Carl Verheijen was een klasse apart op de afsluitende 5000 meter. Zelfs Gianni Romme (tweede) kon hem niet bijhouden. Over een kleine maand mag Verheijen het op dezelfde afstand (zijn enige optreden) in Salt Lake City dunnetjes over doen.

Het was een aarzelend herstel, maar volgens de direct betrokkenen wel één met olympisch perspectief. Drie weken na zijn kapitale inzinking bij het kwalificatietoernooi in Heerenveen, toen hij meer dood dan levend de finish van de vijf kilometer passeerde, kwam Gianni Romme gistermiddag weer voorzichtig tot leven. Hij leed op de vijf kilometer weliswaar zijn eerste nederlaag van het seizoen in de wereldbekercyclus - Romme moest met zijn 6.32,82 ruim 4,5 seconde toegeven op de 6.28,20 van winnaar Carl Verheijen - maar daar maalde niemand om. "Hij is aan zijn olympische aanloop begonnen", vertelde Peter Mueller. "Op 22 februari zal hij vliegen."

Dat is de dag waarop Romme in Salt Lake City wordt geacht zijn olympische titel op de tien kilometer te verdedigen. Dertien dagen daarvoor zal hij er op de halve stayerafstand niet bij zijn als gevolg van zijn dramatische vormcrisis eind vorige maand. "Dat is een gesloten boek", zei Romme. "Bij het kwalificatietoernooi had ik hard moeten rijden. Klaar. Een sporter denkt zwart-wit. Ik reed daar verschrikkelijk beroerd. Conlusie: ik hoor op die afstand niet op de Spelen thuis. Andere mensen in mijn omgeving adviseerden me vervolgens naar ontsnappingsroutes te zoeken, maar zonder succes. Vanaf nu telt alleen de tien kilometer."

De vijf kilometer van gisteren noemde Romme dan ook 'slechts een tussenstop' naar de Olympische Spelen. Of er nog revanchegevoelens meespeelden? Geen sprake van, beweerde hij. "Dat werkt bij mij niet. Ik wil de uitdaging met mezelf aangaan, niet met anderen. Ik hoef niet zo nodig het ongelijk van de keuzeheren te bewijzen."

Waar voor Romme het hele seizoen valt of staat met de olympische tien kilometer, telt voor Carl Verheijen alleen de halve afstand. De regerend wereldkampioen op de 10.000 meter miste tijdens het kwalificatietoernooi nipt de boot op de langste schaatsafstand, maar demonstreerde gisteren andermaal de topvorm waarin hij en enkele van zijn teamgenoten (Andrea Nuyt, Jochem Uytdehaage en Renate Groenewold) uit de kernploeg van coach Gerard Kemkers sinds enkele weken verkeren. In tegenstelling tot Romme, die nog een hoop werk heeft te verrichten om volgende maand een reële kans te maken zijn olympische ambities te realiseren, is het voor Verheijen 'slechts' zaak de huidige vorm vast te houden. "Ik heb hier niets geforceerd. Het ging vrij gemakkelijk", stelde Verheijen lichtelijk verbaasd vast. Afgelopen weekeinde reed hij immers nog een zware vijf en tien kilometer tijdens de EK allround in Erfurt. "Ons hele team draait goed. De sfeer is ontspannen, de druk is verdwenen. Het is een lekkere roes waar we inzitten. Het is nu zaak daar even uit te stappen, want over vier weken moet het echt gebeuren."

Romme heeft tot zijn vreugde nog twee weken langer de tijd. Want ondanks de opluchting over de tweede plaats overheerste het besef dat hij nog altijd niet de superstayer van twee jaar geleden is. De eerste drie kilometer van zijn race verliep gisteren alles nog volgens plan, maar vervolgens schoten de rondetijden omhoog, zij het minder dramatisch dan drie weken geleden. "Er is nog werk te doen", concludeerde Mueller na afloop. Ook Romme is daar als geen ander van doordrongen. "Wat voorgaande jaren aan kracht in mijn lichaam zat, is er nog steeds, maar er moet nog wel iets gebeuren voordat ik weer helemaal de oude ben. Vooral mijn duurvermogen moet beter. Technisch ben ik redelijk tevreden. Het explosieve in de bochten is er nog niet, maar het is al stukken beter dan bij het olympisch kwalificatietoernooi."

Zijn vooruitgang op het ijs is vooral te danken aan een mentale wederopstanding, meent Romme zelf. "Ik ben er nu met mijn kop weer bij. Ik was even ingedommeld. Het was niet zo dat ik ineens niet meer kon schaatsen. Maar als het in de kop niet goed zit, kun je het vergeten. De kop stuurt signalen naar de rest van het lichaam, niet andersom. Ik heb wel een idee over de oorzaken van de geestelijke inzinking, maar die houd ik nog even voor mezelf."

Romme vertrekt overmorgen al naar Park City om zich voor te bereiden op zijn olympische tien kilometer. De eerste dagen zal hij het noodgedwongen moeten stellen zonder Peter Mueller, die met de sprinters uit zijn ploeg naar Hamar vertrekt voor de WK sprint. Ook in de aanloop naar de olympische trials was Romme korte tijd op zichzelf aangewezen. Toen ging het mis. "Daar heb ik van geleerd", stelt Romme. "Ja, ik heb eigenlijk best wel zin om erheen te gaan. Waarom? Ik hoef me niet te vervelen. Er valt voor mij immers nog genoeg te doen. Meer dan genoeg."

zoek naar gerelateerde artikelen

ma 14 januari 2002