'Ik ben een oude Afrikaan'

Claus: een man die deugde

Door de liefde en zijn huwelijk was prins Claus in de mooiste paleizen van Nederland beland. Maar soberheid was en bleef zijn wezenskenmerk.

De ontwikkelingswerkers in het veld, die hij op talloze reizen bezocht, droegen hem zonder uitzondering op handen. En hij hen. "Het was een vaak kritische wereld. Je moest voortdurend je geloofsbrieven afleveren. Dat heeft hij allemaal overwonnen. Niet door zijn aardig zijn, maar omdat hij geen streken had. Zoals men in die kringen zei: hij deugde. Hij ontving in hun informele kring grote sympathie", aldus een deskundige.

Gedeelde passie

	De werkwijze die Claus ontwikkelde verschilde hemelsbreed met die van zijn flamboyante schoonvader prins Bernhard. Maar zij deelden de passie voor Afrika. Prins Bernhard nam in 1997 zijn totale familie mee naar Kenia om er zijn diamanten huwelijksfeest te vieren.
Foto: ANP

In tegenstelling tot zijn schoonvader vond prins Claus het afnemen van militaire parades en protocollair eerbetoon een beproeving. Hij meed juist de voor hem uitgerolde rode lopers en had op reis menigmaal moeite zijn gastheren ervan te doordringen dat hij als deskundige van het ministerie en niet als 'echtgenoot van de Koningin' aanwezig was.

Beschermende zelfspot

Het zijn uiteindelijk de grote internationale conferenties die hij hielp voorbereiden waar de prins vaak in de door hem verzorgde openingsrede veel van zichzelf en zijn kijk op de wereld prijsgaf. Al zijn intellectuele worstelingen, twijfels over zichzelf kregen daar met een beschermende zelfspot hun plaats.
	Foto: WFA

Daarbij trok hij ten strijde tegen zogenoemde 'witte olifanten', grote projecten die de landen zelf nog niet draaiende konden houden. "Dat is als het verkopen van een glimmende stofzuiger aan een klant die geen elektriciteit heeft," fulmineerde hij in 1984. Hij pleitte voor het toelaten van de producten van arme landen op onze beschermde markten en tegen het ontwrichtende dumpen van onze producten op hun lokale markten.

Eén wereld
Steeds vaker wees hij erop dat "wij op den duur niet gelukkig en in welvaart kunnen blijven leven als er elders in de wereld nog zoveel ongeluk en armoede bestaat. De Eerste, de Tweede of de Derde Wereld? Voor mij is er maar een wereld! Eén wereld of geen wereld!"