als een pr-praatje.
|