DAEJEON - De rode ballon leek door Christian Vieri te zijn doorgeprikt. Het had er alle schijn van dat een hele natie op het punt stond te ontwaken uit een schitterende, drie weken lang, durende droom. Met nog 120 tellen te gaan stond Italië sinds de 18e minuut op voorsprong (1-0) tegen Zuid-Korea en op de drempel van de WK-kwartfinale tegen Spanje. Toen wierp Christian Panucci, de ervaren Italiaanse verdediger, de gastheren een reddingsboei toe. Hij blunderde opzichtig en bood Seol Ki Hyeon, die de voorgaande drie duels legio kansen had gemist, de gelijkmaker op een presenteerblaadje.

Ahn Jung Hwan gaat uit z'n dak na de winnende treffer tegen Italië. (Foto: REUTERS)

Zodoende kreeg de ontmoeting tussen gastland Zuid-Korea en drievoudig wereldkampioen Italië de dramatische wending, waarop iedereen zat te wachten. Met dramatiek werd ook heroïek een kans gegund. Drie minuten voor het einde van de tweede verlenging viel de 'golden goal' van wonderboy, spits en Zuid-Koreaanse pin-up Ahn Jung Hwan. Uitgerekend hij, de speler of liever bankzitter van het Italiaanse Perugia, die Italië de das om deed. Hij, die tegen Amerika als invaller de gelijkmaker scoorde, maar tegen Portugal onzichtbaar was als basisspeler evenals tegen Italië en in de 5e minuut zelfs een penalty miste.

Toch liet Hiddink hem staan. Hoewel de lieveling van alle Koreaanse tienermeisjes 117 minuten lang rijp was voor een wissel. Het deed denken aan het WK in Frankrijk toen iedereen smeekte om een wissel van Dennis Bergkamp in de kwartfinale tegen Argentinië. Hiddink liet hem staan en Bergkamp scoorde in de 90e minuut de winnende treffer met het mooiste doelpunt van het toernooi.

Ahn Jung Hwan kopt de Golden Goal binnen.

,,Ik moet mezelf vaak toespreken: niet wisselen, niet doen, het moment kan komen, hij gaat het nog doen voor je. Bergkamp was een beetje hetzelfde verhaal. Toch betekent hij ook in mindere doen veel meer voor het team. Romario was degene waarbij ik dat gevoel het meeste had." Niet dat de kwaliteiten vergelijkbaar zijn. Hiddink: ,,Nee, maar ze beschikken over die ene flits om een wedstrijd te beslissen. Ik weet het van Ahn op de training. Romario had het bijna per definitie als je hem tenminste scherp kreeg."

Hiddinks geduld werd beloond en zorgde daarmee voor de derde Zuid-Koreaanse mijlpaal in 14 dagen WK voetbal. Het begon met de eerste WK-zege (2-0 Polen) ooit op 4 juni gevolgd door het bereiken van de tweede ronde (1-0 Portugal) voor het eerst in de geschiedenis en gisteren betekende de plaats bij de laatste acht van de wereld een primeur voor het land. Trouwens niet uniek voor Azië want in 1966 bereikte Noord-Korea op het WK in Engeland, ook uitgerekend tegen Italië, de laatste acht door een 1-0 overwinning door Pak Doo Ik.

Ook in het stadion werd door de fans via spandoeken ruim aandacht geschonken aan deze gebeurtenis, die als zwarte bladzijde wordt geschreven in de Italiaanse voetbalhistorie. 'Opnieuw WK 1966' werd aangekondigd. Gisteren voegde Zuid-Korea inderdaad een tweede zwarte bladzijde toe. Korea, Noord of Zuid, voor Italië staat het synoniem aan een nachtmerrie. In de kwartfinales ging Noord-Korea onderuit tegen Portugal. Na een 3-0 voorsprong werd het 5-3 met vier doelpunten van Eusebio.

Ahn Jung Hwan kopt de Golden Goal binnen. (Foto: AP)

Zaterdag in Gwangju kan Zuid-Korea de eerst halve finalist in de geschiedenis van het WK worden, afkomstig uit Azië. Het zou voor de gastheren een nieuw hoogtepunt zijn op dit WK vol daverende verrassingen. Want het is ook nooit gebeurd, dat liefst vier van de vijf continenten van de wereld een land bij de laatste acht hebben zitten. Europa is het best vertegenwoordigd met vier: Duitsland, Spanje, Turkije en Engeland; de beide Amerika's hebben Brazilië en de Verenigde Staten terwijl Senegal Afrika vertegenwoordigt en Zuid-Korea Azië.

