Chris Durham, voorzitter van de ondernemersvereniging in Dili, ziet nog een andere ontwikkeling. "Ook de snelle zakkenvullers verdwijnen nu van het eiland en maken plaats voor mensen die willen meehelpen aan de opbouw", zegt hij. Dat zijn er helaas niet veel en hun bijdrage is bescheiden. Als voorbeeld noemt hij de Roo Bar. De Australische eigenaar van dit hoofdstedelijke café investeerde onlangs in een heuse bierpomp. Daarmee is de Roo de eerste en enige plek waar men op Oost-Timor nu een tapbiertje kan kopen.

Alle sombere vooruitzichten zullen de feestvreugde van morgen niet drukken. Die vreugde werd zelfs verhoogd toen ook Indonesiës president Megawati op het laatste moment haar komst aankondigde. Ze had de uitnodiging van Gusmao wekenlang herkauwd en zei pas toe nadat duidelijk was dat een meerderheid der Indonesiërs bereid is Oost-Timor als een goede buur te zien.

Tot dat moment werd haar het bezoek met kracht ontraden, vooral door vooraanstaande politici, die vreesden voor de eer van Indonesië, en door de krijgsmacht, die het eiland gedurende 24 jaar met harde hand aan zich onderwierp en nog steeds problemen ondervindt bij de verwerking van het verlies.

Pikanter dan Mega's bezoek is wellicht het feit dat president Gusmao zijn collega uit Jakarta morgen zal begeleiden wanneer zij een bezoek brengt aan de 'Heldenbegraafplaats' in Dili. Daar vonden Indonesische soldaten die het moesten afleggen tegen de Oost-Timorese vrijheidsstrijders onder Xanana Gusmao, hun laatste rustplaats.

De graven van de 2000 Oost-Timorezen die tussen 1975 en 1999 sneuvelden in hun strijd tegen de Indonesische bezetter, krijgen morgen geen bezoek uit Jakarta.