Dancer in The Dark

Björk geeft omstreden 'Dancer' een hart

door Eric Koch

Een onvergetelijk debuut maakt popartieste Björk in 'Dancer in the dark'. Zonder enige acteerervaring geeft de IJslandse zangeres de nieuwe film van Lars von Trier een ontroerend hart. Na zijn gelauwerde 'Breaking the waves' voert Von Trier opnieuw een simpele, naïeve vrouw ten tonele die uit liefde een groot persoonlijk offer brengt. Emigrante Selma is bijna blind en spaart elke cent om haar elfjarige zoontje, lijdend aan dezelfde familiekwaal, via een dure operatie dat lot te besparen. Met gevaar voor haar leven maakt de tastende Selma aan de zijde van haar bezorgde vriendin (Catherine Deneuve) overuren in een fabriek en het enige dat haar leven fleur geeft, is haar liefde voor de musicals van haar nieuwe vaderland Amerika.

Catherine Deneuve als moederlijke vriendin van Björk in 'Dancer in the dark'.

In geldnood vanwege de verkwistingen van zijn vrouw doet de buurman (David Morse) echter een greep in Selma's spaarpot en dat leidt tot een noodlottige reeks gebeurtenissen waarvan we de afloop, op uitdrukkelijk verzoek van Von Trier, niet zullen vermelden. Maar wie het oeuvre van de Zangeres Zonder Naam enigszins kent, zal zonder moeite de conclusie van Von Triers melodrama raden. De combinatie van de gepolijste musicalnummers en de contrasterende, gemaniereerd schokkerige registratie van Selma's treurig-stemmende werkelijkheid (alsof iemand op zijn verjaardag de nieuwe videocamera test), zorgde op het festival van Cannes voor veel enthousiasme onder de vele Von Trier-fans en voor boegeroep van een bijna even grote schare tegenstanders.

Dat 'Dancing in the dark' emotioneert, is de grote verdienste van Björk, die ook de muziek schreef. Haar kwetsbare, onhandig scharrelende personage met haar dikke brillenglazen doet je bijna vergeten dat de met festivalgoud omhangen Von Trier danst in de nieuwe kleren van de keizer.