Overigens leek het er lang op dat beide gastlanden op één dag uit het toernooi geknikkerd zouden worden. Japan viel al niet meer te redden na de nederlaag 's middags tegen Turkije. ,,Ze speelden matig, haast obligaat. Wij brengen veel meer agressie. Omdat daaraan een gebrek is in de J-League halen die clubs Zuid-Koreanen," zei Hiddink.

Toch leek, zoals eerder gezegd, het doek ook voor de Zuid-Koreanen te vallen. Alleen is uitschakeling door de drievoudig wereldkampioen gemakkelijker te verkopen en accepteren dan je Waterloo te vinden tegen Turkije. Hiddink vertelde het geloof nooit verloren te hebben. ,,Om het achteraf te zeggen is misschien niet dapper, maar ik wist het uit ervaring en heb het vooraf aangegeven. Ook als we niet goed spelen, zijn we in staat te profiteren van dat ene moment laat in de wedstrijd. Alleen blijft het afwachten of het je lukt als de situatie erom vraagt."

Op zich kwam het moment twee minuten voor tijd niet onverwacht omdat de hele voorbereiding, ook wel powerprogramma genoemd, er bij de Koreanen op is gebaseerd om 90 minuten of langer vol gas te kunnen geven, de tegenstander op te jagen en continu plaatstootjes uit te delen. Niet voor niets luidt de nieuwe bijnaam van Zuid-Korea de 'rode muskieten'. Francesco Totti, Gennaro Gattuso, Damiano Tommasi en Vieri hadden ze dood kunnen slaan, maar laatstgenoemde miste zelfs twee opgelegde kansen: één notabene in de reguliere speeltijd na de 1-1.

In de verlenging kregen de gastheren tevens een helpende hand van de Ecuadoriaanse scheidsrechter Byron Moreno. Nadat hij Kim Tae Young vroeg in de tweede helft ontsnapte aan z'n tweede gele kaart, dus rood, na een elleboogstoot bij Allessandro Del Piero moest Totti in de 104e minuut wel verdwijnen met twee keer geel. In een volstrekt normaal duel viel de Romein op de grond, maar volgens Moreno betrof het een 'schwalbe'. De arbiter maakte de Italianen nog razender - na afloop zou in de catacomben zelfs zijn gevochten met officials en vernielingen zijn aangericht - toen hij een glaszuiver doelpunt van Tommasi afkeurde vanwege buitenspel.

De Italianen zakte de moed in de schoenen. Giovanni Trapattoni kreeg er op de bank van Italië bijna een hartverlamming van. Zuid-Korea voelde dat de verwonde Azzuri's klaar waren voor de doodsteek en zetten een door inspanningsfysioloog Raymond Verheijen verzorgd tandje bij. Tevens uit vrees voor strafschoppenserie gezien Hiddinks reputatie (verlies op EK 1996 Frankrijk en WK 1998 Brazilië) en de gemiste strafschoppen op dit WK van Lee Eul Yong tegen Amerika en Ahn tegen Italië.

Drie minuten voor de eerste penalty maakte Ahn een kopbalgoal, die een kopie was van z'n doelpunt tegen Amerika. De golden goal van de golden boy liet het zoveelste volksfeest in Zuid-Korea losbarsten. Of het het laatste is dit WK, valt steeds meer te betwijfelen. De 'rode muskieten' ruiken nu namelijk Spaans bloed.

Zuid-Korea - Italië 2-1 (0-1) na verlenging. 18. Vieri 0-1, 88. Ki-Hyeon 1-1, 116. Jung-Hwan 2-1. Scheidsrechter: Moreno (Ecuador). Toeschouwers: 36.000. Rode kaart: 104. Totti (Italië) 2x geel. Gele kaart: Tae-Young, Chong-Gug, Chun-Soo. Jin-Cheul (Zuid-Korea), Coco, Tommasi, Zanetti (Italië). Bijzonderheid: Buffon stopt in 5e minuut strafschop Jung-Hwan.

Zuid-Korea: Woon-Jae; Jin-Cheul, Myung-Bo (83. Dar-Ri) en Tae-Young (63. Sun-Hong); Nam-Il (68. Chun-Soo), Young-Pyo en Sang-Chul; Ji-Sung, Chong-Gug, Jung-Hwan en Ki-Hyeon.

Italië: Buffon; Panucci, Maldini, Iuliano en Coco; Zambrotta (72. Di Livio), Tommasi en Zanetti; Totti, Del Piero (61. Gattuso) en Vieri.

zoek naar gerelateerde artikelen

wo 19 juni 2002