John Travolta hartveroverend in

'Phenomenon'

Het inzicht kwam letterlijk uit de lucht vallen. Op zijn veertigste verjaardag werd John O'Malley getroffen door een lichtflits uit de nachtelijke hemel en sindsdien is zijn honger naar kennis onstilbaar. Slapen doet de garagehouder niet meer. Nachtenlang leest hij boeken. Van Freud tot Shakespeare, van Einstein tot Marx. Voor tal van wetenschappelijke problemen ziet hij plots de oplossingen. Zijn revolutionaire manier van kweken zal nog eens de honger uit de wereld verdrijven.

Afvragen waar zijn genialiteit vandaan komt, doet O'Malley niet. Hij is simpelweg enthousiast over alle nieuwe dingen die hij leest. Hoewel hij anderszins net zo vriendelijk en eenvoudig blijft als hij was, gaat zijn omgeving hem toch met argwaan bekijken. Iemand die in twintig minuten Portugees leert en die verongelukte kinderen kan lokaliseren, dat is toch niet koosjer? Waar O'Malley met zijn nieuwe inzicht wil helpen en goed wil doen, wordt hij met argwaan bekeken.

Ook door een wetenschapper, die op verzoek van O'Malley eens kwam praten over diens vermogen om aardbevingen te voorspellen. Zoveel andere talenten openbaart O'Malley, dat de wetenschapper een vriend bij de FBI tipt. Daar is men onder de indruk van O'Malley's instinctieve ontraadselen van codes. Dagenlang wordt hij getest. Tot droefenis van O'Malley zelf, die met rust gelaten wil worden en naar huis wil. Naar ..., de vrouw die hij liefheeft.

Hoewel de gescheiden Lace (goed gespeeld door Kyra Sedgwick) zich niet gemakkelijk liet veroveren, is de natuurlijke, vanzelfsprekende charme van O'Malley voor haar uiteindelijk onweerstaanbaar. Dat geldt ook voor ons, de kijkers naar 'Phenomenon'. Zo hartveroverend geeft John Travolta gestalte aan de hartelijke, bescheiden mecanicien, dat we door de vingers willen zien dat regisseur John Turtletaub (die eerder een plezierige kerstkransjessfeer opriep in 'While you were sleeping') zich uiteindelijk wat gemakzuchtig van zijn verhaal afmaakt.

De introductie van een hersentumor laat opgeworpen vragen onbeantwoord en zorgt voor onverwacht drama in een anderszins uiterst lieve, bijna kinderlijk romantische film. Wat blijft, in alle opzichten, is de dierbare herinnering aan Travolta, die ditmaal allesbehalve 'cool' is en 'Phenomenon' een warm kloppend hart geeft.

Première 29 augustus 1996

Foto: John Travolta doet opmerkelijke uitvindingen in 'Phenomenon'